Μοντέλο συνεργασίας κτηρίων για βελτιστοποίηση κατανάλωσης ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές

Στη διπλωματική αυτή, διερευνώνται οι δυνατότητες της συσσωμάτωσης αστικών κτιρίων ως εναλλακτική λύση, όπου οι συμμετέχοντες είναι σε θέση να συνεργαστούν προκειμένου να αυξήσουν την ενεργειακή τους αυτάρκεια . Στην προτεινόμενη προσέγγισή , τα κτίρια είναι εξοπλισμένα με ΑΠΕ , τα οποία μπορούν να...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Ντετοράκης, Γεώργιος
Άλλοι συγγραφείς: Ntetorakis, Georgios
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: 2022
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:http://hdl.handle.net/10889/15814
Περιγραφή
Περίληψη:Στη διπλωματική αυτή, διερευνώνται οι δυνατότητες της συσσωμάτωσης αστικών κτιρίων ως εναλλακτική λύση, όπου οι συμμετέχοντες είναι σε θέση να συνεργαστούν προκειμένου να αυξήσουν την ενεργειακή τους αυτάρκεια . Στην προτεινόμενη προσέγγισή , τα κτίρια είναι εξοπλισμένα με ΑΠΕ , τα οποία μπορούν να συντονιστούν κατάλληλα, προκειμένου να επιτευχθεί η ελάχιστη ενέργεια εξάρτηση από το κύριο δίκτυο διανομής. . Στο προτεινόμενο συνεργατικό σύστημα διαχείρισης ενέργειας, λαμβάνεται υπόψη μία ομάδα δημόσιων και εμπορικών κτιρίων (π.χ. αποθήκη, εστιατόρια, γραφεία, σχολεία, κ.ο.κ.) με διαφορετικά πρότυπα κατανάλωσης και παραγωγής ενέργειας δύο διαφορετικές μέρες την 1η Νοεμβρίου και την 1η Ιουνίου, προκειμένου να μεγιστοποιήσουν την αυτάρκειά τους. Για την επίλυση αυτού του προβλήματος βελτιστοποίησης αναπτύχθηκε ένας γενετικός αλγόριθμος με περιορισμούς λόγω της φύσης του προβλήματος και υλοποιήθηκε στη γλώσσα προγραμματισμού Python με τη βοήθεια της βιβλιοθήκης pymoo. Ο στόχος αυτός επιτυγχάνεται με την κατεύθυνση της ενέργειας από τα κτίρια με ενεργειακό πλεόνασμα σε κτίρια με ενεργειακό έλλειμμα, αντί να πωλείται πίσω στο κύριο δίκτυο. Η προτεινόμενη προσέγγιση διαμοιρασμού ενέργειας συμβάλλει επίσης στην αποδοτικότερη λειτουργία του συμπλέγματος των κτιρίων σε σύγκριση με τα συμβατικά συστήματα διαχείρισης ενέργειας, μειώνοντας τις απώλειες ενέργειας, καθώς η πλεονάζουσα ενέργεια καταναλώνεται από τα γειτονικά κτίρια, αντί να αποθηκεύεται. Για την αξιολόγηση του αλγορίθμου , πάρθηκαν δυο σενάρια ένα με συνεργασία κτηρίων και ένα χωρίς. Τα αποτελέσματα της προσομοίωσης δείχνουν ότι όλα τα κτίρια μπορούν να μειώσουν το ενεργειακό τους κόστος και την εξάρτησή τους από το κεντρικό δίκτυο, καθιστώντας έτσι τον προτεινόμενο αλγόριθμο πραγματοποιήσιμο σε εφαρμογές του πραγματικού κόσμου. Η υπόλοιπη εργασία οργανώνεται ως εξής .Η ενότητα I περιλαμβάνει την εισαγωγή στο θέμα .Η ενότητα II είναι αφιερωμένη στη βιβλιογραφία σχετικά με τους τρόπους διαμοιρασμού της ενέργειας . Στην ενότητα III αναφέρεται το θεωρητικό υπόβαθρο που αφορά τη λειτουργία των μικροδικτύων ,τα μέρη που τα αποτελούν ,τις τοπολογίες τους αλλά και διαφορά παραδείγματα χρήσης τους . Στην ενότητα IV παρουσιάζεται το προτεινόμενο μοντέλο, τα προφίλ κατανάλωσης και παραγωγής ενέργειας από τα κτήρια ,ο γενετικός αλγόριθμος και τα μέρη που τον αποτελούν . Στην ενότητα V παρουσιάζονται τα αποτελέσματα προσομοίωσης και η απόδοση του αλγορίθμου. Η ενότητα VI ολοκληρώνει την εργασία.