| Περίληψη: | Στην παρούσα εργασία διερευνώνται οι Εορτές της Εξόδου, που γίνονται στο Μεσολόγγι
το Σάββατο του Λαζάρου και την Κυριακή των Βαΐων ως πεδίο επιτέλεσης της συλλογικής
μνήμης της εξόδου των πολιορκημένων κατοίκων του Μεσολογγίου και άλλων αγωνιστών από
τον τουρκοαιγυπτιακό στρατό, τη νύχτα του Σαββάτου του Λαζάρου του 1826. Μέσα από την
αρχειακή έρευνα στα ΓΑΚ Αιτωλοακαρνανίας ανιχνεύεται η σημασία που έχουν οι Εορτές και
τα ιστορικά γεγονότα για τη συγκρότηση της τοπικής ταυτότητας, αλλά και τη σχέση της με την
εθνική ταυτότητα. Η δομή της εργασίας αποτελείται από δύο μέρη, το θεωρητικο και το
ερευνητικό. Το πρώτο μέρος αναλύει τις θεωρητικές προσεγγίσεις της μνήμης, τη σχέση
τελετουργίας – μνήμης και ταυτότητας και την ανάδυση των εθνικών και τοπικών τελετών. Στο
δεύτερο μέρος της εργασίας μετά τη συζήτηση της μεθοδολογία της έρευνας, γίνεται η ανάλυση
των Εορτών Εξόδου, με αναφορά στους σταθμούς στην ιστορία των εορτών και λεπτομερή
ανάλυση της οργάνωσης και του περιεχόμενου των εορτών. Αναλύονται οι πανηγυρικοί λόγοι,
η θέσπιση του «Δρόμου και των Αγώνων Θυσίας», η λιτανεία, τα οδωνύμια, τα υλικά στοιχεία
των γιορτών όπως τα γεύματα, οι ενδυμασίες, τα σύμβολα και ιδιαίτερα η εικόνα της εξόδου.
Ακολουθεί, η παρουσίαση της απήχησης της Εξόδου στην ελληνική επικράτεια και στο διεθνή
χώρο μέσα από την περιγραφή περιοδικής εκθεσηςμε θέμα την ιστορική διαδρομή των εορτών
της εξόδου. Η εργασία κλείνει με τις αναπαραστάσεις της Εξόδου στις εικαστικές και
παραστατκές τέχνες και τα συμπεράσματα, τα οποία πραγματεύονται τον τρόπο με τον οποίο οι
εορτές της Εξόδου συγκροτούν και αναπαράγουν τη συλλογική μνήμη για την έξοδο,
κατασκευάζοντας το Μεσολόγγι ως μνημονικό τόπο, όπου συναντώνται η τοπική μνήμη με την
επίσημη ιστορία και συγκροτείται η τοπική και εθνική ταυτότητα συνδυασμένες με τον ιερό
χαρακτήρα της πόλης.
|
|---|
