| Περίληψη: | Ζούμε σε μία εποχή, όπου η τεχνολογία βρίσκεται στο επίκεντρο της καθημερινότητας μας. Κάθε άνθρωπος είναι και χρήστης της τεχνολογίας σε διάφορες πτυχές της ζωής του, είτε στη δουλεία του (εξειδικευμένα υλισμικά - λογισμικά), στην προσωπική του υγιεινή (fitness trackers, heartbeat monitors), είτε στην ενημέρωση του (ιστοσελίδες ειδήσεων, μέσα κοινωνικής δικτύωσης). Είναι αναπόφευκτη, λοιπόν, η είσοδος της τεχνολογίας στην ψυχαγωγία. Το κύριο μέτωπο στην έφοδο αυτή, είναι τα βιντεοπαιχνίδια, μέσα από τα οποία ο χρήστης (μετασχηματισμένος πια σε παίκτη) μπορεί να βιώσει εμπειρίες που κανένα άλλο μέσο (medium) ψυχαγωγίας δεν μπορεί να προσφέρει. Συνδυάζοντας όλες τις υπόλοιπες μορφές τέχνης όπως μουσική, κινηματογραφία, animation, και διήγηση ιστοριών (storytelling - narrative), καταλήγουμε σε ένα χαρμάνι ερεθισμάτων σε έναν χρήστη όχι πια παρατηρητή, αλλά σε έναν παίκτη που είναι αναπόσπαστο μέρος αυτού του μείγματος. Ο χρήστης, δηλαδή, καλείται να αντιδράσει σε αυτά τα ερεθίσματα και να δημιουργήσει καινούργια, βασισμένα στις δικές του επιλογές και εισόδους (inputs). Σε κάποια άλλη πλευρά της τεχνολογίας, παρατηρούμε τη ραγδαία αύξηση -τόσο σε επιδόσεις όσο και σε ζήτηση- της Μηχανικής Μάθησης και των Νευρωνικών Δικτύων στον τομέα της Τεχνητής Νοημοσύνης. Με γρήγορο ρυθμό η επικράτηση τους στην καθημερινή μας χρήση διαφόρων τεχνολογικών μέσων (κάμερες κινητών, Recommender Systems, Upscaling Γραφικών Υπολογιστή, κτλ) μας οδηγεί στη θέληση να τα εντάξουμε σε κάθε τομέα. Έχοντας αναφέρει προηγουμένως τα βιντεοπαιχνίδια, μπορεί να σκεφτεί κανείς πολλά πιθανά αποτελέσματα από την ενοποίηση τους με την Τεχνητή Νοημοσύνη, όπως διαδικαστικές γεννήτριες (procedural generation), animation υποβοηθούμενο από Τεχνητή Νοημοσύνη (AI Augmented Animations), και πολλά άλλα. Εμείς, αποφασίσαμε να προσεγγίσουμε τη σύζευξη αυτή από την πλευρά του χρήστη (παίκτη).
Στόχος της διπλωματικής εργασίας είναι καταρχάς η ανάπτυξη ενός συστήματος αναγνώρισης συναισθημάτων μέσω βαθιάς μάθησης, και δεύτερον η ανάπτυξη ενός βιντεοπαιχνιδιού που θα κάνει χρήση των εξόδων του συστήματος αυτού. Ουσιαστικά, η προσθήκη μιας νέας μορφής εισόδου, και -κατ' επέκταση- ενός νέου τρόπου αλληλεπίδρασης του χρήστη με τα βιντεοπαιχνίδια, και πιο γενικά, τον υπολογιστή.
|
|---|
