Ο ρόλος του νοσηλευτή απέναντι στο φαινόμενο της ενδοοικογενειακής βίας

• Κύριοι συγγραφείς: Μπεσίνη, Χριστίνα, Καρτελιά, Χριστίνα
• Άλλοι συγγραφείς: Στεφανόπουλος, Νικόλαος
• Μορφή: Πτυχιακή Εργασία
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδας 2016
• Θέματα: Ενδοοικογενειακή βία

Το φαινόμενο της ενδοοικογενειακής βίας και της κακοποίησης, είναι ένα σύγχρονο, διαχρονικό και διεθνές φαινόμενο, το οποίο εξαπλώνεται όλο και περισσότερο με την πάροδο των χρόνων. Η παιδική κακοποίηση, η κακοποίηση των γυναικών και η κακοποίηση των ηλικιωμένων, αποτελεί ένα είδος μοντέρνας επιδημίας, η οποία καθημερινά αυξάνεται. Όλοι μας γινόμαστε θεατές μιας βίας, που μοιάζει να μην τελειώνει ποτέ. Η παιδική κακοποίηση, διακρίνεται σε κάποιες μορφές, οι οποίες είναι οι εξής: Η συναισθηματική-ψυχολογική κακοποίηση, η οποία περιλαμβάνει το σύνολο των πράξεων ή συμπεριφορών ενός ενήλικα σε σχέση φροντίδας με το παιδί, όπως π.χ. είναι ο εκφοβισμός. Η κακοποίηση-παραμέληση, περιγράφει ένα φαινόμενο όπου ένας ή περισσότεροι ενήλικες, που έχουν την ευθύνη της φροντίδας ενός παιδιού, προκαλούν ή επιτρέπουν να προκληθούν στο παιδί σωματικές κακώσεις, με σοβαρές συνέπειες. Η σωματική κακοποίηση, όπου ορίζεται ως η χρήση βίας, όχι τυχαίων πράξεων, εις βάρος παιδιών, από γονείς ή άλλα πρόσωπα, η οποία προκαλεί πόνο, τραυματισμό κ.ά. Η σεξουαλική κακοποίηση, η οποία περιλαμβάνει την οποιουδήποτε τύπου επαφή ενός ενηλίκου με ένα παιδί, με στόχο τη σεξουαλική ικανοποίηση του ενηλίκου. Η εκμετάλλευση, η οποία θεωρείται η με κάθε τρόπο χρησιμοποίηση του παιδιού, για να αποκομίσει οφέλη ο ενήλικας που το χρησιμοποιεί. Τα αποτελέσματα μέσα από την αναζήτηση της βιβλιογραφίας και της ανασκόπησης διαπιστώθηκε πως μικρό ποσοστό γυναικών ρωτάτε από το γιατρό τους για την ενδοοικογενειακή βία, αν και μεγάλο ποσοστό των γυναικών κατατάσσεται υπέρ της στερεότυπης έρευνας για την οικογενειακή βία. Τα μεγαλύτερα ποσοστά ελέγχου προήλθαν από τις ειδικότητες των γυναικολόγων-μαιευτήρων γυναικείου φύλου ενώ τα χαμηλότερα ποσοστά ελέγχου συνδέθηκαν από τους γιατρούς επειγόντων περιστατικών. Επίσης το νοσηλευτικό προσωπικό διατύπωσε την άποψη ότι οι παρεμβάσεις θα πρέπει να επικεντρωθούν στην παροχή νοσηλευτικής φροντίδας, ενώ κύριο εμπόδιο αναγνώρισε το φόβο για αντίποινα από τη μεριά του δράστη. Τέλος ,ελπίζουμε η μελέτη μας αυτή , να γίνει αφορμή για μία έρευνα εις βάθους η οποία να βοηθήσει στο μέλλον να περιοριστεί το φαινόμενο της ενδοοικογενειακής βίας , της κακοποίησης της γυναίκας, του παιδιού και των ηλικιωμένων.