Περίληψη: | Η συμπεριληπτική εκπαίδευση αποτελεί μια σύγχρονη πολιτική τακτική, η οποία κερδίζει έδαφος σε πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο. Οι έρευνες και οι εκπαιδευτικές προσπάθειες προσανατολίζονται προς την εφαρμογή της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης και στον χώρο της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Η Ελλάδα ακολουθεί με αργούς ρυθμούς τις διεθνείς αυτές εκπαιδευτικές τάσεις, στην προσπάθειά της να παράσχει εκπαίδευση και σε κατηγορίες ατόμων, που παραδοσιακά αποκλείονταν από το θεσμό και να κατοχυρώσει την ισότητα της πρόσβασης και τη δικαιοσύνη της παροχής για όλα ανεξαιρέτως τα άτομα. Η παρούσα έρευνα στοχεύει να δείξει κατά πόσον η Ελληνική εκπαιδευτική πολιτική προωθεί τη συμπεριληπτική εκπαίδευση στα Ανώτατα και Ανώτερα Ιδρύματα. Η μεθοδολογία που ακολουθείται για τη διεξαγωγή της έρευνας είναι η μελέτη τεκμηρίων, αφού στηρίζεται στην αναλυτική και διαχρονική παρουσίαση των νομοθετικών ρυθμίσεων που αφορούν το συγκεκριμένο ζήτημα. Καταδεικνύεται ότι η Ελληνική εκπαιδευτική πολιτική, ακολουθώντας τα διεθνή ρεύματα, ενδιαφέρεται σταδιακά για την ίση πρόσβαση στην Ανώτατη Εκπαίδευση ορισμένων ατόμων Ειδικών Κατηγοριών. Αρκετές φορές όμως, μέσα από τον ορισμό των Ειδικών Κατηγοριών και τα νομοθετικά κείμενα που τις αφορούν ικανοποιούνται και άλλες πολιτικές από την εκάστοτε κυβέρνηση ώστε να απομακρύνεται από τους αρχικούς στόχους της που είναι η ισότητα των εκπαιδευτικών ευκαιριών για όλους τους σπουδαστές της.
|