Μελέτη επίδρασης της απολιποπρωτεΐνης A2 στη διαφοροποίηση των 3T3-L1 προλιποκυττάρων
Μια από τις σημαντικότερες παθήσεις που πλήττει την σύγχρονη κοινωνία είναι η παχυσαρκία. Προκειμένου να βοηθηθούν τα παχύσαρκα άτομα, έχουν διεξαχθεί πολλές έρευνες που μελετούν το σύστημα των απολιποπρωτεϊνών. Σε προηγούμενη μελέτη τους εργαστηρίου μας μελετήθηκε η απολιποπρωτεΐνη Α2 (ApoA2) σε π...
| Κύριος συγγραφέας: | |
|---|---|
| Άλλοι συγγραφείς: | |
| Γλώσσα: | Greek |
| Έκδοση: |
2022
|
| Θέματα: | |
| Διαθέσιμο Online: | http://hdl.handle.net/10889/16444 |
| id |
nemertes-10889-16444 |
|---|---|
| record_format |
dspace |
| institution |
UPatras |
| collection |
Nemertes |
| language |
Greek |
| topic |
Απολιποπρωτεΐνες Προ-λιποκύτταρα Διαφοροποίηση Λιπώδης ιστός Apolipoproteins Preadipocytes Differentiation Adipose tissue |
| spellingShingle |
Απολιποπρωτεΐνες Προ-λιποκύτταρα Διαφοροποίηση Λιπώδης ιστός Apolipoproteins Preadipocytes Differentiation Adipose tissue Σπυροπούλου, Χριστίνα Μελέτη επίδρασης της απολιποπρωτεΐνης A2 στη διαφοροποίηση των 3T3-L1 προλιποκυττάρων |
| description |
Μια από τις σημαντικότερες παθήσεις που πλήττει την σύγχρονη κοινωνία είναι η παχυσαρκία. Προκειμένου να βοηθηθούν τα παχύσαρκα άτομα, έχουν διεξαχθεί πολλές έρευνες που μελετούν το σύστημα των απολιποπρωτεϊνών. Σε προηγούμενη μελέτη τους εργαστηρίου μας μελετήθηκε η απολιποπρωτεΐνη Α2 (ApoA2) σε πειραματικά μοντέλα ποντικών C57/BL6. Η μελέτη αυτή έδειξε ότι η ApoA2 οδηγεί σε αυξημένα επίπεδα τριγλυκεριδίων και επαγωγή της οξειδωτικής φωσφορυλίωσης. Στην παρούσα διπλωματική εργασία μελετήσαμε σε βάθος της επίδραση της ApoA2 στην διαφοροποίηση πρόδρομων λιποκυττάρων με χρήση καλλιεργειών 3T3-L1 κυττάρων.
Η προσθήκη της απολιποπρωτεΐνης στα κύτταρα έγινε με χρήση του αδενοϊού AdGFP-ApoA2 που έφερε το γονίδιο της ApoA2. Ωστόσο έπρεπε να βρεθεί η βέλτιστη ποσότητα ιού που θα ήταν αρκετή για την πλήρη μόλυνση της κυτταροκαλιέργειας, χωρίς όμως να προκαλεί απόπτωση των κυττάρων. Μετά από χορήγηση ενός εύρου δοσολογιών, καταλήξαμε στη βέλτιστη δοσολογία του ιού για κάθε τρυβλίο που χρησιμοποιήθηκε στα πειράματα μας.
Έπειτα μελετήθηκε η επίδραση της ApoA2 στον βαθμό διαφοροποίησης των πρόδρομων λιποκυττάρων, μετά από μόλυνση των κυτταροκαλλιεργειών με τον AdGFP-ApoA2. Ακολούθησε χρώση των λιποσταγόνων των κυττάρων με την χρωστική Oil Red O και παρατηρήθηκαν οι καλλιέργειες σε ηλεκτρονικό μικροσκόπιο. Η χρωστική επίσης ποσοτικοποιήθηκε με μέτρηση της απορρόφησης στα 490 nm. Βρέθηκε ότι στην ομάδα των κυττάρων που εκφράστηκε η ApoA2, το ποσοστό των διαφοροποιημένων κυττάρων ήταν αυξημένο και τα κύτταρα εμφάνιζαν υψηλότερη συσσώρευση λίπους σε μεγαλύτερου μεγέθους λιποσταγόνες σε σχέση με την ομάδα ελέγχου. Αντίστοιχη εικόνα είδαμε και μετά την ποσοτικοποίηση της χρώσης.
