Ο λειτουργικός ρόλος της συνδεκάνης-4 στην επιθετικότητα καρκινικών κυττάρων του μαστού

• Κύριος συγγραφέας: Καράμπογα, Ασημίνα
• Άλλοι συγγραφείς: Karampoga, Asimina
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: 2022
• Θέματα: Καρκίνος του μαστού; Μετάσταση; Εξωκυττάριος χώρος; Συνδεκάνη-4; Breast cancer; Metastasis; Extracellular matrix (ΕCM); Syndecan-4; ROC plotter; TNM plot; Kaplan-Meier

Οι συνδεκάνες (SDCs) είναι μια οικογένεια διαμεμβρανικών πρωτεογλυκανών θειικής ηπαράνης. Οι SDCs είναι σημαντικοί ρυθμιστές της κυτταρικής σηματοδότησης και των λειτουργικών ιδιοτήτων των κυττάρων και των ιστών. Ταξινομούνται σε τέσσερις κατηγορίες, εκφράζονται σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους αλλά και σε συγκεκριμένους κυτταρικούς τύπους. Η συνδεκάνη-4 (SDC4) φαίνεται ότι έχει καθοριστικό ρόλο στον καρκίνο. Καθώς η SDC4 φαίνεται ότι παίζει ρυθμιστικό ρόλο στην εξάπλωση και προσκόλληση των καρκινικών κυττάρων κρίθηκε αναγκαία η περαιτέρω μελέτη του ρόλου της στον καρκίνο του μαστού. Ο καρκίνος του μαστού θεωρείται ένας από τους συχνότερους τύπους καρκίνου που προσβάλλει κυρίως τις γυναίκες. Βρίσκεται στη δεύτερη θέση στις αιτίες θνησιμότητας ανάμεσα στους διάφορους τύπους καρκίνου που αφορούν στον γυναικείο πληθυσμό. Η νόσος χαρακτηρίζεται από μεγάλη ετερογένεια ως προς τα χαρακτηριστικά των καρκινικών κυττάρων αλλά και ως προς τα μικροπεριβάλλον του όγκου. Τα οιστρογόνα διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στην πρόγνωση και εξέλιξη του καρκίνου του μαστού. Οι υποδοχείς των οιστρογόνων (ERs, διακρίνονται στους ERα και ERβ), ανήκουν στους πυρηνικούς υποδοχείς για στεροειδείς-θυρεοειδείς ορμόνες και μπορούν να επηρεάσουν την εξέλιξη του καρκίνου του μαστού. O ERβ έχει τη δυνατότητα να επηρεάζει τον κυτταρικό πολλαπλασιασμό και την δημιουργία όγκου που επάγεται από τον ERα και επιπλέον μπορεί να ρυθμίσει την έκφραση κρίσιμων ενδογενών γονιδίων. Τα τελευταία χρόνια έχει καταστεί απαραίτητη η επιβεβαίωση προγνωστικών υποψήφιων γονιδίων για ασθενείς με καρκίνο του μαστού. Για τον λόγο αυτό στην παρούσα εργασία μελετήθηκε ο ρόλος της SDC4 στις καρκινικές σειρές MDA-MB-231 (ΕRβ+), shΕRβ MDA-MB-231(ERβ-) και MCF-7 (ERα+). Η μελέτη της SDC4 ως προς την προγνωστική και διαγνωστική της αξία εκτιμήθηκε αφενός με τη χρήση διαφόρων εργαλείων βιοπληροφορικής (KM, TNM και ROC plotter) και αφετέρου με υπερέκφρασή της μέσω γονιδιακής μεταφοράς στα κύτταρα MDA-MB-231 στα οποία η ιδιοσυστατική έκφραση είναι χαμηλή. Τα αποτελέσματα αναδεικνύουν την SDC4 ως ένα σημαντικό βιοδείκτη, καθώς και πιθανό φαρμακευτικό στόχο για τον καρκίνο του μαστού.