Ανάλυση και σύγκριση ισόθερμων και κινητικών μοντέλων προσρόφησης νιτρικού και αμμωνιακού αζώτου, σε φυσικό, όξινα και θερμικά τροποποιημένο σεπιόλιθο

Στο νερό, πολλές φορές καταλήγουν ρύποι, όπως τα νιτρικά και τα νιτρώδη ιόντα ή και το αμμωνιακό άζωτο. Προέλευση τέτοιων ρύπων μπορεί να είναι συνηθέστερα τα λιπάσματα και πιθανοί αποδέκτες το πόσιμο νερό, καθώς και το αρδευτικό νερό ή το νερό οικιακής και βιομηχανικής χρήσης, με αποτέλεσμα πολύ σ...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Παντελίδης, Ιωάννης
Άλλοι συγγραφείς: Pantelidis, Ioannis
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: 2021
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:http://hdl.handle.net/10889/15490
id nemertes-10889-15490
record_format dspace
institution UPatras
collection Nemertes
language Greek
topic Προσροφητικότητα σεπιόλιθου
Νιτρικό άζωτο
Αμμωνιακό άζωτο
Sepiolite
Ammonium adsorption
spellingShingle Προσροφητικότητα σεπιόλιθου
Νιτρικό άζωτο
Αμμωνιακό άζωτο
Sepiolite
Ammonium adsorption
Παντελίδης, Ιωάννης
Ανάλυση και σύγκριση ισόθερμων και κινητικών μοντέλων προσρόφησης νιτρικού και αμμωνιακού αζώτου, σε φυσικό, όξινα και θερμικά τροποποιημένο σεπιόλιθο
description Στο νερό, πολλές φορές καταλήγουν ρύποι, όπως τα νιτρικά και τα νιτρώδη ιόντα ή και το αμμωνιακό άζωτο. Προέλευση τέτοιων ρύπων μπορεί να είναι συνηθέστερα τα λιπάσματα και πιθανοί αποδέκτες το πόσιμο νερό, καθώς και το αρδευτικό νερό ή το νερό οικιακής και βιομηχανικής χρήσης, με αποτέλεσμα πολύ σοβαρές συνέπειες για την υγεία του ανθρώπινου οργανισμού. Μία από τις πιο απλές, οικονομικές και αποδοτικές τεχνικές για την απομάκρυνση ιόντων από το νερό είναι η προσρόφηση, ειδικά σε αναπτυσσόμενες χώρες. Τα αργιλικά ορυκτά αποτελούν έναν σπουδαίο προσροφητή, καθώς παρουσιάζουν μεγάλο εύρος ιδιοτήτων πολύ σημαντικών για το μηχανισμό της προσρόφησης, όπως είναι η ιοντοανταλλακτική τους ικανότητα, η μεγάλη ειδική επιφάνεια, αλλά και το μικρό τους κόστος. Στην παρούσα διπλωματική εργασία γίνεται διερεύνηση της ικανότητας του ινώδους σεπιόλιθου να προσροφήσει νιτρικό και αμμωνιακό άζωτο από υδατικά διαλύματα, αλλά και η ανάλυση και σύγκριση του μηχανισμού προσρόφησης που λαμβάνει χώρα σε κάθε περίπτωση, με την εφαρμογή ισόθερμων και κινητικών μοντέλων προσρόφησης. Ο σεπιόλιθος που χρησιμοποιήθηκε συλλέχθηκε από το χωριό Σολωμός της Κορίνθου. Για τη διεξαγωγή των πειραμάτων χρησιμοποιήθηκε φυσικός σεπιόλιθος (Sep), αλλά μέρος αυτού τροποποιήθηκε είτε θερμικά, με θέρμανση στους 400 o C, και ονομάστηκα θερμικά τροποποιημένος σεπιόλιθος (Τ- Sep), είτε όξινα, με ανάδευση του σεπιόλιθου με διάλυμα HCl και ονομάστηκε όξινα τροποποιημένος σεπιόλιθος (H- Sep). Ο χαρακτηρισμός των δειγμάτων έγινε με περίθλαση ακτίνων X (XRD) και Μικροσκοπία Ηλεκτρονικής Σάρωσης (SEM). Εν συνεχεία, διεξήχθησαν δύο σειρές κινητικών πειραμάτων διαλείποντος έργου: μία για την προσρόφηση αμμωνιακού και μία για την προσρόφηση νιτρικού αζώτου. Για την προσρόφηση αμμωνιακού αζώτου, η ποσότητα των 4 g σεπιόλιθου σε 200 ml διαλύματος βρέθηκε να είναι η αποδοτικότερη, ειδικά για την απομάκρυνση 1 ή 2 mg NH4+-N κάτω από το επιτρεπτό όριο του πόσιμου νερού (<0,5 mg/L). Ακόμα, είναι αξιοσημείωτο πως έπειτα από τη θερμική τροποποίηση, ο T – Sep κατάφερε με επιτυχία να μειώσει τη