Περίληψη: | Σ' αυτή την μεταπτυχιακή εργασία μελετήθηκε με συνδυασμό πρωταρχικών αρχών και ημιεμπειρικών μεθόδων η σύζευξη μεταξύ κβαντικών τελειών ZnO δύο διαφορετικών ακτίνων και δύο διαφορετικών παραγώγων πορφυρίνης. Οι υπολογισμοί έδειξαν ότι η ηλεκτρονική σύζευξη και για τα δύο μόρια πορφυρίνης είναι μεγαλύτερη χρησιμοποιώντας ως δότη την μικρότερη κβαντική τελεία (ακτίνας 0.85nm), ενώ η σύζευξη είναι σχεδόν μηδενική χρησιμοποιώντας ως δότη την μεγαλύτερη κβαντική τελεία (ακτίνας 1.8nm). Παρατηρήθηκε ότι στις ίδιες γεωμετρίες έχουμε μέγιστη και ελάχιστη σύζευξη που υπολογίστηκε κρατώντας σταθερό τον δότη και περιφερόμενο αποδέκτη για τους δύο διαφορετικούς διαχωρισμούς. Ακόμα εξετάστηκε η σχέση μεταξύ σύζευξης με την απόσταση μεταξύ δότη - αποδέκτη για κάθε σύστημα, όπου παρατηρήθηκε ότι σε μεγάλους διαχωρισμούς μεταξύ δότη - αποδέκτη η σύζευξη τείνει να σταθεροποιηθεί σε μια τιμή, ενώ σε κοντινούς διαχωρισμούς η σύζευξη ελαττώνεται απότομα. Τέλος εξετάστηκαν οι ρυθμοί EET όπου παρατηρήθηκε ότι στους κοντινούς διαχωρισμούς είναι μεγαλύτεροι σε σύγκριση με εκείνους στους μακρινούς διαχωρισμούς. Πιο συγκεκριμένα χρησιμοποιώντας ως δότη την κβαντική τελεία ακτίνας 0.85nm οι ρυθμοί ήταν της τάξης των nanosecond, ενώ χρησιμοποιώντας ως δότη την κβαντική τελεία ακτίνας 1.8nm ήταν της τάξης των picosecond.
|