Περιεγχειρητική νοσηλευτική φροντίδα ασθενών με οξεία σκωληκοειδίτιδα

• Κύριοι συγγραφείς: Φασιανού, Βασιλεία- Μελίνα, Χούσου, Γεωργία
• Άλλοι συγγραφείς: Κιέκκας, Παναγιώτης
• Μορφή: Πτυχιακή Εργασία
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδας 2016
• Θέματα: Οξεία σκωληκοειδίτιδα; Πεπτικό σύστημα; Λαπαροσκόπιση; Νοσηλευτική φροντίδα

Η σκωληκοειδής απόφυση ,ανήκει στο τμήμα του παχέως εντέρου ,η οποία είναι ένα τυφλό εντερικό εκκόλπωμα (μήκους 6-10 εκατοστών) που περιέχει μάζες λεμφικού ιστού. Η σκωληκοειδής απόφυση, λόγω του άφθονου λεμφανοειδή ιστού στο τοίχωμά της και της παραγωγής Β-λεμφοκυττάρων στα βλαστικά κέντρα των λεμφοζιδίων, υποδηλώνει μια ανοσολογική αμυντική λειτουργία. Η οξεία σκωληκοειδίτιδα, αποτελεί την πιο συχνά εμφανιζόμενη κατάσταση οξείας κοιλίας, που εμφανίζεται στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών. Υψηλότερη συχνότητα, εμφανίζεται κατά την διάρκεια της 2ης και 3ης δεκαετίας ζωής, χωρίς όμως να αποκλείονται περιπτώσεις οξείας σκωληκοειδίτιδας σε οποιαδήποτε ηλικία, ακόμα και σε άτομα της τρίτης ηλικίας. Μεταξύ των δύο φύλων, επικρατεί μια υπεροχή στο αντρικό ενάντια του γυναικείου σε ποσοστό 1,4 :1. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, συνολικός κίνδυνος εμφάνισης οξείας σκωληκοειδίτιδας, στην ζωή ενός ανθρώπου, είναι 8,6 % για τους άντρες και 6,7 % για τις γυναίκες. Οι φλεγμονώδεις παθήσεις της σκωληκοειδούς απόφυσης, χωρίζονται α)σε οξεία σκωληκοειδίτιδα και β)χρόνια ή υποτροπιάζουσα σκωληκοειδίτιδα. Η οξεία σκωληκοειδίτιδα, έχει ως κύριο αίτιο την συγγενή απόφραξη από την παρουσία κοπρόλιθου. Το πιο συχνό σύμπτωμα της οξείας σκωληκοειδίτιδα,ς αποτελεί το κοιλιακό άλγος. Η επιβεβαίωση της ασθένειας, γίνεται κυρίως με εξετάσεις αίματος. Σ’αυτές, φαίνεται ο υψηλός αριθμός λευκών αιμοσφαιρίων. Ένας ακόμη τρόπος επιβεβαίωσης, είναι ο υπέρηχος κοιλίας, όπου εκεί απεικονίζεται το μέγεθος της σκωληκοειδούς απόφυσης και το σημείο ακριβώς της φλεγμονής. Η θεραπευτική μέθοδος, που ακολουθείται για την αντιμετώπιση της οξείας σκωληκοειδίτιδας, είναι χειρουργική και χρησιμοποιούνται δύο τρόποι, η ανοιχτή σκωληκοειδεκτομή και η λαπαροσκόπηση. Και για τις δύο μεθόδους, χρησιμοποιείται η γενική αναισθησία. Σε περίπτωση που η οξεία σκωληκοειδίτιδα καθυστερήσει να αντιμετωπιστεί, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος εμφάνισης σοβαρών επιπλοκών, εκ των οποίων η πιο επικίνδυνη και πιο συχνή είναι η περιτονίτιδα, η οποία μπορεί να αποβεί μοιραία. Στην περίπτωση της οξείας σκωληκοειδίτιδας, η προεγχειρητική φροντίδα αποτελεί έναν σημαντικό παράγοντα για την εξέλιξή της, καθώς ο χρόνος είναι περιορισμένος, λόγω της επείγουσας κατάστασης και εμφάνισης του προβλήματος. Ο ίδιος ο ασθενής, θα πρέπει να είναι συνεργάσιμος με το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό. ώστε να υπάρξει μια σωστή και αποτελεσματική μετεγχειρητική περίοδος. Η μετεγχειρητική φροντίδα του ασθενούς, με οξεία σκωληκοειδίτιδα, που υποβλήθηκε σε σκωληκοειδεκτομή ,περιλαμβάνει την αφύπνισή του μετά την χορήγηση αναισθησίας, την αντιμετώπιση του πόνου και άλλων προβλημάτων, καθώς και την παρακολούθηση του ασθενούς για την εμφάνιση και αποφυγή τυχόν μετεγχειρητικών επιπλοκών.