Το νομικό καθεστώς της δημοσιοϋπαλληλικής σχέσης

• Main Authors: ΧΑΛΚΙΑ, ΙΩΑΝΝΑ, ΧΑΛΚΙΑ, ΒΑΣΙΛΙΚΗ
• Other Authors: ΓΕΩΡΓΙΑΔΟΥ, ΝΙΚΗ
• Format: Πτυχιακή Εργασία
• Language: Greek
• Published: ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδας 2018
• Subjects: Δημόσιοι υπάλληλοι

Ο κρατικός γραφειοκρατικός μηχανισμός, που έχει σχέση με τα διάφορα πεδία οργάνωσης και δραστηριοποίησης των δημοσίων υπαλλήλων, έχει αποτελέσει εδώ και αιώνες σχεδόν βασικό κομμάτι της δημόσιας αλλά και της ιδιωτικής ζωής των διαφόρων κοινωνιών. Η δράση των δημοσίων υπαλλήλων σε διάφορες κοινωνίες και κράτη, είναι παραδοσιακά συνυφασμένη με ένα ευρύτατο πλαίσιο πτυχών και δραστηριοτήτων της καθημερινότητας, όπως η παιδεία, η υγεία, η δημόσια διοίκηση, η άμυνα, η οικονομία, το εμπόριο κ.λ.π. Είναι αλήθεια βέβαια, πως εδώ και αρκετές δεκαετίες σε παγκόσμιο επίπεδο και ιδιαίτερα στο δυτικό κόσμο, φαίνεται πως έχει αρχίσει να κυριαρχεί, αλλού περισσότερο κι αλλού λιγότερο, μια αντίληψη, με βάση την οποία ο κόσμος του δημοσίου και των μηχανισμών του θα έπρεπε κανονικά να τεθεί στο περιθώριο. Μια τέτοια νοοτροπία είναι συνδεδεμένη βέβαια και με τις τάσεις σε διεθνές επίπεδο, τάσεις που κατά κύριο λόγο προωθήθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες από τον αγγλοσαξονικό κόσμο, και με βάση τις οποίες έχει τεθεί ένα περιβάλλον γενικότερης αμφισβήτησης ως προς τους κρατικούς μηχανισμούς και την αποτελεσματικότητά τους. Είναι αλήθεια βέβαια πως σε περιπτώσεις, όπως αυτή του ελληνικού Δημοσίου, διαχρονικά υπήρξαν καταστάσεις μέσα από τις οποίες περισσότερο ή λιγότερο, αναδείχτηκε μια κατάσταση αναποτελεσματικότητας και φαινομένων διαφθοράς. Αυτό αντίστοιχα όμως, δεν σημαίνει πως κι εδώ το Δημόσιο δεν έπαιξε και δεν συνεχίζει να παίζει ως σήμερα ρόλο στις ποικίλες πτυχές του δημόσιου βίου και της καθημερινής ζωής των πολιτών. Και αυτό μάλιστα, αν αναλογιστεί κανείς πως εδώ και κάποια χρόνια, η επιβολή των μνημονιακών πολιτικών επέβαλε τέτοιες ανατροπές σε τομείς, όπως αυτός του Δημοσίου, με αποτέλεσμα το τελευταίο να αποτελέσει στην ίδια την Ελλάδα, χώρο και πεδίο που έπαψε να προσελκύει εκείνον τον αριθμό ατόμων, που μπορεί να προσέλκυε σε άλλες εποχές. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως σε τελική ανάλυση σε διάφορες κοινωνίες του κόσμου, ο χώρος αυτός δεν παύει να αποτελεί έναν κεντρικό πυλώνα της οργάνωσης του ανθρώπινου βίου. Υπό αυτό το πρίσμα, η παρούσα εργασία εξετάζει εδώ εν προκειμένω, ορισμένες κεντρικές παραμέτρους ως προς τους δημοσίους υπαλλήλους, όπως αυτές που αφορούν τα δικαιώματα και τις ευθύνες τους ή αντίστοιχα τα σχετικά με τη διακοπή της δημοσιοϋπαλληλικής σχέσης.