ΓΛΩΣΣΙΚΕΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΑΤΟΜΩΝ ΠΟΥ ΣΤΕΓΑΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΟΙΚΟΤΡΟΦΕΙΟ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΜΕΝΑ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ & ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ

• Κύριοι συγγραφείς: Καράμπελα, Γεωργία, Μπόμπα, Μαριάνθη
• Άλλοι συγγραφείς: Γεωργοπούλου, Σταυρούλα
• Μορφή: Πτυχιακή Εργασία
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδας 2020
• Θέματα: Σχιζοφρένεια; Μεθοδολογία και έρευνα

Η παρούσα αυτή μελέτη διεξήχθη στην Εταιρία Κοινωνικής Ψυχιατρικής & Ψυχικής Υγείας (Ε.Κ.Ψ & Ψ.Υ.) στους ψυχικά ασθενείς που διαβιούν στις Μονάδες Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης (Μ.Ψ.Α.) στο νομό Φωκίδας. Οι παρεχόμενες υπηρεσίες της καλύπτουν ένα μεγάλο τμήμα των ψυχιατρικών και παιδοψυχιατρικών αναγκών των κατοίκων των περιοχών στις οποίες λειτουργούν δομές της, όπως στους Νομούς Φωκίδας, Φθιώτιδας, Έβρου, Θράκης και Αττικής. Στο νομό Φωκίδας λειτουργούν έντεκα (11) Μονάδες Ψυχικής Υγείας, χρηματοδοτούμενες αυτοτελώς από το Υπουργείο Υγείας και τον κρατικό προϋπολογισμό. Οι ψυχικά ασθενείς είναι ενταγμένοι ομαλά σ’ ένα σύστημα ψυχικής υγείας με συστηματική παρακολούθηση από επαγγελματίες ψυχικής υγείας. Στόχος της εργασίας αυτής ήταν να αξιολογηθούν οι γλωσσικές δεξιότητες μέσω της χορήγησης τριών διαγνωστικών εργαλείων σε είκοσι δυο (22) ψυχικά ασθενείς, με διάγνωση κατά ICD-10, σχιζοφρένειας, διπολική συναισθηματική διαταραχή και διάφορους τύπους σχιζοφρένειας. Η σχιζοφρένεια είναι ο διαχωρισμός ή ο διχασμός από την πραγματικότητα. Επηρεάζει όλα τα κοινωνικά στρώματα και τα δύο φύλα. Η αιτιολογία της νόσου είναι η διαπλοκή και η αλληλεπίδραση βιολογικών, ψυχολογικών και ψυχοκοινωνικών παραγόντων, ενώ χαρακτηρίζεται από διαταραχή της σκέψης, της αντίληψης, του λόγου, του συναισθήματος, της βούλησης και της συμπεριφοράς. Θεωρείται η «ασθένεια της νεότητας». Μπορεί να είναι αιφνίδια ή βαθμιαία. Εν κατακλείδι, παρατηρήθηκε λοιπόν, ότι τα αποτελέσματα της μελέτης μας συμφωνούν με τα πιο πρώιμα συμπεράσματα ερευνητών και οι δυσκολίες των ψυχικά ασθενών στη απόδοση τους στα ερευνητικά μας εργαλεία, εστιάζονται κυρίως στα ακόλουθα σημεία: όσο πιο χαμηλό το μορφωτικό επίπεδο των ασθενών, τόσο μεγαλύτερη δυσκολία υπήρχε στην επανάληψη των προτάσεων, στην παραγωγή ιδιωματισμών-μεταφορικών φράσεων, στην απόδοσης των δυο συνθετικών καθώς και στην σχέση μεταξύ των δυο συνθετικών. Επίσης, διαπιστώθηκε αδυναμία στην κατονομασία εικόνων. Αντίθετα, οι ασθενείς με υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο είχαν καλύτερη απόδοση στα ερευνητικά αυτά τεστ, πλην της κατονομασίας.