Το Διαδίκτυο των Πραγμάτων στα αεροδρόμια για τις ανάγκες των ασφαλιστικών ιδρυμάτων

• Main Author: Γιαννόπουλος, Άγγελος
• Other Authors: Giannopoulos, Angelos
• Language: Greek
• Published: 2022
• Subjects: Διαδίκτυο των Αντικειμένων; Αεροδρόμια; Internet of Things (IoT); Airports

Το Διαδίκτυο των πραγμάτων ( Internet of things - IoT) αποτελεί το σύνολο συσκευών και συστημάτων με στόχο την επικοινωνία μεταξύ τους ώστε να επιτευχθεί ένας τεχνολογικός στόχος. Η επικοινωνία μπορεί να είναι σε συγκεκριμένες χρονικές στιγμές και σε συγκεκριμένο τόπο ή σε οποιοδήποτε τόπο και χρόνο. Επίσης επιτυγχάνεται χρησιμοποιώντας ένα τοπικό ή ασύρματο δίκτυο ή το διαδίκτυο. Ένα σύστημα ΙοΤ τελικά αποτελεί ένα σύστημα από συσκευές με ενσωματωμένους αισθητήρες. Οι αισθητήρες λέγονται «Έξυπνες συσκευές» όπου με τεχνολογίες συνδεσιμότητας δικτύου επικοινωνούν και λειτουργούν μαζί σ’ ένα περιβάλλον παρέχοντας δεδομένα γρήγορα και εύκολα και συνδέουν με υπηρεσίες στους χρήστες. Το IoT δίνει μια αλληλεπίδραση των συσκευών με την ανθρώπινη ζωή και καθημερινότητα. Στο περιβάλλοντος που ανήκουν παρέχουν υπηρεσίες που χρησιμοποιούνται για να διεκπεραιώσουν και να βοηθούν ανθρώπινες δραστηριότητες. Καθώς ο ασφαλιστικός κλάδος δραστηριοποιείται σε πολυάριθμες διαδικασίες που χαρακτηρίζονται από την ανταλλαγή δεδομένων που επικαιροποιείται από πολλά μέρη, ένα blockchain, ως μία και μόνη πηγή αλήθειας, έχει τη δυνατότητα να αυξήσει την αποδοτικότητα και να μειώσει την πολυπλοκότητα αυτών των διαδικασιών. Θα μπορούσε να οδηγήσει σε αποδιαμεσολάβηση, καθώς μειώνει την ανάγκη εξακρίβωσης με manual τρόπο των δεδομένων για τις ασφαλιστικές συμβάσεις και την επίλυση διαφορών. Τα προσαρμοσμένα συμβόλαια στόχο έχουν να ορίσουν μια νέα πολίτική και λογική ότι κάθε αεροπορική εταιρεία μπορεί να έχει μια πιο δίκαια τιμή συμβολαίου ανάλογα με τις τεχνολογίες που διαθέτει, δίνοντας παράλληλα στις εταιρίες την ευκαιρία να είναι βιώσιμες και τελικά υγιείς. Η εταιρείες με αυτό τον τρόπο μπορούν να ελέγξουν την βιωσιμότητα τους με βάση μια πιθανότητα (έχουν κέρδη) και τελικά όταν συμβεί κάποιο γεγονός να μπορούν να εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους. Η λογική του νέου προτύπου είναι ότι κάθε εταιρεία για κάθε αεροσκάφος που διαθέτει, πρέπει να έχει σειρά τεχνολογιών που να χρησιμοποιούνται όπως τεχνολογίες ελέγχου του κινητήρα , του βάρους, της πίεσης και θερμοκρασίας καμπίνας και κινητήρα, αισθητήρα ταχύτητας κ.α.. Επίσης πρέπει να διαθέτει σύστημα παρακολούθησης των συντηρήσεων, των ελέγχων σε συστήματα υψηλού κινδύνου, τις παραβιάσεις κανονισμών τα οποία μπορούν να αποτελέσουν στοιχεία για τα προσαρμοσμένα συμβόλαια. Για να μπορέσουν όμως οι εταιρίες να έχουν κέρδος θα πρέπει να εντοπίσουν πόσοι χρησιμοποιούν τις τεχνολογίες αυτές καθώς και να μοντελοποιήσουν τις συμπεριφορές ώστε τελικά να έχουν στατιστικά στοιχεία που να μπορέσουν να δώσουν μια τιμή στο κάθε πολίτη. Το μοντέλο που προτείνεται ακολουθεί μια λογική συγκέντρωσης στοιχείων από αισθητήρες, και όργανα τα δεδομένα με βάση τα οποία καθορίζει μια νέα λογική στην τελική τιμή του συμβολαίου με πιο δίκαιο τρόπο. Σήμερα είναι ζητούμενο για τέτοιο μοντέλα που θα μπορέσουν να δώσουν ένα δυναμικό τρόπο υπολογισμού των ασφαλιστικών αποζημιώσεων και ασφαλιστικών απαιτήσεων. Στα μοντέλα αυτό ζητούμε είναι ο έλεγχος πρόσβασης χρησιμοποιώντας κατατμήσεις για την αποτροπή μη εξουσιοδοτημένης πρόσβασης σε δεδομένα που συμβάλλουν στην απόδειξη για ένα ατύχημα αλλά και τεχνολογίες που εφαρμόζουν οι εταιρείες. Τα πρωτόκολλα αυτά πρέπει να χρησιμοποιούν δυναμική επικύρωση για την αποτροπή αλλαγής αποδεικτικών στοιχείων.