| Περίληψη: | Σύμφωνα με τον Dewey η παραδοσιακή εκπαίδευση περιορίζει την ελευθερία του ατόμου, στοχεύει στην υποταγή του, δεν ευνοεί την ανάπτυξή του και περιορίζει το άτομο σ’ ένα περιβάλλον αποκομμένο και στάσιμο από το μέλλον του (Dewey, 1980). Αντιθέτως, σε ένα περιβάλλον μάθησης στο οποίο αξιοποιούνται οι εμπειρίες των μαθητών, υπάρχει επικοινωνία και αλληλεπίδραση σε συνδυασμό με κατάλληλες στρατηγικές και τεχνικές σε σύγχρονα μαθησιακά περιβάλλοντα είναι δυνατό να διαμορφωθεί ένα αποτελεσματικό πλαίσιο μάθησης, επικοινωνίας και συμπεριφοράς (Ματσαγγούρας, 1998). Εισάγοντας τους μαθητές στον κόσμο της Τέχνης, η διαδικασία της μάθησης αποκτά μια διαφορετική διάσταση. Η τέχνη κινητοποιεί τη φαντασία των μαθητών, τους δίνει έμπνευση, προσφέροντάς τους ένα ταξίδι στο χρόνο, κατά το οποίο μπορούν να βιώσουν το παρελθόν, να κατανοήσουν το παρόν και να διαμορφώσουν το μέλλον (Efland, 2002, στο Μαλαφάντης & Καρέλα, 2012). Στην παρούσα εργασία επιχειρείται η διερεύνηση της ετοιμότητας των εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης του Νομού Αχαΐας ως προς την αξιοποίηση έργων τέχνης στην εκπαιδευτική διαδικασία. Για τον σκοπό αυτό χρησιμοποιήθηκαν ποσοτικές και ποιοτικές μέθοδοι έρευνας με χρήση ερωτηματολογίου και συνέντευξης. Δείγμα της ποσοτικής μεθόδου έρευνας αποτέλεσαν 93 εκπαιδευτικοί Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης που υπηρετούν σε δημοτικά σχολεία του Νομού Αχαΐας, ενώ για τη συλλογή των ποιοτικών δεδομένων της έρευνας διεξήχθησαν συνεντεύξεις σε 7 εκπαιδευτικούς Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης του Νομού Αχαΐας. Με βάση τα αποτελέσματα της έρευνας, φαίνεται ότι οι εκπαιδευτικοί αναγνωρίζουν τη συμβολή της ένταξης μορφών τέχνης στην εκπαιδευτική διαδικασία, όμως νιώθουν πως χρειάζονται επιμόρφωση και καλύτερες υποδομές στα σχολεία για την επιτυχή εφαρμογή αντίστοιχων μεθόδων.
|
|---|
