Μελέτη της πανίδας των χερσόβιων αρθροπόδων σε διάφορους τύπους ενδιαιτήματος της Πάρνηθας

• Κύριος συγγραφέας: Πίττα, Εύα
• Άλλοι συγγραφείς: Σφενδουράκης, Σπύρος
• Μορφή: Thesis
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: 2009
• Θέματα: Αρθρόποδα; Ισόποδα; Κοινότητα; Διαδοχή; Παγίδες παρεμβολής; Arthropods; Isopods; Community; Succession; Pitfall traps; 595.17

Οι έντονες εναλλαγές σχετικά ακραίων συνθηκών και η συνεξέλιξη των μεσογειακών οικοσυστημάτων με τη φωτιά αποτελούν τα βασικά στοιχεία που προσδίδουν τη μεγάλη ετερογένεια που χαρακτηρίζει τα οικοσυστήματα αυτά. Τα δάση χαλεπίου πεύκης έχουν αναπτύξει προσαρμογές για σύντομη αποκατάσταση έπειτα από πυρκαγιά. Η συνήθης διαδοχή περιλαμβάνει την εμφάνιση αρχικά ποώδους βλάστησης (που σε περίπτωση έντονης υποβάθμισης μπορεί να γίνεται φρύγανα), κατόπιν θαμνώδους (μακκίας) βλάστησης σε διάφορα στάδια ανάπτυξης, και εντέλει νέου πευκοδάσους. Το μωσαϊκό πρότυπο στη βλάστηση, το οποίο δημιουργείται από τη δράση παραγόντων όχλησης, είναι δυνατό να έχει σημαντικές συνέπειες στη δυναμική των πληθυσμών των ζώων. Με τη χρήση παγίδων παρεμβολής, μελετήθηκαν οι βιοκοινότητες των εδαφικών αρθροπόδων σε μια τέτοια σύγχρονη εμφάνιση των σταδίων διαδοχής στις παρυφές της Πάρνηθας. Τα χερσόβια Ισόποδα μελετήθηκαν σε επίπεδο είδους, ενώ οι λοιπές ζωικές ομάδες μακροαρθροπόδων, με την εξαίρεση των Αραχνών και των Κολεοπτέρων, μελετήθηκαν σε επίπεδο τάξης. Συμπερασματικά, τα αρθρόποδα σε επίπεδο τάξης και τα Ισόποδα σε επίπεδο είδους, μπορούν να εμφανίζουν το μέγιστο της δραστηριότητάς τους είτε το καλοκαίρι είτε την άνοιξη ή/και το φθινόπωρο. Επιπλέον, η παρατηρούμενη διαφοροποίηση στη σύνθεση της κοινότητας των εδαφικών αρθροπόδων (τόσο σε επίπεδο τάξης όσο και σε επίπεδο είδους για τα Ισόποδα) είναι σύμφωνη με τα στάδια διαδοχής της βλάστησης (CA, PCA). Η βιοκοινότητα των φρυγάνων εμφανίζει σαφή διαφοροποίηση και μεγαλύτερη ποικιλότητα από τις υπόλοιπες βιοκοινότητες, ενώ τα Ισόποδα εμφανίζονται ιδιαίτερα άφθονα στα φρύγανα. Μεταξύ των κοινοτήτων εδαφικών αρθροπόδων στους έξι βιοτόπους (στάδια διαδοχής), παρατηρούνται αλλαγές στη σχετική αφθονία των τάξεων των αρθροπόδων και των ειδών Ισοπόδων, ενώ παρατηρούνται ακόμη και αλλαγές κυριαρχίας μεταξύ τάξεων αρθροπόδων και ειδών Ισοπόδων. Το πρότυπο αυτό, ενδεχομένως οφείλεται στην προσαρμογή των εδαφικών αρθροπόδων στις οχλήσεις, οι οποίες είναι χαρακτηριστικές των μεσογειακών οικοσυστημάτων.