| Περίληψη: | Σκοπός της παρούσας ερευνητικής εργασίας είναι η διερεύνηση της αυτορρύθμισης, της αυτο-αποτελεσματικότητας και του άγχους στην Ελλάδα κατά την περίοδο της πανδημίας COVID-19. Αυτορρύθμιση είναι η ικανότητα του εαυτού για την αλλαγή των συμπεριφορών του (Baumeister & Vohs, 2007). Η αυτο-αποτελεσματικότητα σχετίζεται με την αντίληψη του ίδιου του ατόμου σχετικά με την ικανότητα του να αντιμετωπίσει διάφορες καταστάσεις (Gardner & Pierce, 1998). Η αδυναμία ελέγχου ή πρόβλεψης καταστάσεων είναι αρκετά συχνά παράγοντας άγχους (Zvolensky, Lejuez, & Eifert, 2000), ιδιαίτερα κατά την περίοδο της πανδημίας Covid-19, οπότε οι άνθρωποι κλήθηκαν να οργανώσουν διαφορετικά τη ζωή τους. Για την μέτρηση της αυτορρύθμισης χρησιμοποιήθηκε το ερωτηματολόγιο «Self-Regulation Questionnaire» (SRQ) (Brown, Miller, & Lawendowski, 1999). Για την μέτρηση της αυτο-αποτελεσματικότητας χρησιμοποιήθηκε το ερωτηματολόγιο «Νέας κλίμακας της Γενικής Αυτο-αποτελεσματικότητας (NGSE)» των Chen, Gully, & Eden (2001), ενώ για την μέτρηση του άγχους χτησιμοποιήθηκε το ερωτηματολόγιο «Depression Anxiety Stress Scales» DASS(21) των Lovibond & Lovibond (1995). Σύμφωνα με τις αναλύσεις, φαίνεται ότι όλες οι μεταβλητές εμφανίζουν στατιστικά σημαντική συσχέτιση με το εισόδημα, ενώ η κατάθλιψη, το άγχος και το στρες έχουν αρνητικές συσχετίσεις με όλα τα δημογραφικά χαρακτηριστικά. Επίσης, φαίνεται η αυτορρύθμιση να έχει μέτρια θετική σχέση με την αυτο-αποτελεσματικότητα. Τέλος, αναφορικά με τις επιδράσεις φαίνεται ότι η αυτορρύθμιση αποτελεί προβλεπτικό παράγοντα όλων των μεταβλητών της έρευνας, ενώ εξηγεί σε μεγάλο ποσοστό την αυτο-αποτελεσματικότητα.
|
|---|
