Οι κλινικές αποφάσεις των νοσηλευτών στην Ελλάδα

Εισαγωγή: Οι κλινικές αποφάσεις που λαμβάνουν οι νοσηλευτές σε καθημερινή βάση έχουν επιπτώσεις τόσο στους ασθενείς όσο και στη νοσηλευτική επιστήμη, καθώς επηρεάζουν την ποιότητα της παρεχόμενης φροντίδας. Σκοπός: Να προσδιορίσει τις κλινικές αποφάσεις των νοσηλευτών. Υλικό – μέθοδος: Ως εργαλεί...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριοι συγγραφείς: Μανώλη- Γεωργαντή, Μαριάνθη, Μεταξά, Ανδριάνα
Άλλοι συγγραφείς: Μπακάλης, Νικόλαος
Μορφή: Πτυχιακή Εργασία
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδας 2016
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:https://nemertes.library.upatras.gr/handle/10889/20914
Περιγραφή
Περίληψη:Εισαγωγή: Οι κλινικές αποφάσεις που λαμβάνουν οι νοσηλευτές σε καθημερινή βάση έχουν επιπτώσεις τόσο στους ασθενείς όσο και στη νοσηλευτική επιστήμη, καθώς επηρεάζουν την ποιότητα της παρεχόμενης φροντίδας. Σκοπός: Να προσδιορίσει τις κλινικές αποφάσεις των νοσηλευτών. Υλικό – μέθοδος: Ως εργαλείο συλλογής δεδομένων χρησιμοποιήθηκε στανταρισμένο ερωτηματολόγιο που έχει ελεγχθεί για εγκυρότητα και αξιοπιστία. Χρησιμοποιήθηκε δειγματοληψία ευκολίας λόγω έλλειψης χρόνου και οικονομικών πόρων. Συλλέχθηκαν 125 ερωτηματολόγια από επτά δημόσια νοσοκομεία της Ελλάδας. Τα αποτελέσματα της έρευνας αναλύθηκαν χρησιμοποιώντας το στατιστικό πρόγραμμα SPSS 20.0 Αποτελέσματα: Η έρευνα αποκάλυψε ότι το 84,8% του δείγματος δεν διαθέτει κανένα μεταπτυχιακό τίτλο. Ωστόσο, οι νοσηλευτές παρέχουν τακτικά βασική νοσηλευτική φροντίδα και ψυχολογική υποστήριξη. Επίσης, συμμετέχουν τακτικά στη διάγνωση της κατάστασης του ασθενούς και επεμβαίνουν σε περίπτωση επείγοντος περιστατικού. Από την άλλη πλευρά, δεν αποφασίζουν καθόλου για τον προϋπολογισμό της κλινικής μονάδας, δεν προγραμματίζουν επιπλέον εξετάσεις και δεν αλλάζουν τη θεραπευτική αγωγή του ασθενούς. Συμπεράσματα: Οι νοσηλευτές στην χώρα μας θα πρέπει να επαναπροσδιορίσουν τον ρόλο τους και να αναπτύξουν σχέδιο δράσης, μέσω της συνεχιζόμενης εκπαίδευσης και της έρευνας. Με αυτό τον τρόπο θα αποκτήσουν τα εφόδια για υψηλότερα επίπεδα αυτονομίας και λήψης κλινικών αποφάσεων στην καθημερινή τους πρακτική.