| Περίληψη: | Η πτυχιακή εργασία εκπονήθηκε στο Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα της Πάτρας του Τμήματος Λογοθεραπείας.
Είναι μία πιλοτική εργασία που στοχεύει στην έρευνα και παρατήρηση της χρήσης των σύνθετων λέξεων της Νέας Ελληνικής γλώσσας από ενήλικο τυπικό πληθυσμό της Κύπρου, ηλικίας 60-80 ετών. Συγκεκριμένα ερευνάται ο τρόπος διαχωρισμού των συνθέτων λέξεων αλλά και ο βαθμός δυσκολίας κατά την απόδοση της σημασίας τους όταν αυτές διαχωρίζονται στα επιμέρους συστατικά τους.
Ένα επιπλέον ερώτημα το οποίο τέθηκε στην έρευνα, αφορά τη μελέτη της χρήσης των σύνθετων λέξεων από μια ομάδα που αποτελείται από τυπικό δείγμα νεαρού πληθυσμού της Κύπρου ηλικίας 19-25 ετών. Συγκεκριμένα το ερώτημα εστιάζεται στο βαθμό οικειότητας και το βαθμό δυσκολίας της απεικόνιση των σύνθετων λέξεων. Συνεπώς, ποιες σύνθετες λέξεις, χρησιμοποιούνται περισσότερο και ποιες λιγότερο από τον νεαρό πληθυσμό της Κύπρου.
Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι η πλειοψηφία του ενήλικου πληθυσμού (81%) χρησιμοποιεί και τα δύο συστατικά της σύνθετης λέξης για να αποδώσει τη σημασία της. Παρόλα αυτά, στο υπόλοιπο 19% όπου απουσίαζε ένα ή και τα δύο συστατικά της λέξης, η πλειοψηφία του πληθυσμού αυτού (12%), απέκλειε την κεφαλή ( β συνθετικό). Όσο αφορά τη σημασιολογική απόδοση της λέξης η συντριπτική πλειοψηφία απέδωσε ορθά τη σημασία της με ποσοστό 95%.
Παράλληλα, τα αποτελέσματα που προκύπτουν από τη νεαρή ομάδα ηλικίας 19-25 δείχνουν ότι οι σύνθετες λέξεις δεν έχουν όλες τον ίδιο βαθμό οικειότητας, Ο χαμηλός μέσος όρος αυτών των λέξεων αποδεικνύει ότι στην κυπριακή κοινότητα αυτές οι λέξεις είναι είτε άγνωστες είτε χαμηλής συχνότητας για το λόγο ότι οι έννοιες χρησιμοποιούνται περιφραστικά ή ως άλλες αντίστοιχες κυπριακές. Ωστόσο η απεικόνιση των ίδιων σύνθετων λέξεων βρίσκεται σε γενικά υψηλά ποσοστά.
|
|---|
