| Περίληψη: | Στο πλαίσιο της παρούσας Διπλωματικής Εργασία ερευνήθηκαν και αναπτύχθηκαν σύνδεσμοι επικάλυψης ανόμοιων υλικών και συγκεκριμένα γυαλιού-μετάλλου και πολυμερικών υλικών με τη χρήση αναπτυσσόμενων τεχνολογιών που βασίζονται αποκλειστικά σε συστήματα Laser. Η μελέτη μπορεί να διαχωριστεί σε δυο βασικά τμήματα, το πρώτο αποτελεί μια βιβλιογραφική ανασκόπηση πληροφοριών σχετικών με τους συνδέσμους ανόμοιων υλικών που μας ενδιαφέρουν και οι οποίες αξιοποιούνται στη πειραματική έρευνα που ακολουθεί στο δεύτερο τμήμα. Αρχικά, αναλύονται οι σύνδεσμοι δυο υλικών υπό την ευρεία έννοια του όρου ενώ ακολουθεί κατηγοριοποίηση αυτών σε μηχανικούς και συγκολλητούς. Στην συνέχεια, παρατίθενται κάποιες από τις βασικές μεθόδους συγκόλλησης πλαστικών με τη χρήση θερμικών διαδικασιών καθώς και με τη χρήση κόλλας. Έχοντας αναφέρει τις προηγούμενες μεθόδους έπεται μια γενική παράθεση πληροφοριών σχετικά με τα συστήματα laser και την αλληλεπίδραση της ύλης με τη δέσμη φωτός καθώς επίσης παρουσιάζονται οι πληροφορίες που ανέκυψαν από βιβλιογραφική ερευνά σε επιστημονικά άρθρα, δημοσιεύσεις, ιστοσελίδες και διδακτορικές διατριβές που αφορούν στο αντικείμενο της συγκόλλησης ανόμοιας φύσης υλικών όπως είναι τα πλαστικά (θερμοπλαστικά και θερμοσκληρυνόμενα), τα μέταλλα και τα γυαλιά. Με γνώμονα πλέον αυτές τις πληροφορίες ακολουθεί η πειραματική μέθοδος της ανάπτυξης των συνδέσμων. Οι ιδιαιτερότητες της φύσης των πειραμάτων επιβάλουν την κατασκευή ιδιοσυσκευών, τον συνδυασμό δυο μεθόδων συγκόλλησης (LTW και DLW) και την διερεύνηση μιας πληθώρας παραμέτρων για την επίτευξη ισχυρών συνδέσμων. Τέλος τα συγκριτικά αποτελέσματα φανερώνουν αύξηση της τάξεως των 500 % στην μηχανική αντοχή των συνδέσμων με Laser έναντι της συμβατικής μεθόδου συγκόλλησης ανόμοιων υλικών με κόλλα.
|
|---|
