| Περίληψη: | Η προωρότητα είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο με πολυπαραγοντική αιτιολογία και σχετικά σταθερό ποσοστό εμφάνισης. Σκοπός αυτής της εργασίας είναι η παράθεση των επιπλοκών της προωρότητας και η επισήμανση και ανάλυση του ρόλου του νοσηλευτικού προσωπικού, καθώς και της νοσηλευτικής διεργασίας στη μονάδα εντατικής θεραπείας νεογνών. Ο θηλασμός μέσα στη μονάδα είναι απαραίτητος τόσο για την υγεία του παιδιού, όσο και για το δέσιμο μητέρας-νεογνού. Οι συγγενείς παθήσεις, θα πρέπει να ανιχνεύονται νωρίς καθώς δημιουργούν επιπλοκές και δυσκολία στην αντιμετώπιση τόσο από τους επαγγελματίες υγείας, όσο και για τους γονείς. Κάποιες συγγενείς παθήσεις είναι πιο σοβαρές γιατί πλήττουν τα ζωτικά όργανα του νεογνού και μπορούν να προκαλέσουν από μικρές έως σοβαρές αναπηρίες και πολλές φορές θνησιμότητα. Σε έναν πρόωρο τοκετό οι επιπλοκές είναι πολλές και κάποιες από αυτές είναι αρκετά σοβαρές. Η ανωριμότητα των συστημάτων του πρόωρου νεογνού και η έλλειψη ανοσοποιητικού συστήματος το φέρνει σε πολύ ευάλωτη θέση. Λοιμώξεις, νεογνικός ίκτερος, σύνδρομο αναπνευστικής δυσχέρειας, άπνοια, νεκρωτική εντεροκολίτιδα και ανοιχτός αρτηριακός πόρος είναι κάποιες από τις συνήθεις αιτίες νοσηρότητας που αντιμετωπίζουν τα πρόωρα νεογνά. Οι επιπτώσεις της προωρότητας πολλές φορές ακολουθούν το παιδί και στη μετανεογνική ζωή. Το νοσηλευτικό προσωπικό στη μονάδα εντατικής θεραπείας νεογνών, έχει πολύ σημαντικό ρόλο, τόσο στη σταθερότητά του όσο στον ύπνο, τη διατροφή καθώς και την κοινωνική του αλληλεπίδραση. Η συνεχής παρακολούθηση και φροντίδα του νεογνού, η μέτρηση των ζωτικών σημείων και η εφαρμογή προγράμματος στη νοσηλευτική διεργασία είναι πολύ σημαντικοί παράγοντες για την πορεία του νεογνού. Επίσης ο νοσηλευτής θα πρέπει να φροντίζει και τη σταδιακή σύνδεση των γονέων με το πρόωρο νεογνό καθώς ο πρόωρος τοκετός προκαλεί άγχος στους γονείς τόσο ως προς την υγεία του παιδιού, όσο και ως προς την ετοιμότητά τους ως γονείς.
|
|---|
