Σχολικός Διαδικτυακός Εκφοβισμός - Ασφάλεια στο Διαδίκτυο: Μελέτη Περίπτωσης σε τρία Γυμνάσια του Νομού Αχαΐας

• Κύριος συγγραφέας: Τέγας, Χρήστος Α.Μ. 16549
• Άλλοι συγγραφείς: Καρούσος, Νικόλαος
• Μορφή: Πτυχιακή Εργασία
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδας 2019
• Θέματα: Σχολική βία - Ελλάδα; Διαδικτυακός Εκφοβισμός, Σχολικός ( Μελέτη περίπτωσης ) - Ν. Αχαίας

Σχολικός εκφοβισμός μπορούμε να πούμε ότι είναι η συστηματικά επιθετική συμπεριφορά προς ένα άτομο που δυσκολεύεται ή δεν είναι σε θέση να υπερασπιστεί τον εαυτό του απέναντι στους δράστες όπως επίσης οι επαναλαμβανόμενες επιθέσεις και η διαφορά ισχύος που αποτελούν το σήμα κατατεθέν στο σχολικό διαδικτυακό εκφοβισμό. Δεν πρόκειται για μεμονωμένες περιπτώσεις αλλά για μια μάλλον μόνιμη σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ δράστη και θύματος στην οποία φαίνεται να εμπλέκεται και κύκλος συμμαθητών, πρόκειται δηλαδή για ενεργητική και στοχευμένη εχθρότητα και αποτελεί παγκόσμιο φαινόμενο: περίπου το 10% των παιδιών και των εφήβων παγκοσμίως βρίσκονται στη θέση του θύματος. Πρόκειται για στρατηγική που χρησιμοποιείται προκειμένου να αποκτήσει κάποιος κύρος και εξουσία σ΄ έναν κύκλο συμμαθητών. 1. Οι δράστες θεωρούνται συνήθως δημοφιλείς 2. Διατηρούν το κύρος τους 3. Και το αυξάνουν με την πάροδο του χρόνου Τα άτομα που επιλέγονται ως θύματα είναι υποχωρητικά, ανασφαλή, φυσικά αδύναμα και η θέση τους στην ομάδα είναι επισφαλής. Οι δράστες όταν δεν αντιμετωπίζονται επιδεικνύουν τη δύναμή τους κατ΄ εξακολούθηση και επιβεβαιώνουν το υψηλό τους κύρος στην ομάδα. Στη ρίζα της κοινωνικής δομής του φαινομένου υπάρχει η επίδειξη δύναμης/εξουσίας, δηλαδή χρειάζονται μάρτυρες, και τα περισσότερα περιστατικά γίνονται ενώπιον μιας ομάδας συμμαθητών, ενώ υπάρχουν οι ρόλοι των συμμετεχόντων με τις εξής εκφάνσεις και ποσοστά: Εμψυχωτές του δράστη 20%, Βοηθοί του δράστη 7%, Υπερασπιστές του θύματος 17%, Παρευρισκόμενοι 24%. Η συμπεριφορά των παρευρισκομένων σε ατομικό επίπεδο μπορεί να αποσκοπεί σε βραχυπρόθεσμα–μακροπρόθεσμα αποτελέσματα. Τα θύματα που έχουν υποστήριξη προσαρμόζονται καλύτερα στο σχολικό περιβάλλον και η πιο αρνητική ανάμνηση που σχετίζεται με τον εκφοβισμό είναι ότι «κανείς δεν νοιάζεται». Σε επίπεδο σχολικής τάξης έχουμε εκδήλωση φαινομένων σχολικής βίας πιο συχνά μέσα στις αίθουσες γιατί εκεί οι δράστες παροτρύνονται από πολλούς συμμαθητές. Περιορισμό του φαινομένου μπορούμε να έχουμε  Αν επηρεάσουμε την συμπεριφορά των «θεατών/μαρτύρων» θετικά προς τα θύματα, τότε θα περιοριστεί η επιβεβαίωση που αντλούν οι δράστες και συνεπώς θα ελαχιστοποιηθεί το κίνητρό τους.  Τα θύματα νοιώθουν την ανάγκη της εποπτείας των ενηλίκων στο σχολείο. Κάποιος να τους ακούει και να βοηθάει.  Οι δράστες πρέπει να λογοδοτήσουν για την απαράδεκτη συμπεριφορά τους και να αντιμετωπιστούν.