συγκέντρωση των NH4+-N για αρχική συγκέντρωση 4 mg/L κάτω από το ευρωπαϊκό επιτρεπτό όριο. Για την προσρόφηση νιτρικού αζώτου, αποδείχθηκε ότι υπάρχει μεγαλύτερη αποδοτικότητα στην απομάκρυνση NO3--N για μεγαλύτερες αρχικές συγκεντρώσεις (30 -100 mg/L) με 4 g σεπιόλιθου, αλλά μόνο για συγκέντρωση 15 mg/L και ύστερα από όξινη τροποποίηση υπήρξε τελική συγκέντρωση μικρότερη από το επιτρεπτό Ευρωπαϊκό όριο (11,3 mg/L NO3--N /L). Τέλος, με βάση τα αποτελέσματα των πειραμάτων, εφαρμόστηκαν κινητικά και ισόθερμα μοντέλα προσρόφησης για όλες τις περιπτώσεις, με τη μεγαλύτερη ταύτιση να υπάρχει στην ισόθερμη Freundlich για την προσρόφηση αμμωνιακού αζώτου πλην του φυσικού σεπιόλιθου, όπου ταίριαζε η ισόθερμη Temkin, ενώ για την προσρόφηση νιτρικού αζώτου υπήρχε μεγαλύτερη ταύτιση με την ισόθερμη Langmuir και για όλες συνολικά, στο μοντέλο κινητικής ψευδό – δεύτερης τάξης. Η καλύτερη εφαρμογή του μοντέλου κινητικής ψευδό – δεύτερης τάξης έναντι της ψευδό – πρώτης τάξης και της ενδοσωματιδιακής διάχυσης υποδηλώνει πως το είδος της προσρόφησης πρόκειται για χημειορόφηση, ενώ αυτή αποτελεί και το καθορίζον για την ταχύτητα βήμα. Τέλος, η καλύτερη ταύτιση της ισόθερμης Freundlich για τις περισσότερες περιπτώσεις προσρόφησης αμμωνιακού αζώτου αλλά και η αλλαγή στην καλύτερη εφαρμογή από Temkin σε Freundlich λόγω της θερμικής τροποποίησης του σεπιόλιθου για την προσρόφηση αμμωνιακού αζώτου, υποδηλώνει πολυστρωματική προσρόφηση ετερογενούς επιφάνειας και διαφορετικών ενεργειών δέσμευσης, λόγω αυξημένων μικρών πόρων στη δομή του σεπιόλιθου, ενώ το αντίθετο ισχύει για την προσρόφηση με νιτρικό άζωτου, στην οποία ταιριάζει καλύτερα η ισόθερμη Langmuir και έχουμε μονοστρωματική ομοιογενή προσρόφηση. Συμπερασματικά, ο σεπιόλιθος αποτελεί έναν ελπιδοφόρο ροφητή για την απομάκρυνση νιτρικού και αμμωνιακού αζώτου, δεδομένου του μικρού του κόστους και της αποδοτικότητας που παρουσιάζει.
author2 Pantelidis, Ioannis
author_facet Pantelidis, Ioannis
Παντελίδης, Ιωάννης
author Παντελίδης, Ιωάννης
author_sort Παντελίδης, Ιωάννης
title Ανάλυση και σύγκριση ισόθερμων και κινητικών μοντέλων προσρόφησης νιτρικού και αμμωνιακού αζώτου, σε φυσικό, όξινα και θερμικά τροποποιημένο σεπιόλιθο
title_short Ανάλυση και σύγκριση ισόθερμων και κινητικών μοντέλων προσρόφησης νιτρικού και αμμωνιακού αζώτου, σε φυσικό, όξινα και θερμικά τροποποιημένο σεπιόλιθο
title_full Ανάλυση και σύγκριση ισόθερμων και κινητικών μοντέλων προσρόφησης νιτρικού και αμμωνιακού αζώτου, σε φυσικό, όξινα και θερμικά τροποποιημένο σεπιόλιθο
title_fullStr Ανάλυση και σύγκριση ισόθερμων και κινητικών μοντέλων προσρόφησης νιτρικού και αμμωνιακού αζώτου, σε φυσικό, όξινα και θερμικά τροποποιημένο σεπιόλιθο
title_full_unstemmed Ανάλυση και σύγκριση ισόθερμων και κινητικών μοντέλων προσρόφησης νιτρικού και αμμωνιακού αζώτου, σε φυσικό, όξινα και θερμικά τροποποιημένο σεπιόλιθο
title_sort ανάλυση και σύγκριση ισόθερμων και κινητικών μοντέλων προσρόφησης νιτρικού και αμμωνιακού αζώτου, σε φυσικό, όξινα και θερμικά τροποποιημένο σεπιόλιθο
publishDate 2021
url http://hdl.handle.net/10889/15490
work_keys_str_mv AT pantelidēsiōannēs analysēkaisynkrisēisothermōnkaikinētikōnmontelōnprosrophēsēsnitrikoukaiammōniakouazōtousephysikooxinakaithermikatropopoiēmenosepiolitho
