Μελέτη της ιστορικής εξέλιξης και ενσωμάτωσης των ψηφιακών εφαρμογών στα ελληνικά μουσεία

• Κύριοι συγγραφείς: Καϊάφα, Μαρία, Παπαδοπούλου, Νεκταρία
• Άλλοι συγγραφείς: Ζαφειράκης, Παναγιώτης
• Μορφή: Πτυχιακή Εργασία
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδας 2017
• Θέματα: Ψηφιακές τεχνολογίες; Μουσεία

Η παρούσα πτυχιακή εργασία αναλύει την εξέλιξη των ψηφιακών εφαρμογών στα μουσεία, εστιάζοντας στο Νέο Αρχαιολογικό Μουσείο της Πάτρας. Την τελευταία δεκαετία παρατηρούμε μια ταχύτατη και συνεχή εξάπλωση των τεχνολογιών της πληροφορίας και της επικοινωνίας στον πολιτιστικό χώρο. Το κοινό πιέζει τα μουσεία για τη χρήση τους, ενώ αυτή έχει αρχίσει να συνδέεται με την εικόνα ενός οργανισμού που θέλει να είναι μοντέρνος και να δείχνει ότι ακολουθεί τις τεχνολογικές και κοινωνικές εξελίξεις. Πιο αναλυτικά σκοπός της εργασίας είναι: Στο πρώτο κεφάλαιο αναφέρονται οι ψηφιακές εφαρμογές στα μουσεία. Στην κοινωνία των πληροφοριών και της γνώσης, τα μουσεία οφείλουν να αναπτύξουν διαχειριστικά συστήματα τα οποία λαμβάνουν σοβαρά υπόψη την ψηφιακή τεχνολογία. Συνεπώς η διαχείριση του πολιτισμού στον 21ο αιώνα απαιτεί από τους υπεύθυνους των πολιτιστικών ιδρυμάτων και κυρίως των μουσείων να είναι συντονισμένοι με τις ψηφιακές πρακτικές του παγκόσμιου πολιτιστικού γίγνεσθαι. Στο δεύτερο κεφάλαιο αναλύονται οι ψηφιακές τεχνολογίες στο Νέο Μουσείου της Πάτρας. Στη σύγχρονη εποχή της πληροφορικής και των εξελίξεων στο τομέα της τεχνολογίας γίνεται επιτακτική η ανάγκη υιοθέτησής τους από φορείς με πρωταρχικό μέλημα τους την προβολή του πολιτισμού σε τοπικό και διεθνές επίπεδο. Η ωρίμανση των τεχνολογιών και οι γενικότερες συνθήκες επικοινωνίας της σύγχρονης εποχής οδηγούν σε νέες προσεγγίσεις για τον ρόλο του Μουσείου. Στο τρίτο κεφάλαιο γίνεται έρευνα για το Νέο Μουσείο της Πάτρας. Κίνητρο για την επιλογή του συγκεκριμένου ερευνητικού προβλήματος αποτελεί η αναγκαιότητα, τόσο για το διοικητικό στέλεχος όσο και του στελέχους πληροφορικής του μουσείου, να υπάρξει μια όσο το δυνατόν πιο σαφής εικόνα της μουσειακής διαχείρισης μπροστά στην πρόκληση της ψηφιακής τεχνολογίας. Στο τέταρτο κεφάλαιο καταγράφονται τα αποτελέσματα της έρευνας, σχετικά με το πλαίσιο εφαρμογής της ψηφιακής διαχείρισης και παράλληλα γίνεται σύγκριση με το Μουσείο της Ακρόπολης. Παρατηρούνται κάποιες τάσεις που εκφράζονται από μέτρια αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών και των δυνατοτήτων ηλεκτρονικής διαχείρισης μουσειακών εκθεμάτων.