| Περίληψη: | Η παιδική κακοποίηση πρόκειται για ένα από τα πιο σοβαρά εγκλήματα σε βάρος του ανθρώπινου σώµατος, αλλά κυρίως της ψυχής και της αξιοπρέπειας.
Είναι το φαινόμενο σύµφωνα µε το οποίο ένας ή περισσότεροι ενήλικες που έχουν την ευθύνη της φροντίδας ενός παιδιού, προκαλούν ή επιτρέπουν να προκληθούν στο παιδί σωµατικές κακώσεις ή συνθήκες στέρησης σε τέτοιο βαθµό ώστε να επιφέρουν σοβαρές διαταραχές σωµατικής, νοητικής, συναισθηματικής, κοινωνικής μορφής, ακόµα και το θάνατο.
Η σκοπιμότητα της εργασίας βασίζεται στην προσέγγιση των ψυχοκοινωνικών διαστάσεων ενός κακοποιημένου παιδιού, καθώς και στον εντοπισµό προτάσεων με στόχο την πρόληψη και την άμεση νοσηλευτική παρέμβαση για να σταματήσει ο κύκλος της θυματοποίησης των παιδιών τόσο στο ενδοοικογενειακό-κοινωνικόπεριβάλλον όσο και στον ενδοσχολικό.
Γίνεται αναφορά και ανάλυση στις πιο σημαντικές μορφές παιδικής κακοποίησης, οι οποίες είναι οι εξής:
Α. Η Σωµατική κακοποίηση η οποία περιλαµβάνει κάθε είδους τραυµατισµούς διαφορετικής σοβαρότητας που δεν οφείλονται σε ατυχήµατα.
Β. Η Ψυχολογική-συναισθηματική κακοποίηση η οποία περιέχει πράξεις και συμπεριφορές που εµπεριέχουν απόρριψη, εκφοβισµό, αποµόνωση, εκμετάλλευση, υποτίμηση.
Γ. Η Παραμέληση του παιδιού που αφορά την κατάσταση στην οποία η διατροφή, η ιατρική φροντίδα, η ένδυση, η στέγαση, η σχολική φοίτηση είναι ακατάλληλη σε βαθμό τέτοιο ώστε να τίθεται σε σοβαρό κίνδυνο ή υγεία και η ανάπτυξή του.
Δ. Η Σεξουαλική κακοποίηση όπου θεωρείται η συµµετοχή ή έκθεση παιδιού σε πράξεις µε σεξουαλικου περιεχοµένου υποκινούµενες από ενήλικα άτοµα, που συνήθως έχουν σχέση φροντίδας ή οικειότητας µε το παιδί, και αποσκοπούν στη σεξουαλική διέγερση ή και ικανοποίηση του ενήλικα.
Επίσης αναφέρεται η παιδική πορνογραφία ως ένα σοβαρό είδος κακοποίησης, καθώς γίνεται ανάλυση και στην ενδοσχολική βία που τείνει να εξελιχθεί από τα πιο ιδιαίτερα προβλήματα στην κοινωνία μας αναζητώντας τρόπους για την αντιμετώπιση και την επίλυσή της.
Αποτελεί λοιπόν ένα ζήτημα που οι συνέπειες του έχουν διάρκεια και επηρεάζουν και τη μετέπειτα ζωή του παιδιού, μετατρέποντάς το σε έναν ενήλικα µε έντονα ψυχολογικά νοσήµατα, αντιμετωπίζοντας δυσκολίες σε διάφορες σημαντικές πτυχές της ζωής του.
Παρόλο αυτά όπως και να ορίζεται η κακοποίηση, σε όποιες µορφές και να εµφανίζεται, καταλήγουµε στο συµπέρασµα ότι είναι µια βίαιη και επιθετική συμπεριφορά ή ενέργεια που δηµιουργεί βλάβη, τραύµα, πόνο, φόβο, αίσθηµα δυσαρέσκειας, αποστροφή, ενοχές και έχει αρνητική επίδραση στο παιδί που την δέχεται. Η επίδραση αυτή είναι εμφανή ως αρνητικό χαρακτηριστικό και στη μετέπειτα ενήλικη ζωή του.
Επομένως, η κοινωνία σε συνεργασία με τους αρμοδίους της δημόσιας υγείας επιβάλλεται να πραγματοποιήσει προγράμματα και ενέργειες για την πρόληψη και την αντιμετώπιση του φαινομένου, καθώς και την πλήρη αποκατάσταση του κακοποιημένου παιδιού.
Λέξεις κλειδιά: Παιδική κακοποίηση, βία, νοσηλευτική μέριμνα, ψυχοκοινωνικές διαστάσεις.
|
|---|
