Περίληψη: | Αποτελεί κοινό τόπο, τόσο των αρχαίων γραμματικών όσο και της νεότερης έρευνας, ότι, σε σχέση με την Παλαιά, η Μέση Κωμωδία ενδιαφέρεται πολύ λιγότερο για την πολιτική. Σκοπός του άρθρου αυτού είναι να εξετάσει ως ποιο βαθμό ο κοινός αυτός ερμηνευτικός τόπος ευσταθεί – με βάση τα σωζόμενα αποσπάσματα.
Αντί για άσκηση άμεσης πολιτικής κριτικής, οι κωμωδιογράφοι της Μέσης Κωμωδίας προτιμούν να εστιάσουν στον χαρακτήρα, τις συνήθειες και άλλες προσωπικές πτυχές των πολιτικών, στρατηγών και ρητόρων της εποχής.
Βέβαια, στις φαινομενικά ανώδυνες προσωπογραφικές αναφορές σε πολιτικά πρόσωπα υποκρύπτεται μια διάθεση κριτικής της τρέχουσας πολιτικής κατάστασης.
|