Περίληψη: | Προδρομικές και αναδρομικές μελέτες έχουν κατά το παρελθόν αναδείξει ένα ευρύ φάσμα προδρόμων συμπτωμάτων. Ωστόσο η σχέση των
προδρόμων αυτών συμπτωμάτων με αυτά της ενεργού ψύχωσης δεν έχει
διερευνηθεί επαρκώς.
Σε 73 νοσηλευθέντες ασθενείς με σχιζοφρένεια στο πρώτο ή το δεύτερο
ψυχωτικό επεισόδιο και με διάρκεια νόσου ≤ 3 έτη (DSM-IV-TR, Axis I
διάγνωση), μετρήθηκε η βαρύτητα του επεισοδίου με τη χρήση της
Κλίμακας για το Αρνητικό και το Θετικό σύνδρομο (PANSS), εντός 5
ημερών από τη έναρξη του επεισοδίου. Αναζητήθηκαν επίσης
αναδρομικά τα πρόδρομα συμπτώματα της νόσου.
Η ανάλυση με κατά βήματα παλινδρόμηση έδειξε ότι 8 πρόδρομα
συμπτώματα έφεραν αυξημένο κίνδυνο για υψηλή τιμή PANSS (ολική
ή/και υποκλίμακες ), ανεξάρτητα του φύλου, ενώ ένα σύμπτωμα
συσχετίστηκε με ήπια ψυχοπαθολογία. Ωστόσο τα αρνητικά και τα
θετικά-αποδιοργανωτικά πρόδρομα συμπτώματα δεν συσχετίζονταν με
τα αντίστοιχα συστατικά της PANSS. Παρόμοια ευρήματα
παρατηρήθηκαν στους μη παρανοϊκούς ασθενείς, ενώ στους παρανοϊκούς
μόνο 2 μη ειδικά πρόδρομα συμπτώματα συσχετίστηκαν με υψηλή
ψυχοπαθολογία. Επίσης υπήρξαν σημαντικές συσχετίσεις ανάμεσα στον
αριθμό των προδρόμων συμπτωμάτων και στα σκορ της PANSS (ολικής
κλίμακας, θετικής και γενικής υποκλίμακας) στους ασθενείς με μη
παρανοϊκό υπότυπο όχι όμως και στους ασθενείς με παρανοϊκό υπότυπο.
Συμπερασματικά αρκετά πρόδρομα συμπτώματα, αλλά και ο αριθμός
των συμπτωμάτων της πρόδρομης φάσης σχετίζεται με τη σοβαρότητα
της ψυχοπαθολογίας της ενεργού ψύχωσης. Στους μη παρανοϊκούς
ασθενείς υπάρχει συνέχεια στη μετάβαση από την προψυχωτική στη
ψυχωτική φάση, ενώ στους παρανοϊκούς η μετάβαση αυτή διακόπτεται.
|