Τα αποτελέσματα της παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης στη διοίκηση ανθρώπινου δυναμικού και οι σύγχρονες προκλήσεις από τον Covid-19
Η επίδοση, η παραγωγικότητα και η ευημερία των εργαζομένων αποτελούν βασικούς παράγοντες της αποδοτικότητας αλλά και της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας ενός οργανισμού. Υπό αυτή την έννοια η εύρυθμη λειτουργία της Διαχείρισης του Ανθρώπινου Δυναμικού αποτελεί ασπίδα για τις προκλήσεις του εξωτερικού πε...
| Κύριος συγγραφέας: | |
|---|---|
| Άλλοι συγγραφείς: | |
| Γλώσσα: | Greek |
| Έκδοση: |
2022
|
| Θέματα: | |
| Διαθέσιμο Online: | http://hdl.handle.net/10889/15885 |
| id |
nemertes-10889-15885 |
|---|---|
| record_format |
dspace |
| institution |
UPatras |
| collection |
Nemertes |
| language |
Greek |
| topic |
Διαχείριση ανθρώπινου δυναμικού (ΔΑΔ) Οικονομική κρίση Πανδημία Πρακτικές ΔΑΔ Στρατηγικές ΔΑΔ Υγειονομική κρίση Χρηματοπιστωτική κρίση Human resource management (HRM) Economic crisis Pandemic HRM practices HRM strategies Health crisis Financial crisis |
| spellingShingle |
Διαχείριση ανθρώπινου δυναμικού (ΔΑΔ) Οικονομική κρίση Πανδημία Πρακτικές ΔΑΔ Στρατηγικές ΔΑΔ Υγειονομική κρίση Χρηματοπιστωτική κρίση Human resource management (HRM) Economic crisis Pandemic HRM practices HRM strategies Health crisis Financial crisis Μπανιά, Λαμπρινή Τα αποτελέσματα της παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης στη διοίκηση ανθρώπινου δυναμικού και οι σύγχρονες προκλήσεις από τον Covid-19 |
| description |
Η επίδοση, η παραγωγικότητα και η ευημερία των εργαζομένων αποτελούν βασικούς παράγοντες της αποδοτικότητας αλλά και της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας ενός οργανισμού. Υπό αυτή την έννοια η εύρυθμη λειτουργία της Διαχείρισης του Ανθρώπινου Δυναμικού αποτελεί ασπίδα για τις προκλήσεις του εξωτερικού περιβάλλοντος του οργανισμού. Σύμφωνα με αυτό, ο σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι να καθορίσει την επίδραση της οικονομικής ύφεσης και της πανδημίας του Covid-2019 στην ΔΑΔ και τις αντίστοιχες στρατηγικές. Πιο συγκεκριμένα η εργασία στηρίζεται στην βιβλιογραφική επισκόπηση, εστιάζοντας στην επίδραση της Ασιατικής κρίσης του 1997 και της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008, αλλά και της υγειονομικής ύφεσης του 2019 στη ΔΑΔ.
Με βάση τα αποτελέσματα, από τη μία πλευρά η παρουσία μίας οικονομικής ύφεσης τείνει να μειώνει το κόστος εργασίας οδηγώντας στη μείωση των μισθών, των ωρών και των μπόνους εργασίας. Επιπλέον μία ακόμη δυσμενής επίπτωση αφορά το γεγονός ότι, κατά τις περιόδους ύφεσης, οι εργασιακές σχέσεις πλήττονται περισσότερο. Ωστόσο, επιπλέον μελέτες συνιστούν ότι αρκετοί οργανισμοί, αναγνωρίζοντας τον εξέχοντα ρόλο της κατάρτισης και εκπαίδευσης του εργατικού δυναμικού, επενδύουν περισσότερο στο ανθρώπινο κεφάλαιο κατά τις περιόδους ύφεσης. Άλλωστε η επένδυση αυτή στηρίζεται στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του οργανισμού και τη δημιουργία συγκριτικού πλεονεκτήματος.
Αναφορικά με τις επιδράσεις της πανδημίας, τα πιο κρίσιμα ζητήματα που καταγράφονται αφορούν την αναποτελεσματικότητα και δυσλειτουργία της τηλεργασίας, την δημιουργία οικογενειακών εντάσεων ειδικότερα για τις πολυμελείς οικογένειες, τον κοινωνικό αποκλεισμό και την απειλή της ατομικής ευημερίας λόγω της αίσθησης αβεβαιότητας, άγχους και στρες των εργαζομένων, αλλά και την μείωση της παραγωγικότητας τους.