AT pantelidēsiōannēs analysisandcomparisonoftheisothermandkineticadsorptionmodelsforammoniumandnitratenitrogenwithnaturalacidicallyandthermallymodifiedsepiolite
_version_ 1771297282994470912
spelling nemertes-10889-154902022-09-05T20:20:27Z Ανάλυση και σύγκριση ισόθερμων και κινητικών μοντέλων προσρόφησης νιτρικού και αμμωνιακού αζώτου, σε φυσικό, όξινα και θερμικά τροποποιημένο σεπιόλιθο Analysis and comparison of the isotherm and kinetic adsorption models for ammonium and nitrate nitrogen with natural, acidically and thermally modified sepiolite Παντελίδης, Ιωάννης Pantelidis, Ioannis Προσροφητικότητα σεπιόλιθου Νιτρικό άζωτο Αμμωνιακό άζωτο Sepiolite Ammonium adsorption Στο νερό, πολλές φορές καταλήγουν ρύποι, όπως τα νιτρικά και τα νιτρώδη ιόντα ή και το αμμωνιακό άζωτο. Προέλευση τέτοιων ρύπων μπορεί να είναι συνηθέστερα τα λιπάσματα και πιθανοί αποδέκτες το πόσιμο νερό, καθώς και το αρδευτικό νερό ή το νερό οικιακής και βιομηχανικής χρήσης, με αποτέλεσμα πολύ σοβαρές συνέπειες για την υγεία του ανθρώπινου οργανισμού. Μία από τις πιο απλές, οικονομικές και αποδοτικές τεχνικές για την απομάκρυνση ιόντων από το νερό είναι η προσρόφηση, ειδικά σε αναπτυσσόμενες χώρες. Τα αργιλικά ορυκτά αποτελούν έναν σπουδαίο προσροφητή, καθώς παρουσιάζουν μεγάλο εύρος ιδιοτήτων πολύ σημαντικών για το μηχανισμό της προσρόφησης, όπως είναι η ιοντοανταλλακτική τους ικανότητα, η μεγάλη ειδική επιφάνεια, αλλά και το μικρό τους κόστος. Στην παρούσα διπλωματική εργασία γίνεται διερεύνηση της ικανότητας του ινώδους σεπιόλιθου να προσροφήσει νιτρικό και αμμωνιακό άζωτο από υδατικά διαλύματα, αλλά και η ανάλυση και σύγκριση του μηχανισμού προσρόφησης που λαμβάνει χώρα σε κάθε περίπτωση, με την εφαρμογή ισόθερμων και κινητικών μοντέλων προσρόφησης. Ο σεπιόλιθος που χρησιμοποιήθηκε συλλέχθηκε από το χωριό Σολωμός της Κορίνθου. Για τη διεξαγωγή των πειραμάτων χρησιμοποιήθηκε φυσικός σεπιόλιθος (Sep), αλλά μέρος αυτού τροποποιήθηκε είτε θερμικά, με θέρμανση στους 400 o C, και ονομάστηκα θερμικά τροποποιημένος σεπιόλιθος (Τ- Sep), είτε όξινα, με ανάδευση του σεπιόλιθου με διάλυμα HCl και ονομάστηκε όξινα τροποποιημένος σεπιόλιθος (H- Sep). Ο χαρακτηρισμός των δειγμάτων έγινε με περίθλαση ακτίνων X (XRD) και Μικροσκοπία Ηλεκτρονικής Σάρωσης (SEM). Εν συνεχεία, διεξήχθησαν δύο σειρές κινητικών πειραμάτων διαλείποντος έργου: μία για την προσρόφηση αμμωνιακού και μία για την προσρόφηση νιτρικού αζώτου. Για την προσρόφηση αμμωνιακού αζώτου, η ποσότητα των 4 g σεπιόλιθου σε 200 ml διαλύματος βρέθηκε να είναι η αποδοτικότερη, ειδικά για την απομάκρυνση 1 ή 2 mg NH4+-N κάτω από το επιτρεπτό όριο του πόσιμου νερού (<0,5 mg/L). Ακόμα, είναι αξιοσημείωτο πως έπειτα από τη θερμική τροποποίηση, ο T – Sep κατάφερε με επιτυχία να μειώσει τη συγκέντρωση των NH4+-N για αρχική συγκέντρωση 4 mg/L κάτω από το ευρωπαϊκό επιτρεπτό όριο. Για την προσρόφηση νιτρικού αζώτου, αποδείχθηκε ότι υπάρχει μεγαλύτερη αποδοτικότητα στην απομάκρυνση NO3--N για μεγαλύτερες αρχικές συγκεντρώσεις (30 -100 mg/L) με 4 g σεπιόλιθου, αλλά μόνο για συγκέντρωση 15 mg/L και ύστερα από όξινη τροποποίηση υπήρξε τελική συγκέντρωση μικρότερη από το επιτρεπτό Ευρωπαϊκό όριο (11,3 mg/L NO3--N /L). Τέλος, με βάση τα αποτελέσματα των πειραμάτων, εφαρμόστηκαν κινητικά και ισόθερμα μοντέλα προσρόφησης για