Επόμενο στάδιο ήταν η μελέτη της δράσης της ApoA2 στην οξειδωτική φωσφορυλίωση που λαμβάνει χώρα στα μιτοχόνδρια. Τα κύτταρα μολύνθηκαν με τον αδενοϊό και μετά την ολοκλήρωσης της διαφοροποίησης τους συλλέχθηκαν οι μιτοχονδριακές πρωτεΐνες. Συγκεκριμένα μετρήθηκαν τα επίπεδα της Ucp-1 ως δείκτη της μιτοχονδριακής θερμογένεσης που δεν προκαλείται από ρίγος. Η πρωτεΐνη δεν ανιχνεύθηκε σε καμία ομάδα λιποκυττάρων, πιθανότατα επειδή στο λευκό λιπώδη ο αριθμός των μιτοχονδρίων είναι μικρός καθώς ως βασική λειτουργία έχουν την αποθήκευση των τριγλυκεριδίων και όχι την καύση τους. Επίσης μελετήθηκε η έκφραση του κυτοχρώματος C ως δείκτη της οξειδωτικής φωσφορυλίωσης όπου βρέθηκε να επάγεται η έκφραση του στα κύτταρα που είχαν μολυνθεί με AdGFP-ApoA2.
Τέλος ολοκληρώσαμε την μελέτη μας ερευνώντας την επίδραση της ApoA2 στα επίπεδα των τριγλυκεριδίων. Έγινε συλλογή και λύση των κυττάρων μετά την πλήρη διαφοροποίηση τους και μετρήθηκαν τα επίπεδα των TGs. Παρατηρήθηκε ότι στα κύτταρα που χορηγήθηκε ο ιός AdGFP-ApoA2 τα επίπεδα των TGs ήταν αυξημένα, εικόνα που επιβεβαιώθηκε και από το μέγεθος των λιποσταγόνων που είχε παρατηρηθεί μετά την χρώση των λιποσταγόνων. Καταλήξαμε, λοιπόν, στο συμπέρασμα ότι η αυξημένη χρώση Oil Red O στα κύτταρα που δέχθηκαν AdGFP-ApoA2 σχετίζεται με την αυξημένη εναπόθεση των τριγλυκεριδίων.
Συνδυάζοντας όλα τα ευρήματα από την παρούσα μελέτη συμπεραίνουμε ότι η έκφραση της APOA2 προάγει τη εναπόθεση λευκού λιπώδους ιστού, δηλαδή του τύπου του λίπους που σχετίζεται με την εμφάνιση νοσογόνου παχυσαρκίας και συνοδών μεταβολικών διαταραχών. |
| author2 |
Spyropoulou, Christine |
| author_facet |
Spyropoulou, Christine Σπυροπούλου, Χριστίνα |
| author |
Σπυροπούλου, Χριστίνα |
| author_sort |
Σπυροπούλου, Χριστίνα |
| title |
Μελέτη επίδρασης της απολιποπρωτεΐνης A2 στη διαφοροποίηση των 3T3-L1 προλιποκυττάρων |
| title_short |
Μελέτη επίδρασης της απολιποπρωτεΐνης A2 στη διαφοροποίηση των 3T3-L1 προλιποκυττάρων |
| title_full |
Μελέτη επίδρασης της απολιποπρωτεΐνης A2 στη διαφοροποίηση των 3T3-L1 προλιποκυττάρων |
| title_fullStr |
Μελέτη επίδρασης της απολιποπρωτεΐνης A2 στη διαφοροποίηση των 3T3-L1 προλιποκυττάρων |
| title_full_unstemmed |
Μελέτη επίδρασης της απολιποπρωτεΐνης A2 στη διαφοροποίηση των 3T3-L1 προλιποκυττάρων |
| title_sort |
μελέτη επίδρασης της απολιποπρωτεΐνης a2 στη διαφοροποίηση των 3t3-l1 προλιποκυττάρων |
| publishDate |
2022 |
| url |
http://hdl.handle.net/10889/16444 |
| work_keys_str_mv |
AT spyropoulouchristina meletēepidrasēstēsapolipoprōteïnēsa2stēdiaphoropoiēsētōn3t3l1prolipokyttarōn AT spyropoulouchristina studyofeffectofapolipoproteina2onthedifferentiationof3t3l1preadipocytes |
| _version_ |
1771297202647334912 |
| spelling |
nemertes-10889-164442022-09-05T11:16:23Z Μελέτη επίδρασης της απολιποπρωτεΐνης A2 στη διαφοροποίηση των 3T3-L1 προλιποκυττάρων Study of effect of apolipoprotein A2 on the differentiation of 3T3-L1 preadipocytes Σπυροπούλου, Χριστίνα Spyropoulou, Christine Απολιποπρωτεΐνες Προ-λιποκύτταρα Διαφοροποίηση Λιπώδης ιστός Apolipoproteins Preadipocytes Differentiation Adipose tissue Μια από τις σημαντικότερες παθήσεις που πλήττει την σύγχρονη κοινωνία είναι η παχυσαρκία. Προκειμένου να βοηθηθούν