Τα παραπάνω συμπεράσματα συνιστούν την αναγκαιότητα των οργανισμών να ανταποκρίνονται άμεσα και αποτελεσματικά στις προκλήσεις του επιχειρησιακού και εργασιακού περιβάλλοντος. Στη βάση αυτή, διακρίνονται δύο θεμελιώδεις πρακτικές όπως αυτές είναι η επένδυση σε κατάρτιση και εκπαίδευση και η ενίσχυση των εργασιακών σχέσεων. Η απορρόφηση και η διάχυση της γνώσης από πλευράς εργαζομένων και των διευθυντικών στελεχών ενισχύουν τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του οργανισμού, αφού δημιουργούν συγκριτικό πλεονέκτημα. Παράλληλα η οικοδόμηση των εργασιακών σχέσεων, δηλαδή η προώθηση της επικοινωνίας μεταξύ των εργαζομένων και της ηγεσίας, αλλά και η αρμονία των μεταξύ τους σχέσεων, αποτελούν θεμέλιο για την εύρυθμη λειτουργία της διαχείρισης του ανθρώπινου δυναμικού και του οργανισμού. |
| author2 |
Bania, Lamprini |
| author_facet |
Bania, Lamprini Μπανιά, Λαμπρινή |
| author |
Μπανιά, Λαμπρινή |
| author_sort |
Μπανιά, Λαμπρινή |
| title |
Τα αποτελέσματα της παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης στη διοίκηση ανθρώπινου δυναμικού και οι σύγχρονες προκλήσεις από τον Covid-19 |
| title_short |
Τα αποτελέσματα της παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης στη διοίκηση ανθρώπινου δυναμικού και οι σύγχρονες προκλήσεις από τον Covid-19 |
| title_full |
Τα αποτελέσματα της παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης στη διοίκηση ανθρώπινου δυναμικού και οι σύγχρονες προκλήσεις από τον Covid-19 |
| title_fullStr |
Τα αποτελέσματα της παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης στη διοίκηση ανθρώπινου δυναμικού και οι σύγχρονες προκλήσεις από τον Covid-19 |
| title_full_unstemmed |
Τα αποτελέσματα της παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης στη διοίκηση ανθρώπινου δυναμικού και οι σύγχρονες προκλήσεις από τον Covid-19 |
| title_sort |
τα αποτελέσματα της παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης στη διοίκηση ανθρώπινου δυναμικού και οι σύγχρονες προκλήσεις από τον covid-19 |
| publishDate |
2022 |
| url |
http://hdl.handle.net/10889/15885 |
| work_keys_str_mv |
AT mpanialamprinē taapotelesmatatēspankosmiasoikonomikēsyphesēsstēdioikēsēanthrōpinoudynamikoukaioisynchronesproklēseisapotoncovid19 AT mpanialamprinē theeffectsoftheglobaleconomiccrisistohumanrecourcesmanagementandthemodernchallengesofcovid19 |
| _version_ |
1771297253228544000 |
| spelling |
nemertes-10889-158852022-09-05T13:57:45Z Τα αποτελέσματα της παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης στη διοίκηση ανθρώπινου δυναμικού και οι σύγχρονες προκλήσεις από τον Covid-19 The effects of the global economic crisis to human recources management and the modern challenges of Covid-19 Μπανιά, Λαμπρινή Bania, Lamprini Διαχείριση ανθρώπινου δυναμικού (ΔΑΔ) Οικονομική κρίση Πανδημία Πρακτικές ΔΑΔ Στρατηγικές ΔΑΔ Υγειονομική κρίση Χρηματοπιστωτική κρίση Human resource management (HRM) Economic crisis Pandemic HRM practices HRM strategies Health crisis Financial crisis Η επίδοση, η παραγωγικότητα και η ευημερία των εργαζομένων αποτελούν βασικούς παράγοντες της αποδοτικότητας αλλά και της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας ενός οργανισμού. Υπό αυτή την έννοια η εύρυθμη λειτουργία της Διαχείρισης του Ανθρώπινου Δυναμικού αποτελεί ασπίδα για τις προκλήσεις του εξωτερικού περιβάλλοντος του οργανισμού. Σύμφωνα με αυτό, ο σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι να καθορίσει την επίδραση της οικονομικής ύφεσης και της πανδημίας του Covid-2019 στην ΔΑΔ και τις αντίστοιχες στρατηγικές. Πιο συγκεκριμένα η εργασία στηρίζεται στην βιβλιογραφική επισκόπηση, εστιάζοντας στην επίδραση της Ασιατικής κρίσης του 1997 και της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008, αλλά και της υγειονομικής ύφεσης του 2019 στη ΔΑΔ. Με βάση τα αποτελέσματα, από τη μία πλευρά η παρουσία μίας οικονομικής ύφεσης τείνει να μειώνει το κόστος εργασίας οδηγώντας στη μείωση των μισθών, των ωρών και των μπόνους εργασίας. Επιπλέον μία ακόμη δυσμενής επίπτωση αφορά το γεγονός ότι, κατά τις περιόδους ύφεσης, οι εργασιακές σχέσεις πλήττονται περισσότερο. Ωστόσο, επιπλέον μελέτες