Νοσηλευτική φροντίδα παιδιών με μειωμένο επίπεδο συνείδησης

Το μειωμένο επίπεδο συνείδησης στα παιδιά συνιστά μια σοβαρή και ανησυχητική κατάσταση που χρειάζεται άμεση νοσηλευτική αντιμετώπιση, ενώ μπορεί να εμφανίσει ταχύτερη επιδεινωτική εξέλιξη σε σχέση με τον ενήλικο πληθυσμό. Σημαίνει ότι το παιδί βρίσκεται σε μία κατάσταση κυμαινόμενης απώλειας της συν...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: ΔΟΥΝΑΒΗ, ΜΑΡΙΑ
Άλλοι συγγραφείς: ΚΟΥΡΤΗΣ, ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ
Μορφή: Πτυχιακή Εργασία
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδας 2017
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:https://nemertes.library.upatras.gr/handle/10889/21171
Περιγραφή
Περίληψη:Το μειωμένο επίπεδο συνείδησης στα παιδιά συνιστά μια σοβαρή και ανησυχητική κατάσταση που χρειάζεται άμεση νοσηλευτική αντιμετώπιση, ενώ μπορεί να εμφανίσει ταχύτερη επιδεινωτική εξέλιξη σε σχέση με τον ενήλικο πληθυσμό. Σημαίνει ότι το παιδί βρίσκεται σε μία κατάσταση κυμαινόμενης απώλειας της συνειδητής του κατάστασης, δηλαδή, φθίνει η επαφή του με τον εαυτό και το περιβάλλον με αποτέλεσμα την περιορισμένη ανταπόκρισή του σε διάφορα ερεθίσματα. Το επίπεδο συνείδησης αξιολογείται με δομημένες κλίμακες εκ των όποιων, η πιο διαδομένη είναι η τροποποιημένη Κλίμακα της Γλασκώβης για Παιδία. Ένα παιδί μπορεί να εμφανίσει μειωμένο επίπεδο συνείδησης από τραυματικά ή μη τραυματικά, παθογενή αίτια. Η αρχική αντιμετώπιση περιλαμβάνει την σύντομη λήψη ιστορικού για τον καθορισμό της πιθανής αιτίας και την αξιολόγηση κατά A.B.C.D.E (Έλεγχος βατότητας αεραγωγών, διασφάλιση αναπνοής, έλεγχος κυκλοφορίας και νευρολογική εκτίμηση. Στις νοσηλευτικές παρεμβασεις περιλαμβανονται η λήψη ζωτικών σημείων, η τοποθέτηση του παιδιού στη σωστή θέση για ανάνηψη, εξασφαλίζοντας με αυτόν τον τρόπο τη μη πραγματοποίηση εισρόφησης, η βοήθεια στην εξασφάλιση ανοιχτού αεραγωγού με την εισαγωγή στοματοφαρυγγικού ή ρινογαρυγγικού αεραγωγού καθώς και με τις τεχνικές της υπερέκτασης της κεφαλής και της κατάσπασης της κάτω γνάθου και η συμμετοχή σε περίπτωση στοματοτραχειακής διασωλήνωσης. Παράλληλα το νοσηλευτικό προσωπικό παρέχει ψυχολογική στήριξη και βοήθεια-εκμάθηση στην οικογένεια σε σχέση με την μετέπειτα φροντίδα του παιδιού του αν χρήζεται απαραίτητο.