| Περίληψη: | Μια από τις σημαντικότερες παθήσεις που πλήττει την σύγχρονη κοινωνία είναι η παχυσαρκία. Προκειμένου να βοηθηθούν τα παχύσαρκα άτομα, έχουν διεξαχθεί πολλές έρευνες που μελετούν το σύστημα των απολιποπρωτεϊνών. Σε προηγούμενη μελέτη τους εργαστηρίου μας μελετήθηκε η απολιποπρωτεΐνη Α2 (ApoA2) σε πειραματικά μοντέλα ποντικών C57/BL6. Η μελέτη αυτή έδειξε ότι η ApoA2 οδηγεί σε αυξημένα επίπεδα τριγλυκεριδίων και επαγωγή της οξειδωτικής φωσφορυλίωσης. Στην παρούσα διπλωματική εργασία μελετήσαμε σε βάθος της επίδραση της ApoA2 στην διαφοροποίηση πρόδρομων λιποκυττάρων με χρήση καλλιεργειών 3T3-L1 κυττάρων.
Η προσθήκη της απολιποπρωτεΐνης στα κύτταρα έγινε με χρήση του αδενοϊού AdGFP-ApoA2 που έφερε το γονίδιο της ApoA2. Ωστόσο έπρεπε να βρεθεί η βέλτιστη ποσότητα ιού που θα ήταν αρκετή για την πλήρη μόλυνση της κυτταροκαλιέργειας, χωρίς όμως να προκαλεί απόπτωση των κυττάρων. Μετά από χορήγηση ενός εύρου δοσολογιών, καταλήξαμε στη βέλτιστη δοσολογία του ιού για κάθε τρυβλίο που χρησιμοποιήθηκε στα πειράματα μας.
Έπειτα μελετήθηκε η επίδραση της ApoA2 στον βαθμό διαφοροποίησης των πρόδρομων λιποκυττάρων, μετά από μόλυνση των κυτταροκαλλιεργειών με τον AdGFP-ApoA2. Ακολούθησε χρώση των λιποσταγόνων των κυττάρων με την χρωστική Oil Red O και παρατηρήθηκαν οι καλλιέργειες σε ηλεκτρονικό μικροσκόπιο. Η χρωστική επίσης ποσοτικοποιήθηκε με μέτρηση της απορρόφησης στα 490 nm. Βρέθηκε ότι στην ομάδα των κυττάρων που εκφράστηκε η ApoA2, το ποσοστό των διαφοροποιημένων κυττάρων ήταν αυξημένο και τα κύτταρα εμφάνιζαν υψηλότερη συσσώρευση λίπους σε μεγαλύτερου μεγέθους λιποσταγόνες σε σχέση με την ομάδα ελέγχου. Αντίστοιχη εικόνα είδαμε και μετά την ποσοτικοποίηση της χρώσης.
Επόμενο στάδιο ήταν η μελέτη της δράσης της ApoA2 στην οξειδωτική φωσφορυλίωση που λαμβάνει χώρα στα μιτοχόνδρια. Τα κύτταρα μολύνθηκαν με τον αδενοϊό και μετά την ολοκλήρωσης της διαφοροποίησης τους συλλέχθηκαν οι μιτοχονδριακές πρωτεΐνες. Συγκεκριμένα μετρήθηκαν τα επίπεδα της Ucp-1 ως δείκτη της μιτοχονδριακής θερμογένεσης που δεν προκαλείται από ρίγος. Η πρωτεΐνη δεν ανιχνεύθηκε σε καμία ομάδα λιποκυττάρων, πιθανότατα επειδή στο λευκό λιπώδη ο αριθμός των μιτοχονδρίων είναι μικρός καθώς ως βασική λειτουργία έχουν την αποθήκευση των τριγλυκεριδίων και όχι την καύση τους. Επίσης μελετήθηκε η έκφραση του κυτοχρώματος C ως δείκτη της οξειδωτικής φωσφορυλίωσης όπου βρέθηκε να επάγεται η έκφραση του στα κύτταρα που είχαν μολυνθεί με AdGFP-ApoA2.
Τέλος ολοκληρώσαμε την μελέτη μας ερευνώντας την επίδραση της ApoA2 στα επίπεδα των τριγλυκεριδίων. Έγινε συλλογή και λύση των κυττάρων μετά την πλήρη διαφοροποίηση τους και μετρήθηκαν τα επίπεδα των TGs. Παρατηρήθηκε ότι στα κύτταρα που χορηγήθηκε ο ιός AdGFP-ApoA2 τα επίπεδα των TGs ήταν αυξημένα, εικόνα που επιβεβαιώθηκε και από το μέγεθος των λιποσταγόνων που είχε παρατηρηθεί μετά την χρώση των λιποσταγόνων. Καταλήξαμε, λοιπόν, στο συμπέρασμα ότι η αυξημένη χρώση Oil Red O στα κύτταρα που δέχθηκαν AdGFP-ApoA2 σχετίζεται με την αυξημένη εναπόθεση των τριγλυκεριδίων.
Συνδυάζοντας όλα τα ευρήματα από την παρούσα μελέτη συμπεραίνουμε ότι η έκφραση της APOA2 προάγει τη εναπόθεση λευκού λιπώδους ιστού, δηλαδή του τύπου του λίπους που σχετίζεται με την εμφάνιση νοσογόνου παχυσαρκίας και συνοδών μεταβολικών διαταραχών.
|
|---|