όλες τις περιπτώσεις, με τη μεγαλύτερη ταύτιση να υπάρχει στην ισόθερμη Freundlich για την προσρόφηση αμμωνιακού αζώτου πλην του φυσικού σεπιόλιθου, όπου ταίριαζε η ισόθερμη Temkin, ενώ για την προσρόφηση νιτρικού αζώτου υπήρχε μεγαλύτερη ταύτιση με την ισόθερμη Langmuir και για όλες συνολικά, στο μοντέλο κινητικής ψευδό – δεύτερης τάξης. Η καλύτερη εφαρμογή του μοντέλου κινητικής ψευδό – δεύτερης τάξης έναντι της ψευδό – πρώτης τάξης και της ενδοσωματιδιακής διάχυσης υποδηλώνει πως το είδος της προσρόφησης πρόκειται για χημειορόφηση, ενώ αυτή αποτελεί και το καθορίζον για την ταχύτητα βήμα. Τέλος, η καλύτερη ταύτιση της ισόθερμης Freundlich για τις περισσότερες περιπτώσεις προσρόφησης αμμωνιακού αζώτου αλλά και η αλλαγή στην καλύτερη εφαρμογή από Temkin σε Freundlich λόγω της θερμικής τροποποίησης του σεπιόλιθου για την προσρόφηση αμμωνιακού αζώτου, υποδηλώνει πολυστρωματική προσρόφηση ετερογενούς επιφάνειας και διαφορετικών ενεργειών δέσμευσης, λόγω αυξημένων μικρών πόρων στη δομή του σεπιόλιθου, ενώ το αντίθετο ισχύει για την προσρόφηση με νιτρικό άζωτου, στην οποία ταιριάζει καλύτερα η ισόθερμη Langmuir και έχουμε μονοστρωματική ομοιογενή προσρόφηση. Συμπερασματικά, ο σεπιόλιθος αποτελεί έναν ελπιδοφόρο ροφητή για την απομάκρυνση νιτρικού και αμμωνιακού αζώτου, δεδομένου του μικρού του κόστους και της αποδοτικότητας που παρουσιάζει. In this thesis, we tested the ammonium adsorption capacity of raw and thermally modified sepiolite (Sep and T-Sep respectively), from ammonium polluted water, as well as the nitrate removal capacity of raw, thermally and acidically modified sepiolite (Sep, T-Sep and H-Sep respectively) from aqueous solutions. All materials were applied in a series of batch kinetic experiments. About NH4 +-N removal capacity, raw sepiolite was found to be efficient, achieving 60 – 80% NH4+-N removal withing 20 minutes of contact for initial concentrations ranging from 1 – 8 mg/L, as are the concentrations of contaminated aquifers. Thermally modified sepiolite showed 20 % higher removal rate. Also, the saturation tests indicated the positive effect of thermal treatment, by increasing the removal efficiency of thermally modified sepiolite up to 85% and remaining stable for 24 hours. In all cases, pseudo-second kinetic models showed better fitted all examined samples thus indicating heterogeneous chemisorption, while Tempkin isotherm model showed better fitted for raw sepiolite and Freundlich better fitted thermally modified sepiolite. In terms of nitrate removal adsorbent dosages of 4.0 g resulted in NO3- -N removal within 20 min. Removal capacities of raw sepiolite was examined in solutions with 15-100 mg NO3 - -N/L. Acid treatment enhanced the capacity of Sep to remove initial concentrations of 15 mg NO3- -N/L from 0.15 and 0.10 mg/g to 0.28 and 0.32 mg/g, respectively, whereas thermal treatment did not improve the NO3 - -N removal capacity of the adsorbent. Saturation tests showed that all adsorbents were saturated within 24 h. Again the pseudo-second kinetic model showed better fitted for every sample, but Langmuir isotherm model better fitted all sepiolite samples for NO3--N removal. 2021-11-02T10:06:58Z 2021-11-02T10:06:58Z 2021-09-17 http://hdl.handle.net/10889/15490 gr application/pdf