τα παχύσαρκα άτομα, έχουν διεξαχθεί πολλές έρευνες που μελετούν το σύστημα των απολιποπρωτεϊνών. Σε προηγούμενη μελέτη τους εργαστηρίου μας μελετήθηκε η απολιποπρωτεΐνη Α2 (ApoA2) σε πειραματικά μοντέλα ποντικών C57/BL6. Η μελέτη αυτή έδειξε ότι η ApoA2 οδηγεί σε αυξημένα επίπεδα τριγλυκεριδίων και επαγωγή της οξειδωτικής φωσφορυλίωσης. Στην παρούσα διπλωματική εργασία μελετήσαμε σε βάθος της επίδραση της ApoA2 στην διαφοροποίηση πρόδρομων λιποκυττάρων με χρήση καλλιεργειών 3T3-L1 κυττάρων. Η προσθήκη της απολιποπρωτεΐνης στα κύτταρα έγινε με χρήση του αδενοϊού AdGFP-ApoA2 που έφερε το γονίδιο της ApoA2. Ωστόσο έπρεπε να βρεθεί η βέλτιστη ποσότητα ιού που θα ήταν αρκετή για την πλήρη μόλυνση της κυτταροκαλιέργειας, χωρίς όμως να προκαλεί απόπτωση των κυττάρων. Μετά από χορήγηση ενός εύρου δοσολογιών, καταλήξαμε στη βέλτιστη δοσολογία του ιού για κάθε τρυβλίο που χρησιμοποιήθηκε στα πειράματα μας. Έπειτα μελετήθηκε η επίδραση της ApoA2 στον βαθμό διαφοροποίησης των πρόδρομων λιποκυττάρων, μετά από μόλυνση των κυτταροκαλλιεργειών με τον AdGFP-ApoA2. Ακολούθησε χρώση των λιποσταγόνων των κυττάρων με την χρωστική Oil Red O και παρατηρήθηκαν οι καλλιέργειες σε ηλεκτρονικό μικροσκόπιο. Η χρωστική επίσης ποσοτικοποιήθηκε με μέτρηση της απορρόφησης στα 490 nm. Βρέθηκε ότι στην ομάδα των κυττάρων που εκφράστηκε η ApoA2, το ποσοστό των διαφοροποιημένων κυττάρων ήταν αυξημένο και τα κύτταρα εμφάνιζαν υψηλότερη συσσώρευση λίπους σε μεγαλύτερου μεγέθους λιποσταγόνες σε σχέση με την ομάδα ελέγχου. Αντίστοιχη εικόνα είδαμε και μετά την ποσοτικοποίηση της χρώσης. Επόμενο στάδιο ήταν η μελέτη της δράσης της ApoA2 στην οξειδωτική φωσφορυλίωση που λαμβάνει χώρα στα μιτοχόνδρια. Τα κύτταρα μολύνθηκαν με τον αδενοϊό και μετά την ολοκλήρωσης της διαφοροποίησης τους συλλέχθηκαν οι μιτοχονδριακές πρωτεΐνες. Συγκεκριμένα μετρήθηκαν τα επίπεδα της Ucp-1 ως δείκτη της μιτοχονδριακής θερμογένεσης που δεν προκαλείται από ρίγος. Η πρωτεΐνη δεν ανιχνεύθηκε σε καμία ομάδα λιποκυττάρων, πιθανότατα επειδή στο λευκό λιπώδη ο αριθμός των μιτοχονδρίων είναι μικρός καθώς ως βασική λειτουργία έχουν την αποθήκευση των τριγλυκεριδίων και όχι την καύση τους. Επίσης μελετήθηκε η έκφραση του κυτοχρώματος C ως δείκτη της οξειδωτικής φωσφορυλίωσης όπου βρέθηκε να επάγεται η έκφραση του στα κύτταρα που είχαν μολυνθεί με AdGFP-ApoA2. Τέλος ολοκληρώσαμε την μελέτη μας ερευνώντας την επίδραση της ApoA2 στα επίπεδα των τριγλυκεριδίων. Έγινε συλλογή και λύση των κυττάρων μετά την πλήρη διαφοροποίηση τους και μετρήθηκαν τα επίπεδα των TGs. Παρατηρήθηκε ότι στα κύτταρα που χορηγήθηκε ο ιός AdGFP-ApoA2 τα επίπεδα των TGs ήταν αυξημένα, εικόνα που επιβεβαιώθηκε και από το μέγεθος των λιποσταγόνων που είχε παρατηρηθεί μετά την χρώση των λιποσταγόνων. Καταλήξαμε, λοιπόν, στο συμπέρασμα ότι η αυξημένη χρώση Oil Red O στα κύτταρα που δέχθηκαν AdGFP-ApoA2 σχετίζεται με την αυξημένη εναπόθεση των τριγλυκεριδίων. Συνδυάζοντας όλα τα ευρήματα από την παρούσα μελέτη συμπεραίνουμε ότι η έκφραση της APOA2 προάγει τη εναπόθεση λευκού λιπώδους ιστού, δηλαδή του τύπου του λίπους που σχετίζεται με την εμφάνιση νοσογόνου παχυσαρκίας και συνοδών μεταβολικών διαταραχών. One of the most important diseases affecting modern society