| Περίληψη: | Η χρόνια ρινοκολπίτιδα είναι μια συχνή νόσος του βλεννογόνου της ρινός και των παραρρινίων, με συμπτώματα που μπορεί να είναι έντονα και να επηρεάζουν σημαντικά την ποιότητα ζωής των ασθενών. Ως εκ τούτου τεράστια χρηματικά ποσά ξοδεύονται ετησίως παγκοσμίως για την αντιμετώπισή της. Οι θεραπείες που χρησιμοποιούνται είναι είτε συστηματικές είτε τοπικές. Οι τοπικές θεραπείες χρησιμοποιούνται είτε παράλληλα με τις συστηματικές είτε αυτόνομα, και βοηθούν στον έλεγχο των συμπτωμάτων, καθώς και στον καθαρισμό των κοιλοτήτων και στην καλύτερη τοπική διανομή θεραπευτικών ουσιών. Οι συνηθέστερες τοπικές θεραπείες είναι τα ρινικά στεροειδή, οι ρινοπλύσεις με ισότονο ή υπέρτονο διάλυμα χλωριούχου νατρίου, καθώς και οι ρινοπλύσεις με προσθήκη φαρμακευτικών ουσιών όπως αντιβιοτικά, αντιμυκητιασικά, στεροειδή κ.α. Μια από αυτές τις πρόσθετες ουσίες είναι και η ξυλιτόλη, μια αλκοόλη σακχάρου που είναι ευρέως διαδεδομένη ως γλυκαντική ουσία και που έχει χρησιμοποιηθεί με επιτυχία στην αντιμετώπιση της τερηδόνας καθώς και στην πρόληψη της οξείας μέσης ωτίτιδας στα παιδιά, ενώ έχουν αναφερθεί χρήσεις της και σε άλλα όργανα και συστήματα, όπως το πεπτικό, τα οστά και το δέρμα.
Σκοπός εργασίας: Σκοπός της παρούσας συστηματικής ανασκόπησης είναι η εκτίμηση της αποτελεσματικότητας της τοπικής χρήσης της ξυλιτόλης στην αντιμετώπιση της χρόνιας ρινοκολπίτιδας σε in vitro και in vivo συνθήκες.
Υλικά και μέθοδοι: Η ανασκόπηση της διεθνούς βιβλιογραφίας διενεργήθηκε μέσω των μηχανών αναζήτησης PubMed της Medline και Scopus. Επίσης μελετήθηκαν ενδελεχώς οι βιβλιογραφικές αναφορές των παραπάνω εργασιών για συναφείς μελέτες. Αναζητήθηκαν in vivo μελέτες καθώς και in vitro μελέτες σε βλεννογόνο ρινός – παραρρινίων ασθενών ή πειραματόζωων. Από τον έλεγχο προέκυψαν 12 μελέτες, εκ των οποίων οι 5 ήταν μόνο in vitro, οι 6 μόνο in vivo και μία απαρτιζόταν από in vitro και in vivo τμήμα.
Αποτελέσματα: Στις in vitro μελέτες βρέθηκε ότι η ξυλιτόλη ενισχύει τη δράση των ενδογενών αντιμικροβιακών ουσιών μέσω της μείωσης της συγκέντρωσης NaCl στο υγρό επιφανείας των βλεννογόνων, σχετίζεται με αναστολή δημιουργίας και διάσπαση βιομεμβρανών των μικροβίων της περιοχής, και παρουσιάζει βλεννολυτικές ιδιότητες. Για το αν η ξυλιτόλη έχει αντιμικροβιακές ιδιότητες υπάρχει διχογνωμία, με άλλες μελέτες να δείχνουν θετική συσχέτιση ενώ άλλες όχι. Στην μεγάλη πλειοψηφία των in vivo μελετών εμφανίστηκε βελτίωση των ρινικών συμπτωμάτων με τη χρήση ξυλιτόλης, η οποία καταγράφηκε σε ερωτηματολόγια όπως το SNOT-20 και SNOT-22, VAS και NOSE. Τέλος το προφίλ ασφαλείας της ήταν πολύ ικανοποιητικό, με καλή ανοχή από τους ασθενείς και σπάνιες και μη σημαντικές παρενέργειες.
Συμπεράσματα: Η τοπική χρήση ξυλιτόλης αποτελεί μια φθηνή και ασφαλή εναλλακτική θεραπεία για την χρόνια ρινοκολπίτιδα. Στις έως τώρα μελέτες παρατηρείται βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών μέσω της βελτίωσης των ρινικών συμπτωμάτων. Χρειάζονται όμως περισσότερες και καλύτερα σχεδιασμένες μελέτες για την αρτιότερη τεκμηρίωση της αποτελεσματικότητάς της και τον καθορισμό του κατάλληλου θεραπευτικού πρωτοκόλλου.
|
|---|
