Πολυπλοκότητα και περιγραφής αφήγησης σε υγιή ενήλικο πληθυσμό ηλικίας 40-50 ετών: Πιλοτικά δεδομένα

Εισαγωγή: Η παρούσα ερευνητική εργασία είναι βασισμένη στην ανάλυση του περιγραφικού και αφηγηματικού λόγου μέσω εικόνας. H περιγραφή της εικόνας παρέχει μια έγκυρη προσέγγιση για τη δειγματοληψία λόγου (Cooper, 1990), επιτρέπει τη σύγκριση των επιδόσεων εντός και μεταξύ ομάδων (Mackenzie et al., 20...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριοι συγγραφείς: Κοντογεωργοπούλου, Μαρία, Χρονοπούλου, Διονυσία
Άλλοι συγγραφείς: Μίχου, Αιμιλία
Μορφή: Πτυχιακή Εργασία
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: Πανεπιστήμιο Πάτρας 2021
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:https://nemertes.library.upatras.gr/handle/10889/20789
Περιγραφή
Περίληψη:Εισαγωγή: Η παρούσα ερευνητική εργασία είναι βασισμένη στην ανάλυση του περιγραφικού και αφηγηματικού λόγου μέσω εικόνας. H περιγραφή της εικόνας παρέχει μια έγκυρη προσέγγιση για τη δειγματοληψία λόγου (Cooper, 1990), επιτρέπει τη σύγκριση των επιδόσεων εντός και μεταξύ ομάδων (Mackenzie et al., 2007), και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως δείκτης εκτίμησης της γλωσσικής ικανότητας με την πάροδο του χρόνου. Η περιγραφή μιας σκηνής εξετάζει και αξιολογεί το σημασιολογικό περιεχόμενο, σύνταξη και πραγματολογική χρήση του λόγου και εμπλέκει το άτομο σε ατομική ερμηνεία και αυθόρμητες περιγραφές. Σκοπός: Ο σκοπός της συγκεκριμένης έρευνας ήταν να αναλυθεί το δείγμα λόγου και να γίνει διερεύνηση του ερωτήματος αν κάποιες συγκεκριμένες μεταβλητές επηρεάζουν την απόδοση περιγραφής βάση δείγματος λόγου. Ειδικότερα αυτές οι μεταβλητές είναιː το μορφωτικό/εκπαιδευτικό υπόβαθρο, τα έτη εργασίας, η ηλικία, η ψυχολογική κατάσταση των συμμετεχόντων, η γνωστική ικανότητα, ο χρόνος δαπάνης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο τρόπος ενημέρωσης, η ανάγνωση βιβλίων, το ιστορικό πιθανής διαταραχής λόγου και ομιλίας, καθώς και η πολυπλοκότητα της εικόνας. Μεθοδολογία: Η έρευνα βασίστηκε στην ανάλυση δειγμάτων λόγου από συμμετέχοντες που ανήκουν στο ηλικιακό εύρος των 40-50 ετών. Αυτό ορίστηκε ως πρώτη απαραίτητη προϋπόθεση ενώ η δεύτερη αναγκαία προϋπόθεση ήταν όλοι οι συμμετέχοντες να είναι σωματικά και νοητικά υγιείς. Τα άτομα αυτά κλήθηκαν αρχικά να συμπληρώσουν ένα συνεναιτικό έγγραφο, τις απαντήσεις ενός γενικού ερωτηματολογίου καθώς και να απαντήσουν στις ερωτήσεις της κλίμακας Άγχους και Κατάθλιψης (HADS) και να συμπληρώσουν τις δοκιμασίες Montreal Cognitive Assessment (MoCa) και Mini-Mental State Examination (MMSE). Έπειτα προχωρούσαν στην περιγραφή τριών εικόνων , οι οποίες ήταν συγκεκριμένα οιː Cookie Theft, η εικόνα για τη δοκιμασία περιγραφής από το τεστ Aphasia Screening Test (AST) και η εικόνα για τη δοκιμασία περιγραφής από το Comprehensive Aphasia Test (CAT). Αποτελέσματα: Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας διαπιστώθηκε ότι η πολυπλοκότερη και περιπλοκότερη εικόνα προς περιγραφή κρίθηκε πως ήταν η εικόνα του εργαλείου Aphasia Screening Test με βάση τις αποκρίσεις των συμμετεχόντων. Εν συνεχεία τοποθετείται η εικόνα του εργαλείου Comprehensive Aphasia Test και τέλος η εικόνα Cookie Theft. Η επίδοση των συμμετεχόντων στην αναγνώριση και περιγραφή των κύριων γεγονότων κάθε εικόνας παρουσιάζει διαφορά ανάμεσα στις τρεις εικόνες. Τέλος αναφορικά με τους ποικίλους παράγοντες που μελετήθηκαν, για να ερευνηθεί κατά πόσο αυτοί επηρεάζουν την επίδοση των υποκειμένων στην περιγραφή και αφήγηση, διαπιστώθηκε ότι άμεση επίδραση και συσχέτιση με την επίδοση είχε η ηλικία, το φύλο, το μορφωτικό επίπεδο, τα έτη εργασίας καθώς και η ψυχολογική κατάσταση των συμμετεχόντων. Συζήτηση: Tα αποτελέσματα της συγκεκριμένης έρευνας επεκτείνουν αποτελέσματα προηγούμενης έρευνας (Παναγιώτου, Πετράκου, Πετροπούλου, 2019 – υπεύθυνη καθηγήτρια Δρ Μίχου Αιμιλία) αποδεικνύοντας ότι η ικανότητα επίδοσης στον αφηγηματικό και περιγραφικό λόγο σχετίζεται άμεσα με συγκεκριμένες μεταβλητές (ηλικία, φύλο, μορφωτικό επίπεδο, έτη εργασίας, ψυχολογική κατάσταση) ακόμα και σε μικρό δείγμα συμμετεχόντων ,συγκεκριμένου όμως ηλικιακού εύρους (40-50 ετών). Τα πορίσματα αυτά είναι ιδιαίτερα σημαντικά αφού συμβάλλουν στην δημιουργία νορμών και βάσεων δεδομένων, που ακολούθως γεννούν νέα πεδία διερεύνησης στο σχεδιασμό εργαλείων, για χρήση στο τομέα της αξιολόγησης και θεραπείας διαταραχών λόγου και ομιλίας.