Περίληψη: | Οι Έλεγχοι Κεφαλαίων αποτελούν μια πολιτική που εφαρμόζεται συχνά τα τελευταία χρόνια σε πολλές χώρες ανά το κόσμο που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα, με σκοπό την αποφυγή κατάρρευσης των οικονομίων τους ή την προστασία τους από οικονομικά σοκ, μέσω περιορισμών στις χρηματικές ροές κεφαλαίων.
Η πολιτική αυτή έχει διχάσει πλήθος ακαδημαϊκών, οικονομολόγων και οικονομικών αναλυτών, όσον αφορά τη χρησιμότητα και την αποτελεσματικότητα τους τόσο σε βραχυπρόθεσμο όσο και σε μακροπρόθεσμο χρονικό ορίζοντα.
Η παρούσα εργασία εστιάζει σε τρεις χώρες της Ευρώπης που τους επιβλήθηκαν κεφαλαιακοί έλεγχοι κατά τη περίοδο της διεθνούς οικονομικής κρίσης του 2008. Συγκεκριμένα οι χώρες που εξετάστηκαν είναι η Ελλάδα, η Ισλανδία και η Κύπρος.
Για την εκπόνηση του ερευνητικού μέρους της παρούσας εργασίας, το οικονομετρικό μοντέλο που εφαρμόστηκε είναι γραμμική παλινδρόμηση με τη μέθοδο ελαχίστων τετραγώνων (OLS model) για κάθε χώρα ξεχωριστά για την περίοδο 1995 - 2019.
Ως ανεξάρτητη μεταβλητή στην ανάλυση παλινδρόμησης ορίστηκε το ΑΕΠ της χώρας και ως εξαρτημένες μεταβλητές ορίστηκαν: To δημόσιο χρέος, ο όγκος των εξαγωγών και των εισαγωγών και οι δείκτες των συνολικών περιορισμών εισροών και εκροών.
Τα δεδομένα των ανωτέρω μεταβλητών αντλήθηκαν από τις βάσεις δεδομένων της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Οι δείκτες των συνολικών περιορισμών εισροών (kai) και εκροών (kao) αντλήθηκαν από τους Fernandez et al (2016) .
Τα ευρήματα που προέκυψαν από την εν λόγω ανάλυση, για την Ελλάδα έδειξαν την ύπαρξη στατιστικής σημαντικής σχέση μεταξύ του ΑΕΠ των εισαγωγών, των εξαγωγών και των περιορισμών στις εκροές κεφαλαίων. Για την Ισλανδία τα ευρήματα έδειξαν ότι υπάρχει στατιστικά σημαντική σχέση μεταξύ του ΑΕΠ των εισαγωγών και των εξαγωγών. Τέλος για τη Κύπρο τα ευρήματα έδειξαν στατιστικά σημαντική σχέση μεταξύ του ΑΕΠ του δημόσιου χρέους, των εισαγωγών και των περιορισμών στις εισροές και τις εκροές κεφαλαίων.
|