Σύμπλοκες ενώσεις των Pd(ΙΙ) και Pt(ΙΙ) με υποκαταστάτη την 2-κινόλινο αλδοξίμη : σύνθεση, δομή και δραστικότητα

• Κύριος συγγραφέας: Ιωαννίδου, Ουρανία
• Άλλοι συγγραφείς: Ioannidou, Ourania
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: 2022
• Θέματα: Χημεία ένταξης παλλαδίου; Χημεία ένταξης λευκοχρύσου; Κινολινη 2-αλδοξίμη; Κρυσταλλογραφία ακτίνων-Χ μονοκρυστάλλου; Βιολογική δραστικότητα; Palladium coordination chemistry; Platinum coordination chemistry; Quinoline 2-aldoxime; Single-crystal X-ray crystallography; Biological activity

Οι ενώσεις του λευκοχρύσου (Pt) αντιπροσωπεύουν μία από τις μεγαλύτερες ιστορίες επιτυχίας των μετάλλων στο πεδίο της Ανόργανης Ιατρικής Χημείας. Mετά την τυχαία ανακάλυψη της αντικαρκινικής ιδιότητας του cisplatin από τον Rosenberg, έχει παρασκευαστεί ένας μεγάλος αριθμός αναλόγων του cisplatin, τα οποία και έχουν δοκιμαστεί ως προς την ικανότητά τους να σκοτώνουν καρκινικά κύτταρα και να αναστέλλουν την ανάπτυξη όγκων. Πρόσφατα, οι ενώσεις του παλλαδίου (Pd) έχουν τραβήξει την προσοχή διάφορων ερευνητικών ομάδων παγκοσμίως κυρίως λόγω της ομοιότητάς τους, όσον αφορά τον τρόπο ένταξης, με τις ενώσεις λευκοχρύσου που χρησιμοποιούνται ως αντινεοπλασματικοί παράγοντες. Η παρούσα Μεταπτυχιακή Ερευνητική Εργασία περιγράφει την παρασκευή και το χαρακτηρισμό τεσσάρων νέων συμπλόκων ενώσεων του Pt(II) και του Pd(II) που περιέχουν την κινολίνη 2-αλδοξίμη (qaoH) ως οργανικό υποκαταστάτη. Ο ρόλος των οργανικών χηλικών υποκαταστατών είναι ιδιαίτερα σημαντικός στην κρυστάλλωση, στη σταθερότητα και στις εκδηλούμενες ιδιότητες των συμπλόκων ενώσεων. Η επιλογή τόσο των συγκεκριμένων μετάλλων μετάπτωσης όσο και του υποκαταστάτη έγινε με βάση τις δυνητικά ενδιαφέρουσες ιδιότητες που εμφανίζουν τα σύμπλοκα αυτών ως προς τις βιολογικές ιδιότητές τους. Οι κινόλινο οξίμες συνιστούν μία πολύ σημαντική κατηγορία ενώσεων που σχετίζονται με βιολογικά συστήματα. Η ισχυρή νουκλεοφιλικότητα του οξιμικού ανιόντος σχετίζεται με πολλές υδρολυτικές διεργασίες, όπως η μεταφορά ή η απομάκρυνση μίας ακυλο-, φωσφορυλο- ή σουλφουρυλο ομάδας, μέσω προσβολής ενός ηλεκτρονιόφιλου κέντρου. Οι σύμπλοκες ενώσεις που συντέθηκαν, χαρακτηρίσθηκαν με κρυσταλλογραφία ακτίνων-Χ επί μονοκρυστάλλου και με φασματοσκοπικές/φασματομετρικές τεχνικές IR, NMR, UV/Vis και ΕSI-MS, οι οποίες επιβεβαίωσαν τη διατήρηση της δομής των συμπλόκων σε διαλύματα διαφόρων διαλυτών. Άξιο αναφοράς είναι πως η δομή των συμπλόκων διατηρείται σε νερό, μία ιδιότητα ιδιαίτερα χρήσιμη στην περαιτέρω βιολογική μελέτη τους. H αξιολόγηση της αντικαρκινικής δραστικότητας in vitro πραγματοποιήθηκε στο σύμπλοκο [Pd(qao)(qaoH)](NO3) (3), με έλεγχο της βιωσιμότητας των καρκινικών κυττάρων κατά την έκθεσή τους σε διάλυμα του συμπλόκου σύμφωνα με τη μέθοδο ΜΤΤ. Τα πειράματα επιβεβαίωσαν την αποτελεσματικότητα του συμπλόκου (3) ως ενός εν δυνάμει κυτταροτοξικού παράγοντα.