| Περίληψη: | Ο καρκίνος ενδομητρίου είναι η πιο συχνή κακοήθεια του γεννητικού συστήματος του θήλεος παγκοσμίως και η τέταρτη πιο συχνή κακοήθεια στις γυναίκες στον αναπτυγμένο κόσμο μετά από τον καρκίνο του μαστού, του πνεύμονα και του παχέος εντέρου. Τα νεοπλασματικά κύτταρα εκφράζουν ποικιλία αντιγόνων προσελκύοντας με αυτό τον τρόπο λεμφοκύτταρα, τα διηθούντα τον όγκο λεμφοκύτταρα (Tumor Ιnfiltrating Lymphocytes-TILs) στο μικροπεριβάλλον του όγκου. Με βάση το ανοσοφαινοτυπικό τους προφίλ η πλειοψηφία των TILs αφορά σε Τ-λεμφοκύτταρα. Αυτά με την σειρά τους διαχωρίζονται σε CD8+ κυτταροτοξικά και CD4+, Τ-λεμφοκύτταρα. Η έκφραση του δείκτη CD25+ επιτρέπει τον διαχωρισμό των CD4+ λεμφοκυττάρων σε δύο επιπλέον υποομάδες, τα T-επικουρικά (CD4+/CD25-) και τα Τ-ρυθμιστικά (CD4+/CD25+) κύτταρα. Ο πιο αξιόπιστος δείκτης για την ανίχνευση των Τ-ρυθμιστικών κυττάρων (Tregs) θεωρείται ο Forkhead box P3 (FoxP3).
Τα τελευταία χρόνια, όλο και περισσότερες μελέτες ασχολούνται με το ρόλο που διαδραματίζει το ανοσοποιητικό σύστημα στην ανάπτυξη και εξέλιξη του όγκου και τον πιθανό ρόλο του στην πρόγνωση των ασθενών. Ο αυξημένος αριθμός των TILs έχει συσχετισθεί με την πρόγνωση και την ανταπόκριση στην θεραπευτική αντιμετώπιση σε ποικιλία νεοπλασμάτων. O καρκίνος του ενδομητρίου είναι από τους λιγότερο μελετημένους όγκους. Η μεθοδολογία αξιολόγησης της λεμφοκυτταρικής διήθησης, ωστόσο, ποικίλλει στα διάφορα είδη νεοπλασμάτων και, ιδίως στο καρκίνωμα του ενδομητρίου, δεν έχει ακόμα αποσαφηνισθεί.
Στα πλαίσια της παρούσας διπλωματικής εργασίας η ανίχνευση των κυτταροτοξικών και ρυθμιστικών υποπληθυσμών των Τ-λεμφοκυττάρων έγινε με ανοσοϊστοχημική μέθοδο με τη χρήση των κατάλληλων αντισωμάτων (CD8, FoxP3). Η παρουσία των κυττάρων αξιολογήθηκε με τη χρήση φωτονικού μικροσκοπίου. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να αναδειχθεί η συμμετοχή́ του ανοσοποιητικού́ συστήματος μέσω των T-κυτταρικών υποπληθυσμών του, όπως είναι τα κύτταρα CD8+ και Tregs στην εξέλιξη του καρκινώματος του ενδομητρίου και η συσχέτιση της ποσοτικής κατανομής των CD8+ και FoxP3+ κυττάρων με κλινικοπαθολογο-ανατομικές παραμέτρους και με την επιβίωση. Από μια τέτοια συσχέτιση θα μπορούσαμε να αποκτήσουμε χρήσιμες πληροφορίες για το σχεδιασμό θεραπευτικών παρεμβάσεων.
|
|---|
