Φθορισμομετρικές μελέτες της αλυσιδωτής αντίδρασης της πολυμεράσης και νανοσωματίδια με ενζυμική δράση

• Κύριος συγγραφέας: Γκίνη, Ισιδώρα
• Άλλοι συγγραφείς: Χριστόπουλος, Θεόδωρος
• Μορφή: Thesis
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: 2022
• Θέματα: Πυρανίνη; Νανοσωματίδια δημητρίου; Νανοδημητρία; Τεχνητά ένζυμα; Υπόστρωμα; Στρεπταβιδίνη; Οξειδάση; Pyranine; PCR; Cerium nanoparticles; Nanoceria; Artificial enzymes; Substrate; Streptavidin; Oxidase; 572.43

Η ανάπτυξη αναλυτικών μεθόδων για τον προσδιορισμό βιομορίων αποτελεί αντικείμενο έντονης ερευνητικής δραστηριότητας τα τελευταία χρόνια καθώς έχει σημαντικό αντίκτυπο στην εξέλιξη των πεδίων της αναλυτικής χημείας και της βιοτεχνολογίας. Πρόσφατες ερευνητικές εργασίες έδειξαν ότι η πορεία του εκθετικού πολλαπλασιασμού ειδικών τμημάτων νουκλεϊκών οξέων in vitro με την αλυσιδωτή αντίδραση της πολυμεράσης (PCR) μπορεί να παρακολουθείται με συνεχή μέτρηση της μεταβολής του pH λόγω της παραγωγής H+ που συνοδεύει τον πολυμερισμό των νουκλεοτιδίων. Επίσης μια νέα κατεύθυνση για τον προσδιορισμό βιομορίων, είναι εισαγωγή τεχνητών ενζύμων ως αναλυτικών αντιδραστηρίων. Αντικείμενο της παρούσας Μεταπτυχιακής Διπλωματικής Εργασίας είναι η φθορισμομετρική μελέτη της αλυσιδωτής αντίδρασης πολυμεράσης και η σύνθεση νανοσωματιδίων του δημητρίου με ενζυμική δράση. Πιο αναλυτικά η παρούσα εργασία πραγματεύεται τα εξής: I. Την αξιοποίηση της φθορίζουσας χρωστικής πυρανίνης, για την παρακολούθηση της ενίσχυσης νουκλεϊκών οξέων κατά τη διάρκεια της αλυσιδωτής αντίδρασης πολυμεράσης. Πραγματοποιήθηκε διερεύνηση της επίδρασης του pH στο φάσμα διέγερσης της χρωστικής. Επίσης μελετήθηκε η σταθερότητα της χρωστικής κατά τη θερμική κυκλοποίηση που λαμβάνει χώρα κατά τη διάρκεια της PCR. Επειδή προϋπόθεση για την διεξαγωγή τέτοιων πειραμάτων είναι η απουσία ρυθμιστικής χωρητικότητας στο διάλυμα της αντίδρασης, εξετάστηκε η επίδραση της σύστασης του διαλύματος της PCR τόσο στην απόδοση της αντίδρασης όσο και στο φθορισμό της πυρανίνης πριν και μετά την αντίδραση. II. Μελετήθηκαν τρόποι σύνθεσης νανοσωματιδίων του δημητρίου και πώς μπορεί να τροποποιηθεί η επιφάνειά τους. Το μέγεθος των παρασκευασθέντων νανοσωματιδίων παρατηρήθηκε με την βοήθεια ηλεκτρονικού μικροσκοπίου διέλευσης. Επίσης εξετάστηκε η ενεργότητα οξειδάσης τους με την χρήση διάφορων υποστρωμάτων. Τέλος, πραγματοποιήθηκε σύζευξη των νανοσωματιδίων δημητρίου με την στρεπταβιδίνη με σκοπό την αξιολόγηση της δράσης τους σε ειδικά φρεάτια που ήταν επιστρωμένα με βιοτινυλιωμένη αλβουμίνη.