| Περίληψη: | Η διεξαγωγή της έρευνας έγινε μέσω ερωτηματολογίου, το οποίο στάλθηκε και απαντήθηκε ηλεκτρονικά. Το δείγμα που επιλέχθηκε αναφερόταν σε άτομα ηλικίας 12-18 ετών, που βρίσκονται στην εφηβεία και φοιτούν σε σχολεία της Ελλάδας. Τον πρώτο μήνα μετά την κατασκευή του ερωτηματολογίου, έγινε πιλοτική μελέτη σε δείγμα 20 ατόμων. Η διεξαγωγή της έρευνας διήρκεσε ένα (1) μήνα και το δείγμα περιλάμβανε 204 άτομα.
Τα αποτελέσματα δείχνουν πως οι έφηβοι αναγνωρίζουν από μικρή ηλικία τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν ορισμένοι συμμαθητές τους, αναγνωρίζουν την σημαντικότητα της επιπλέον διδακτικής βοήθειας μέσα στην τάξη και το μεγαλύτερο ποσοστό από αυτούς γνωρίζουν τι είναι η λογοθεραπεία. Η καθημερινή συναναστροφή των έφηβων με παιδία με μαθησιακές δυσκολίες ή/και δυσκολίες ομιλίας- λόγου επικοινωνίας φαίνεται να είναι περιορισμένη. Επιπλέον, από την έρευνα συμπεραίνεται πως μικρό ποσοστό είναι ενήμερο για τις δομές και τις υπηρεσίες που υπάρχουν για τα παιδιά με δυσκολίες. Σημαντικές ήταν οι απαντήσεις που δόθηκαν σχετικά με το αν τα παιδιά με δυσκολίες εμπλέκονται σε περιστατικά σχολικού εκφοβισμού, όπου τα αποτελέσματα φανερώνουν πως το 30% των παιδιών αυτών θυματοποιείται. Εχθρική συμπεριφορά εκδηλώνεται σε μικρό βαθμό και από παιδιά με δυσκολίες προς τους συμμαθητές τους, αλλά και το αντίστροφο. Οι συμμετέχοντες φαίνεται να μην έχουν αποκωδικοποιήσει τις συμπεριφορές και τα συναισθήματα ενός παιδιού με μαθησιακές δυσκολίες ή/και δυσκολίες ομιλίας-λόγου επικοινωνίας και παρουσιάζουν μικρό ενδιαφέρον όσον αφορά την ενημέρωση σχετικά με τα παραπάνω ,αλλά και με το πώς μπορούν να βοηθήσουν.
Συμπερασματικά, χρειάζεται οι λογοθεραπευτές, σε συνεργασία με το σχολείο και την οικογένεια, να στοχεύσουν στην καλύτερη ενημέρωση των παιδιών σχετικά με τις δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίζει κάποιος συμμαθητής τους, για την καλύτερη κατανόηση των συναισθημάτων του και τη δόμηση υγειών σχέσεων μεταξύ τους. Επίσης, οι λογοθεραπευτές έχουν ευθύνη να καλλιεργήσουν την ενσυναίσθηση σε όλους τους μαθητές προκειμένου να αναπτυχθούν συμπεριφορές που θα προσφέρουν στην αρμονική συμβίωση των μαθητών στο χώρο του σχολείου και στη ομαλή εξέλιξη των διαπροσωπικών σχέσεων. Τέλος, είναι σημαντικό να τονιστεί η σημασία των δομών και των υπηρεσιών γύρω από την ειδική εκπαίδευση.
|
|---|
