| Περίληψη: | Η βαριά μυασθένεια είναι μία αυτοάνοση νόσος που οφείλεται στη μείωση του
αριθμού των διαθέσιμων λειτουργικών υποδοχέων της ακετυλοχολίνης (AChRs) στις
νευρομυϊκές συνάψεις. Η μείωση των διαθέσιμων AChRs διαμεσολαβείται από
αυτοαντισώματα έναντι του AChR που ανιχνεύονται σε ποσοστό περίπου 85% των
ασθενών. Ο υποδοχέας της ακετυλοχολίνης είναι το ιοντικό κανάλι που εδράζει στη
νευρομυϊκή σύναψη και συμμετέχει στη μεταγωγή της νευρικής ώσης από το νευρικό
στο μυϊκό κύτταρο. H μυασθένεια χαρακτηρίζεται από αδυναμία και εύκολη κόπωση
των σκελετικών μυών και από ανάκτηση της μυϊκής δύναμης με την ανάπαυση.
Συχνότερη και σαν πρώτη εκδήλωση και σαν σύμπτωμα, είναι η συμμετρική ή μη
προσβολή των οφθαλμικών μυών, που οδηγεί σε πτώση των βλεφάρων και παροδική
διπλωπία. Πειραματικά μοντέλα μυασθένειας έχουν επαχθεί σε διάφορους οργανισμούς
και κυρίως σε τρωκτικά. Η επαγωγή της ασθένειας σε πειραματόζωα επιτυγχάνεται είτε
μέσω ενεργητικής ανοσοποίησης πειραματοζώων με ολόκληρο, ανέπαφο AChR ή
τμημάτων του, είτε μέσω παθητικής μεταφοράς ορών μυασθενικών ή αντισωμάτων
έναντι του AChR.
Στην παρούσα εργασία:
1ον) προσπαθήσαμε να διερευνήσουμε την ύπαρξη και τη σημασία ενός
μηχανισμού αντιγόνο-ειδικής παρεμπόδισης της ενεργοποίησης των Β-λεμφοκυττάρων
κατά του AChR στην πειραματική βαριά μυασθένεια. Η κατιούσα ρύθμιση των Β-
λεμφοκυττάρων μπορεί να διαμεσολαβείται από τον υποδοχέα FcγRIIΒ των Β-
κυττάρων. Όταν ο κύριος υποδοχέας των Β κυττάρων (BCR) προσδέσει αντιγόνο το
οποίο φέρει προσδεμένο επάνω του ένα άλλο αντίσωμα, ο υποδοχέας FcγRIIB
προσδένει το Fc τμήμα αυτού του αντισώματος και μεταδίδει κατασταλτικό σήμα στο
εσωτερικό του κυττάρου. Η ανίχνευση και μελέτη αυτού του μηχανισμού στη
μυασθένεια, θα μπορούσε μελλοντικά να οδηγήσει στην ανάπτυξη μιας ειδικής
θεραπείας για την ασθένεια. Για την μελέτη του παραπάνω μηχανισμού επάχθηκε
πειραματική μυασθένεια με ενεργητική ανοσοποίηση AChR από το ηλεκτρικό όργανο
του χονδριχθύος Torpedo σε αρουραίους και χορηγήθηκε κατόπιν στα πειραματόζωα
σύμπλοκο που αποτελούνταν από Torpedo υποδοχέα και διάφορα μονοκλωνικά
αντισώματα έναντι του υποδοχέα Torpedo. Η χορήγηση όμως των συμπλόκων στις
συνθήκες του πειράματος δεν φαίνεται να έχει επίδραση στον τίτλο των αντισωμάτων.
Περαιτέρω διερεύνηση αυτού του μηχανισμού θα συνέβαλλε στην κατανόηση της
δράσης ή όχι του κατασταλτικού υποδοχέα FcγRIIΒ των Β-λεμφοκυττάρων στην πειραματική βαριά μυασθένεια και της πιθανή συμβολή του στην καταστολή της
νόσου.
2ον) διερευνήσαμε την παθογένεια των αντισωμάτων έναντι των α- και β-
υπομονάδων του AChR από ορούς μυασθενικών μέσω της ικανότητάς τους να
προκαλούν πειραματική μυασθένεια όταν χορηγούνται σε πειραματόζωα (αρουραίοι),
καθώς επίσης και των ορών, όταν αφαιρούνται τα ειδικά έναντι των α- και β-
υπομονάδων αυτοαντισώματα.
Σημαντικός παράγοντας για την επίτευξή του στόχου μας είναι η απομόνωση των
αυτοαντισωμάτων που επιτεύχθηκε με τη χρήση ανασυνδυασμένων εξωκυτταρικών
τμημάτων των α-και β-υπομονάδων του υποδοχέα εκφρασμένα σε βακτηριακές
καλλιέργειες E. coli.
Τα πειράματα παθητικής μεταφοράς μυασθένειας σε πειραματόζωα μέσω
καθαρών-απομονωμένων αντισωμάτων και ορών απαλλαγμένων από τα αντισώματα
έναντι της α- και β-υπομονάδας του υποδοχέα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι τα αντί-α
αντισώματα είναι πιο δραστικά στην πρόκληση της νόσου στα πειραματόζωα, σε σχέση
με τα αντί-β αντισώματα. Χαρακτηριστικό των πειραμάτων αυτών είναι το γεγονός
πως, όταν από τον ορό των μυασθενικών αφαιρούνται όλα τα αντισώματα που
κατευθύνονται κατά του υποδοχέα, ο ορός αυτός δεν προκαλεί συμπτώματα της νόσου
στα ζώα, ενισχύοντας την άποψη πως ο μοναδικός παθογόνος παράγοντας του
νοσήματος είναι τα αυτοαντισώματα, που κατευθύνονται-στοχεύουν σε επιτόπους του
υποδοχέα της ακετυλοχολίνης στη νευρομυϊκή σύναψη.
|
|---|
