Περίληψη: | Η χλωραμφενικόλη απομονώθηκε το 1947 από το Streptomyces venezuele και δύο χρόνια μετά εισήχθη στην κλινική πρακτική. Χαρακτηριστικό της είναι η δράση σε ένα ευρύ φάσμα βακτηρίων, που συνήθως συμπεριφέρεται ως βακτηριοστατικό φάρμακο, αν και παρουσιάζει και βακτηριοκτόνο δράση έναντι των τριών πλέον κοινών αιτιών μηνιγγίτιδας: το Haemophilus influenza, το Streptococcus pneumonia και το Neisseria meningitides .
Παρά τις σημαντικές θεραπευτικές ιδιότητες της χλωραμφαινικόλης η κλινική της χρήση είναι περιορισμένη λόγω παρενεργειών, όπως η νευροτοξικότητα και οι αιματολογικές διαταραχές. Ο παραπάνω λόγος σε συνδιασμό με την αύξηση των κρουσμάτων ανθεκτικότητας σε αυτή, έχουν πυροδοτήσει το ενδιαφέρον για την σύνθεση νέων παραγώγων της χλωραμφενικόλης με βελτιωμένες φαρμακολογικές ιδιότητες, δηλ. μορίων που θα διατηρούν τις αντιβακτηριακές ιδιότητές της και ταυτόχρονα θα ελαχιστοποιούν τα μειονεκτήματα της χρήσης της.
Στην παρούσα μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία παρουσιάζεται η σύνθεση μιας νέας σειράς συζευγμάτων της χλωραμφαινικόλης (CAM) με αμινοξέα των οποίων η αμινομάδα είναι συζευγμένη με διχλωρο- και διφθορο-ακέτυλο ομάδες.
|