| Περίληψη: | Τα δεδομένα της σημερινής κοινωνίας αλλάζουν συνεχώς, καθώς υπάρχει μια ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας, η οποία προσφέρει ποικίλες δυνατότητες, αλλά ταυτόχρονα εξαιτίας της δημιουργούνται και κάποιες αρνητικές επιπτώσεις. Συγκεκριμένα, η εξέλιξη αυτή έχει δώσει την ευκαιρία σε χρήστες να πλοηγούνται στο διαδίκτυο και να απολαμβάνουν τις αμέτρητες υπηρεσίες και πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσής του. Η πιο συχνή ασχολία των παιδιών και εφήβων είναι τα ηλεκτρονικά/ψηφιακά παιχνίδια που αποτελεί υποκατηγορία του διαδικτύου. Αρκετά παιδιά και έφηβοι ξεπερνάνε την «φυσιολογική» ενασχόληση με τα ηλεκτρονικά/ψηφιακά παιχνίδια με αποτέλεσμα η χρήση αυτή σταδιακά να μετατρέπεται σε παθολογική και οι χρήστες να βιώνουν τα συμπτώματα του εθισμού.
Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι να διερευνηθεί κατά πόσο η ενασχόληση των παιδιών της προ-εφηβείας (ηλικίας 10-12 ετών) με τα ηλεκτρονικά/ψηφιακά παιχνίδια είναι παθολογική και εάν αυτή σχετίζεται με την ψυχοκοινωνική τους ανάπτυξη. Οι επιμέρους στόχοι της έρευνας είναι να διερευνηθεί η σχέση μεταξύ της παθολογικής χρήσης ηλεκτρονικών παιχνιδιών και της ανάπτυξης συναισθηματικών δυσκολιών, της δημιουργίας προβλημάτων συμπεριφοράς, της ανάπτυξης υπερκινητικότητας και εύκολης διάσπασης της προσοχής, των προβλημάτων που δημιουργούνται στις σχέσεις μεταξύ των συνομηλίκων και της ανάπτυξης θετικής κοινωνικής συμπεριφοράς. Ακόμη, κρίθηκε σημαντικό να εξεταστεί η σχέση μεταξύ της παθολογικής ενασχόλησης με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και τα επίπεδα αυτοεκτίμησης και μοναξιάς που μπορεί να βιώνει ένα παιδί του δημοτικού (πέμπτης και έκτης τάξης). Επιπλέον, θέλαμε να διερευνήσουμε εάν η ενασχόληση με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια έχει έμφυλες διαφορές και ποιοι άλλοι παράγοντες σχετίζονται με αυτήν. Για τον λόγο αυτό ακολουθήσαμε ποσοτική μεθοδολογία και ως εργαλείο ένα ερωτηματολόγιο που αποτελείται από 81 ερωτήσεις, από τις οποίες κάποιες αφορούσαν τα δημογραφικά στοιχεία των συμμετεχόντων και κάποιες το κύριο μέρος που εξετάζει τις παραπάνω μεταβλητές. Το κύριο μέρος αποτελείται από ερωτήσεις που προέρχονται από άλλα ερωτηματολόγια (Χατζής, 2006), καθώς και την χρήση κλιμάκων για την χρήση ηλεκτρονικών παιχνιδιών, για τις Δυνατότητες και Δυσκολίες, για την μοναξιά και για την αυτοεκτίμηση. Η έρευνα μας βασίστηκε σε βολική δειγματοληψία και επιλέχθηκαν δύο σχολεία της Πάτρας (το Πειραματικό Δημοτικό Σχολείο και το Δημοτικό σχολείο της Οβρυάς). Ο αριθμός των παιδιών που συμπλήρωσαν το ερωτηματολόγιο ήταν 100, από τα οποία το 57% πηγαίνει στην πέμπτη δημοτικού και το 43% στην έκτη δημοτικού και ο μέσος όρος των συμμετεχόντων αντιστοιχεί στα 10.40 (Τ.Α.= 0.60) έτη.
Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι το 13% των συμμετεχόντων πληροί τα κριτήρια εθισμού. Επίσης, υπάρχει στατιστικώς σημαντική συσχέτιση της παθολογικής ενασχόλησης με τα ηλεκτρονικά/ψηφιακά παιχνίδια και γενικά με τις δυσκολίες των παιδιών, τις συναισθηματικές δυσκολίες, τα προβλήματα συμπεριφοράς, την υπερκινητικότητα/ εύκολη διάσπαση της προσοχής και τα επίπεδα αυτοεκτίμησης. Αντίθετα, δεν βρέθηκε συσχέτιση με τα προβλήματα που δημιουργούνται στις σχέσεις μεταξύ των συνομηλίκων, την θετική κοινωνική συμπεριφορά και την μοναξιά. Τέλος, δεν παρατηρήθηκαν διαφυλικές διαφορές ως προς την παθολογική χρήση των ηλεκτρονικών παιχνιδιών, ενώ οι παράγοντες οικογένεια και μέσος όρος των ωρών που αφιερώνεται στην ενασχόληση με τα παιχνίδια ημερησίως μέσα στο Σαββατοκύριακο μπορούν να προβλέψουν τα επίπεδα παθολογικής χρήσης. Απαιτούνται περαιτέρω έρευνες αυτού του είδους για να ελεγχθεί η συνέπεια των αποτελεσμάτων ή η έλλειψη αυτών.
|
|---|
