Αξιολόγηση της in vitro δράσης συστατικών φυτικής προέλευσης για την χρήση τους σε καλλυντικά προϊόντα

• Κύριος συγγραφέας: Σουλιντζή, Νικολίτσα
• Άλλοι συγγραφείς: Soulintzi, Nikolitsa
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: 2022
• Θέματα: Κυτταροκαλλιέργειες; Φυτικά εκχυλίσματα; ΝΙΗ3Τ3 cells; Fibroblasts; Extracts

Ο σκοπός αυτής της μελέτης είναι να διερευνήσει τις θεραπευτικές δυνατότητες των φυτών που χρησιμοποιούνται παραδοσιακά στην ιατρική, αν και ήταν γενετικά τροποποιημένα, Leonotis nepetifolia, Ocimum basilicum και Senna obstusifolia. Οι διαγονιδιακές τριχωτές ρίζες που σχηματίζονται μετά από γενετικό μετασχηματισμό φυτικού υλικού από το βακτήριο A. rhizogenes αποτελούν ιδανική πηγή τέτοιων βιολογικά ενεργών ενώσεων. Σε δοκιμές scratch, διάφορες συγκεντρώσεις των εκχυλισμάτων χρησιμοποιήθηκαν σε καλλιέργεια ινοβλαστών NIH3T3 προκειμένου να αξιολογηθεί η βέλτιστη συγκέντρωση που προάγει τη διέγερση και τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων. Σε αυτό το τεστ, το οποίο είναι ένα in vitro μοντέλο επούλωσης πληγών, τα κύτταρα αναπτύχθηκαν αρχικά σε μια συρρέουσα μονοστιβάδα και στη συνέχεια αποξέστηκαν σε ευθεία γραμμή με το ρύγχος πιπέτας, προκειμένου να προσομοιωθεί μια πληγή. Η μετανάστευση των ινοβλαστών στην περιοχή του τραύματος φωτογραφήθηκε σε μεσοδιαστήματα 24 ωρών για 3 ημέρες. Το ποσοστό κλεισίματος (επούλωση) του τραύματος σε οποιαδήποτε δεδομένη στιγμή, εκφραζόμενο ως μετανάστευση ινοβλαστών για την κάλυψη της περιοχής γρατσουνιάς μετράται με την εξίσωση WR% = (W0-Wt)/ W0 x 100 τα W0 & Wt αντιστοιχούν στο πλάτος του τραύματος τη χρονική στιγμή T = 0 και t. Τα αποτελέσματά μας έδειξαν ότι όλα τα εκχυλίσματα του Ocimum basilicum και του διαγονιδιακού Leonotis nepetifolia είχαν σημαντική επουλωτική δράση, ενώ όλα τα εκχυλίσματα (υδατοδιαλυτά και μη) Senna obstusifolia παρουσίασαν δοσοεξαρτώμενη τοξικότητα. Τα αποτελέσματα ήταν στατιστικά σημαντικά (p < 0,05). Το υδατοδιαλυτό εκχύλισμα της Senna obtusifolia ήταν σημαντικά πιο τοξικό από τα μεθανολικά, εκ των οποίων το δείγμα 6 (τριχωτές ρίζες κλώνος 3 του S. obtusifolia) ήταν το λιγότερο τοξικό καθώς τα κύτταρα παρέμειναν βιώσιμα για έως και 48 ώρες. Από τα υδατικά εκχυλίσματα Leonotis nepetifolia μόνο αυτό που προέρχεται από διαγονιδιακό φυτό έδειξε επουλωτική δράση με βέλτιστη συγκέντρωση 100 μg/ml και κάλυψη τραύματος 24% σε 48 ώρες ενώ συγκεντρώσεις μεγαλύτερες από 1 mg/ml ήταν τοξικές για τα κύτταρα. Στις περισσότερες περιπτώσεις η τοξικότητα φαίνεται να ακολουθεί ένα δοσοεξαρτώμενο πρότυπο. Αξίζει να αναφέρουμε ότι οι λειτουργίες που εξαρτώνται από τη δομή των ινοβλαστών επηρεάστηκαν δραματικά από την αύξηση της δόσης. Το εκχύλισμα του Ocimum basilicum έχει αποδεδειγμένη θεραπευτική δράση, βοηθά στη διαδικασία ανάπλασης του δέρματος και είναι καλός υποψήφιος για πιθανή ενσωμάτωση στα καλλυντικά. Οι εξωτερικές εφαρμογές είναι επίσης ευεργετικές για την επούλωση πληγών, αλλά έχουν μελετηθεί λιγότερο.