| Περίληψη: | Η κοινωνική ενσωμάτωση μιας νεοσύστατης ομάδας είναι μια περίπλοκή διαδικασία. Η διαδικασία αυτή έχει άμεση σχέση με την κοινωνική κατάσταση των ατόμων που ανήκουν στην ομάδα αυτή και η οποία σχετίζεται με τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά που έχει το κάθε άτομο(εξυπνάδα, φυσική κατάσταση, πλούτο, παιδεία, κ.α.). Έτσι, όσο πιο πολλά τέτοια χαρακτηριστικά έχει το άτομο τόσο μεγαλύτερη και η κοινωνική του κατάσταση και άρα τόσο πιο ικανό είναι το άτομο αυτό. Παρόλα αυτά όμως όταν τέτοια άτομα υπάρχουν σε μια ομάδα αυτό που παρατηρείται είναι ότι δεν τα αποδέχονται τα υπόλοιπα άτομα αντιθέτως αντιμετωπίζονται με εχθρότητα και απορρίπτονται διότι αποτελούν κοινωνική απειλή για τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας, γνωστό ως το παράδοξο της ενσωμάτωσης. Για να αποφύγουν τελείως ή έστω να μειώσουν σε κάποιο βαθμό την απόρριψη τα άτομα υψηλότερης κοινωνικής κατάστασης χρησιμοποιούν την στρατηγική αυτό-υποτίμησης ή για συντομία SDS με την οποία αμύνονται κατά της απόρριψης αλλά η χρήση της αυξάνει την κοινωνική κατάσταση των αντιπάλων τους. Στο πλαίσιο της διπλωματικής εργασίας θα δούμε και θα αναλύσουμε το πως κατανέμονται τα άτομα σε έναν δισδιάστατο χώρο καταστάσεων Α,Β για πολλαπλές αρχικές καταστάσεις οι οποίες κατανέμουν τα άτομα σε καταστάσεις Α,Β ακολουθώντας η κάθε μία μια συγκεκριμένη κατανομή ενώ το πώς θα ενεργήσει(SDS, απόρριψη) το κάθε άτομο καθορίζεται μέσω πιθανοτήτων(ή συντελεστών έντασης). Θα προσεγγίσουμε το πρόβλημα αλλά και τις ενέργειες(SDS, απόρριψη) των ατόμων μέσω διαφορικών εξισώσεων, κυψελωτών αυτομάτων αλλά και δικτύων(τυχαία δίκτυα και LFR δίκτυα με και χωρίς κοινότητες). Στην προσέγγιση μέσω δικτύων θα επεκταθούμε περαιτέρω και θα εξετάσουμε τι συμβαίνει όταν εισάγουμε και επιπλέον περιορισμούς όπως ο περιορισμός για την επιρροή της SDS καθώς και για διάφορους περιορισμούς αλληλεπίδρασης μεταξύ των ατόμων. Αφού αναλύσουμε όλα τα αποτελέσματα για τις παραπάνω προσεγγίσεις συγκρίνουμε διάφορα αποτελέσματα μεταξύ των αυτών και διακρίνουμε ομοιότητες και διαφορές.
|
|---|
