| Περίληψη: | Το παρόν σύγγραμμα παρουσιάζει αναλυτικά δύο από τις πιο σημαντικές και ευρέως γνωστές ασθένειες που μαστίζουν το σύγχρονο κόσμο, δηλαδή το Οξύ Στεφανιαίο Σύνδρομο και τον Σακχαρώδη Διαβήτη.
Όσον αφορά το Οξύ Στεφανιαίο Σύνδρομο που αναλύεται στο 1ο κεφάλαιο, θα γίνει γνωστή στους αναγνώστες η αιτιολογία που το προκαλεί, τα κλινικά σημεία και συμπτώματα που εμφανίζει ο ασθενής, η διάγνωση και η θεραπεία, όπως επίσης τα προληπτικά μέτρα που πρέπει να παίρνουμε για την αποφυγή της ασθένειας και η νοσηλευτική παρέμβαση. Στο κεφάλαιο αυτό περιλαμβάνονται τα δύο πιο επείγοντα περιστατικά, δηλαδή η στηθάγχη και το οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου, τα οποία χρήζουν άμεση διακομιδή του ασθενή στο νοσοκομείο.
Στο 2ο κεφάλαιο αναλύεται η μεταβολική ασθένεια που ονομάζεται Σακχαρώδης Διαβήτης, και χαρακτηρίζεται από υπεργλυκαιμία, με τη διάγνωση, τα συμπτώματα που εμφανίζει ο ασθενής και την κλινική εικόνα, την πρόληψη και αντιμετώπιση, αλλά και τις επιπλοκές, με πιο σημαντική την υπογλυκαιμία, η οποία χρήζει επίσης την άμεση διακομιδή του ασθενή στο νοσοκομείο.
Και οι δύο αυτές ασθένειες είναι κρίσιμης σημασίας και χρήζουν ιδιαίτερη φροντίδα, πόσο μάλλον όταν συνυπάρχουν. Γι’ αυτό το λόγο οι επιστήμονες προσπαθούν να τις ερευνήσουν και να βρουν τρόπους για την καταπολέμησή τους, υπενθυμίζοντάς μας να λαμβάνουμε πάντα τα κατάλληλα προληπτικά μέτρα, έτσι ώστε να μειώσουν τα ποσοστά εμφάνισής τους στον πληθυσμό, αλλά και τη θνητότητα και θνησιμότητα που εμφανίζουν.
Η συνύπαρξη αυτών των δύο νοσημάτων σε έναν ασθενή μπορεί να αποβεί μοιραία εάν δεν αντιμετωπιστεί με τον κατάλληλο τρόπο, γι’ αυτό το λόγο η ιατρική και νοσηλευτική αντιμετώπιση, κυρίως σε επείγουσα περιστατικά, είναι ζωτικής σημασίας για τον ασθενή.
Το πρωτόκολλο που περιλαμβάνεται στο σύγγραμμα είναι ένας τρόπος επίλυσης των προβληματισμών και διλλημάτων που αντιμετωπίζουν καθημερινά ιατροί και νοσηλευτές ανά τον κόσμο, όσον αφορά την άριστη αντιμετώπιση περιστατικών που εμφανίζουν υπεργλυκαιμία και στεφανιαίο σύνδρομο, για την επιβίωση των ασθενών, το οποίο όμως δεν εφαρμόζεται σε όλες τις χώρες, και δυστυχώς ούτε στην Ελλάδα.
Μέσω, λοιπόν, του συγγράμματος θα γίνει γνωστή η σημαντικότητα της κατάστασης και θα προωθηθεί το πρωτόκολλο με σκοπό τη χρήση του στις κλινικές των ελληνικών νοσοκομείων.
|
|---|
