Οι επιπτώσεις της πανδημίας Covid-19 στα παιδιά σχολικής ηλικίας με Διάχυτες Αναπτυξιακές Διαταραχές και ο ρόλος του Κοινωνικού Λειτουργού στα Ειδικά Σχολεία

• Κύριοι συγγραφείς: Ευστρατίου, Χριστίνα, Λεψινιώτη, Ευαγγελία, Ντόκος, Αλέξανδρος
• Άλλοι συγγραφείς: Φαρμακοπούλου, Ιγνατία
• Μορφή: Πτυχιακή Εργασία
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: Πανεπιστήμιο Πάτρας 2021
• Θέματα: Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος; Πανδημία Covid-19; Παιδιά

Η πανδημία COVID-19 έχει φέρει σημαντικές αλλαγές παγκοσμίως. Η καθημερινότητα όλων των ανθρώπων έχει επανατοποθετηθεί σε νέες συνιστάμενες. Ιδιαίτερες δυσκολίες αντιμετώπισαν τα παιδιά με τη νευροαναπτυξιακή διαταραχή του Αυτιστικού Φάσματος. Τα παιδιά με ΔΑΦ είναι ευάλωτα στις απρόβλεπτες και πολύπλοκες αλλαγές. Σκοπός της παρούσας πτυχιακής, ήταν η διεξαγωγή μιας έρευνας, η οποία θα διερευνά τις επιπτώσεις της πανδημίας στα παιδιά σχολικής ηλικίας με Διάχυτες Αναπτυξιακές Διαταραχές αλλά και η βιβλιογραφική επισκόπηση, για τη γνωστοποίηση του ρόλου του Κοινωνικού Λειτουργού στα Ειδικά Σχολεία. Στο ερευνητικό κομμάτι της εργασίας, συμπληρώθηκαν ηλεκτρονικά ερωτηματολόγια από Κοινωνικούς Λειτουργούς, στις περιφέρειες της Αττικής και της Δυτικής Ελλάδας, καθώς και από γονείς/ κηδεμόνες με παιδί στο φάσμα του αυτισμού. Τα θέματα προς διερεύνηση, ήταν η ρουτίνα/ καθημερινότητα, ο ψυχοσυναισθηματικός τομέας, η σχολική επίδοση, η κοινωνικότητα, το σχολείο και η οικογένεια. Για τη στατική ανάλυση των δεδομένων, χρησιμοποιήθηκε η περιγραφική στατιστική με την αξιοποίηση του στατιστικού εργαλείου SPSS αλλά και του Google Forms. Ως ευρήματα προέκυψαν, ότι η ρουτίνα και ο ψυχοσυναισθηματικός τομέας των παιδιών μεταβλήθηκε αρνητικά. Ακόμη, ο βαθμός αλλαγής της σχολικής επίδοσης σημειώθηκε μετριασμένος ενώ της κοινωνικότητας ελάχιστος. Επιπλέον, σε υψηλό βαθμό παρατηρήθηκε, η συμβολή του σχολείου και η επίδραση της πανδημίας στη λειτουργικότητα της οικογένειας. Ενδιαφέρον εύρημα, αποτέλεσε, ότι ένα μικρό ποσοστό των γονέων/ κηδεμόνων δήλωσε, την ύπαρξη αυτοτραυματικής συμπεριφοράς. Επίσης, ενδιαφέρον εύρημα, αποτέλεσε, ότι οι Κοινωνικοί Λειτουργοί συμφώνησαν, πως το άκουσμα των λέξεων « καραντίνα » και « Covid-19 » προκαλούσε αρνητικά συναισθήματα στα παιδιά. Παράλληλα, μέσα από βιβλιογραφική ανασκόπηση, σκιαγραφήθηκε η σημαντικότητα του ρόλου του Κοινωνικού Λειτουργού στα ειδικά σχολεία αλλά και η συνολική συμβολή του τόσο στις οικογένειες όσο και στα παιδιά με ΔΑΦ. Τέλος, η παρούσα πτυχιακή αναδεικνύει την ανάγκη για εφαρμογή πολυεπίπεδων παρεμβάσεων, με στόχο την προστασία των παιδιών με ΔΑΦ και την ενίσχυση των οικογενειών τους από επιπτώσεις του Covid-19. Λέξεις-κλειδιά: πανδημία Covid-19, Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος (ΔΑΦ), παιδιά σχολικής ηλικίας, Κοινωνικοί Λειτουργοί, Οικογένεια.