Τροποποίηση καολινίτη με Cu για τοπική χρήση σε φαρμακευτικά και καλλυντικά σκευάσματα

Η παρούσα μελέτη αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου επιστημονικού έργου που περιλαμβάνει τη δημιουργία καινοτόμων υλικών με σκοπό τη χρήση τους στην παρασκευή φαρμακευτικών και καλλυντικών σκευασμάτων με αντιμικροβιακή δράση, με περιορισμένη ή μη χρήση συντηρητικών. Εστιάζει την έρευνα στην ελαχιστοποί...

Full description

Bibliographic Details
Main Author: Παπαγιαννόπουλος, Κωνσταντίνος
Other Authors: Papagiannopoulos, Konstantinos
Language:Greek
Published: 2021
Subjects:
Online Access:http://hdl.handle.net/10889/15485
Description
Summary:Η παρούσα μελέτη αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου επιστημονικού έργου που περιλαμβάνει τη δημιουργία καινοτόμων υλικών με σκοπό τη χρήση τους στην παρασκευή φαρμακευτικών και καλλυντικών σκευασμάτων με αντιμικροβιακή δράση, με περιορισμένη ή μη χρήση συντηρητικών. Εστιάζει την έρευνα στην ελαχιστοποίηση του κόστους και του χρόνου της παρασκευής των υλικών, δίχως την υποβάθμιση της αντιμικροβιακής τους προστασίας. Το κύριο συστατικό που χρησιμοποιήθηκε ήταν ο καολίνης φαρμακευτικής καθαρότητας, ο οποίος μέσω της διαδικασίας ανταλλαγής κατιόντων εμπλουτίστηκε με ιόντα χαλκού ώστε να ενισχυθεί η αντιμικροβιακή του δράση. Αρχικά διεξήχθησαν ορυκτολογικές αναλύσεις χρησιμοποιώντας Περιθλασιμετρία Ακτίνων Χ (XRD) πριν και μετά την χημική επεξεργασία επιβεβαιώνοντας την ορυκτολογική καθαρότητα του υλικού. Συγκεκριμένα, ο καολινίτης ήταν η κύρια ορυκτολογική φάση συνοδευόμενος με μικρές ποσότητες ιλλίτη. Έπειτα, μέσω της Ηλεκτρονικής Μικροσκοπίας Σάρωσης (SEM) σε συνδυασμό με μικροανάλυση (SEM-EDS) εξετάστηκε η κατανομή των προστιθέμενων ιόντων χαλκού στις επιφάνειες των κρυστάλλων του καολινίτη. Επίσης, αποκλείστηκε η παρουσία συσσωματωμάτων που θα μπορούσαν να προέρχονται από τη διαδικασία εμπλουτισμού. Επιπρόσθετα, πραγματοποιήθηκε χημική ανάλυση (XRF) μέσω της οποίας διαπιστώθηκε η αυξημένη συγκέντρωση χαλκού στο τροποποιημένο καολίνη και η απουσία τοξικών ιχνοστοιχείων. Τέλος, στα δείγματα σε ημιστερεά μορφή (φυράματα) υποβλήθηκαν σε challenge test για να αξιολογηθεί η αντιμικροβιακή προστασία τους. Για το σκοπό αυτό, χρησιμοποιήθηκε η δοκιμή αποτελεσματικότητας συντήρησης (preservative efficacy test). Τα αποτελέσματα είναι ενθαρρυντικά, επομένως η τροποποίηση αργιλικών ορυκτών με μέταλλα μπορεί να αποτελέσει μια αξιόλογη εναλλακτική στην αλόγιστη χρήση συντηρητικών και άλλων χημικών ουσιών, οι οποίες αποδεδειγμένα αποτελούν μια αυξανόμενη πηγή ρύπανσης του περιβάλλοντος.