is obesity. In order to cure obese people, many researchers have been studying the apolipoprotein system. In a previous study in our laboratory, apolipoprotein A2 (ApoA2) was injected in experimental models of C57 / BL6 mice. The study showed that ApoA2 leads to elevated triglyceride levels and to induction of oxidative phosphorylation. In this thesis we are going to study in depth the effect of ApoA2 on the differentiation of adipocyte by using 3T3-L1 cell cultures. The apolipoprotein was added to the cells using the AdGFP-ApoA2 adenovirus, a virus that contains the ApoA2 gene. However, it was important to calculate the optimal amount of virus that would be sufficient enough for the complete infection of the whole cell culture, without causing any cell necrosis. After administering a range of dosages, we calculated the optimal virus dosage for each plate used in our experiments. The effect of ApoA2 on the degree of differentiation of precursor adipose cells after infection of cell cultures with AdGFP-ApoA2 was then studied. The lipid droplets of the cells were stained with Oil Red O dye and the cultures were observed under an electron microscope. The dye was also quantified by measuring the absorbance at 490 nm. It was found that in the group of cells that expressed ApoA2, the percentage of differentiated cells was increased and the cells showed a higher accumulation of lipids in larger fat droplets compared to the control group. We obserded a similar result after the quantification of the staining. The next step was to study the effect of ApoA2 on oxidative phosphorylation that occurs in mitochondria. The cells were infected with the adenovirus and after the completion of their differentiation the mitochondrial proteins were collected. Specifically, Ucp-1 levels were measured as an indicator of non-shivering mitochondrial thermogenesis. The protein was not detected in any group of fat cells, probably because in white adipose tissue the number of mitochondria is small and their main function is to store triglycerides and not to burn them. The expression of cytochrome C as an indicator of oxidative phosphorylation was also studied. It was found that in the cells that had expressed ApoA2 the amount of Cyt C was slightly increased, suggesting the induction of oxidative phosphorylation. Finally, we completed our study by investigating the effect of ApoA2 on the triglyceride levels. Cells were collected and lysed after complete differentiation and TGs levels were measured. The AdGFP-ApoA2 virus-injected cells were observed to have elevated TGs levels, a result that was confirmed by the increased size of the lipid droplets observed after staining with the dye. We therefore concluded that increased Oil Red O staining in the cells that receined the AdGFP-ApoA2 virus was associated with increased triglyceride deposition. Combining all the findings from the present study, we conclude that the expression of APOA2 promotes the deposition of white adipose tissue, the type of fat associated with the occurrence of morbid obesity and concomitant metabolic disorders. 2022-07-11T06:51:38Z 2022-07-11T06:51:38Z 2022-07-06 http://hdl.handle.net/10889/16444 gr application/pdf |
