| Περίληψη: | Η επίσταξη (ή ρινορραγία) συνιστά το πιο συχνό επείγον λόγο προσέλευσης στο ωτορινολαρυγγολογικό ιατρείο. Αν και η πραγματική επίπτωση δεν είναι εφικτό να προσδιοριστεί, εκτιμάται πως το 60% του γενικού πληθυσμού εκδηλώνει τουλάχιστον ένα επεισόδιο κατά τη διάρκεια της ζωής του και το 6% αναζήτα εξειδικευμένη ιατρική βοήθεια για την αντιμετώπισή του. Η ρινική κοιλότητα διαθέτει πλούσια αιμάτωση και οι επιστάξεις διακρίνονται ανάλογα με την εστία της αιμορραγίας σε πρόσθιες και οπίσθιες. Η πρόσθιες είναι πιο συχνές ενώ η οπίσθιες σπανιότερες αλλά κατά κανόνα πιο σοβαρές. Σπάνια είναι απειλητικές για τη ζωή του ασθενή, αλλά συνήθως προκαλούν έντονη ανησυχία. Οι περισσότερες ρινορραγίες είναι καλοήθεις και αυτοπεριοριζόμενες και αφορούν περισσότερο παιδιά (2-10 ετών) και μεγαλύτερες ηλικίες (50-80 ετών). Ωστόσο, δύναται να είναι επαναλαμβανόμενες και υποτροπιάζουσες και μπορεί να υποκρύπτουν σοβαρή υποκείμενη νόσο (π.χ. κακοήθεια, αιματολογικές διαταραχές). Οι αιτίες διακρίνονται σε τοπικές και συστηματικές. Όμως δεν είναι πάντα εύκολα αναγνωρίσιμες. Είναι γεγονός πως στο 10% των ασθενών με επίσταξη, ακόμα και μετά από ενδελεχή διερεύνηση, δεν ανευρίσκεται ο μηχανισμός πρόκλησης της αιμορραγίας (ιδιοπαθής επίσταξη). Η προσπάθεια για ανεύρεση της αιτίας ή του πιθανού αιτιοπαθογενετικού μηχανισμού επιβάλλεται και αποτελεί την βάση για τη σωστή διαχείριση, την επιτυχημένη αντιμετώπιση και την εξάλειψη του κινδύνου υποτροπής.
|
|---|