συνιστούν ότι αρκετοί οργανισμοί, αναγνωρίζοντας τον εξέχοντα ρόλο της κατάρτισης και εκπαίδευσης του εργατικού δυναμικού, επενδύουν περισσότερο στο ανθρώπινο κεφάλαιο κατά τις περιόδους ύφεσης. Άλλωστε η επένδυση αυτή στηρίζεται στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του οργανισμού και τη δημιουργία συγκριτικού πλεονεκτήματος. Αναφορικά με τις επιδράσεις της πανδημίας, τα πιο κρίσιμα ζητήματα που καταγράφονται αφορούν την αναποτελεσματικότητα και δυσλειτουργία της τηλεργασίας, την δημιουργία οικογενειακών εντάσεων ειδικότερα για τις πολυμελείς οικογένειες, τον κοινωνικό αποκλεισμό και την απειλή της ατομικής ευημερίας λόγω της αίσθησης αβεβαιότητας, άγχους και στρες των εργαζομένων, αλλά και την μείωση της παραγωγικότητας τους. Τα παραπάνω συμπεράσματα συνιστούν την αναγκαιότητα των οργανισμών να ανταποκρίνονται άμεσα και αποτελεσματικά στις προκλήσεις του επιχειρησιακού και εργασιακού περιβάλλοντος. Στη βάση αυτή, διακρίνονται δύο θεμελιώδεις πρακτικές όπως αυτές είναι η επένδυση σε κατάρτιση και εκπαίδευση και η ενίσχυση των εργασιακών σχέσεων. Η απορρόφηση και η διάχυση της γνώσης από πλευράς εργαζομένων και των διευθυντικών στελεχών ενισχύουν τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του οργανισμού, αφού δημιουργούν συγκριτικό πλεονέκτημα. Παράλληλα η οικοδόμηση των εργασιακών σχέσεων, δηλαδή η προώθηση της επικοινωνίας μεταξύ των εργαζομένων και της ηγεσίας, αλλά και η αρμονία των μεταξύ τους σχέσεων, αποτελούν θεμέλιο για την εύρυθμη λειτουργία της διαχείρισης του ανθρώπινου δυναμικού και του οργανισμού. Performance, productivity and the welfare of employees define the most fundamental factors of an organization’s performance and long-term sustainability. In this light, the operational qualification of Human Resource Management is crucial for the challenges that arise from an organization’s macro-environment. The aim of this study is to examine the effects of the global economic recession and the pandemic of Covid-2019 on HRM and the corresponding strategies. Precisely, a systematic review of the literature is exploited, which focuses on the impact of the Asian crisis of 1997 and the global financial crisis of 2008, as well as on the health crisis of 2019 on HRM. The results suggest that the existence of economic crisis tends to reduce labor costs, leading to a reduction in wages, working hours and rewards. In addition, adverse effects are also observed in industrial relations, i.e. relations between employees and managers are vulnerable to recession periods. Nevertheless, further studies indicate that organizations which are aware about the vital role of employees training, are more willing to invest on human capital during recession periods, rather than organizations which consider that this investment leads merely to an increase in labor costs. Besides, any investments in employees training lean on the boost of competitiveness and the establishment of a comparative advantage. In terms of the effects of pandemic, the adverse effects on HRM consist of the inefficiency and malfunction of remote work, the arguments between family members, social inclusion and the risk of individual welfare due to the uncertainty, the stress and the anxiety of employees, as well as the deterioration of their productivity. The aforementioned results suggest that organizations should directly and effectively respond to the challenges of organizational and work environment. In this light, two fundamental practices are detected, that is the investment in training and education and the improvement of industrial relations. The absorption and the diffusion of knowledge for employees and leadership account for the organization’s long-term sustainability, because of the generation of comparative advantage. The enhancement of industrial relations, that is the fostering of communication between employees and leadership, as well as the balance of their relations, yield to the sustainability of human resource management and organization. 2022-03-02T07:25:50Z 2022-03-02T07:25:50Z 2022-02 http://hdl.handle.net/10889/15885 gr application/pdf |
