| Περίληψη: | Ο καρκίνος της παιδικής ηλικίας ήταν μέχρι πριν λίγες δεκαετίες μια ανίατη ασθένεια, η οποία ισοδυναμούσε με θάνατο ή στην καλύτερη των περιπτώσεων με αναπηρία και βαριές επιπλοκές. Σήμερα με τη βελτιστοποίηση των θεραπευτικών μεθόδων, η νόσος έχει καταστεί αντιμετωπίσιμη.
Στόχος της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η ανάδειξη των επιπτώσεων του παιδικού καρκίνου σε θέματα όπως αυτό της εκπαίδευσης, για το οποίο η πολιτεία καλείται να φροντίσει και να διαφυλάξει τα δικαιώματα των παιδιών αυτών, καθώς και να τους προσφέρει ευκαιρίες για να ζήσουν μια κατά το δυνατό φυσιολογική ζωή, όπως ακριβώς και οι υγιείς συνομήλικοί τους.
Η συνέχιση της εκπαίδευσης των παιδιών με καρκίνο είτε είναι νοσηλευόμενα είτε όχι είναι σημαντική και βασίζεται σε δύο βασικούς εκπαιδευτικούς πυλώνες, που αφορούν την επανένταξη στο κανονικό σχολείο και την κάλυψη των μαθησιακών αναγκών. Σημαντικό κομμάτι αποτελεί η προσφορά της πολιτείας στην εκπαίδευση, η οποία μπορεί να παρέχεται στο νοσοκομείο, σε ξενώνες και στο σπίτι. Η αναγνώριση της προσπάθειας των εμπλεκόμενων προσώπων και οι συνθήκες που κάνουν τα παιδιά πιο ανθεκτικά απέναντι στην κατάστασή τους φωτίζονται στην παρούσα εργασία μέσα από την ανασκόπηση βιβλιογραφικών αναφορών που υπάρχουν τόσο στην ελληνική όσο και στη διεθνή βιβλιογραφία.
Στη συνέχεια διεξάγεται μια έρευνα με τη χρήση του εργαλείου της συνέντευξης από την οποία θα διεξαχθούν χρήσιμα συμπεράσματα τα οποία αφορούν την γενικότερη αντιμετώπιση της νόσου σε διάφορους τομείς.
Λέξεις κλειδιά: παιδικός καρκίνος, οικογένεια, συνέχεια της εκπαίδευσης, επανένταξη στο σχολικό περιβάλλον.
|
|---|
