| Περίληψη: | Οι ιοί των θηλωμάτων αποτελούν μία ομάδα ιών ευρέως διαδεδομένη παγκοσμίως. Οι περισσότερες σεξουαλικά ενεργές γυναίκες αλλά και άντρες, θα έρθουν σε επαφή με τουλάχιστον ένα τύπο του ιού που σχετίζεται με αλλοιώσεις της γεννητικής περιοχής. Είναι γεγονός ότι πρόκειται για έναν σεξουαλικά μεταδιδόμενο ιό, ωστόσο η σεξουαλική επαφή δεν απαιτεί απαραίτητη προϋπόθεση για τη μετάδοσή του, καθώς αρκεί και η δερματική επαφή.
Υπάρχουν πολλοί τύποι του ιού οι οποίοι δεν συνδέονται με συγκεκριμένη παθογένεια. Οι προκαλούμενες από τον ιό λοιμώξεις, συνήθως υποχωρούν μέσα σε λίγους μήνες. Μόνο ένα μικρό ποσοστό των λοιμώξεων από συγκεκριμένους τύπους του ιού εμφανίζει επιμένουσα μορφή και μπορεί να εξελιχθεί σε καρκίνο. Υπάρχουν βέβαια και μη ογκογόνοι τύποι, οι οποίοι δεν σχετίζονται με την καρκινογένεση αλλά με την πρόκληση γεννητικών κονδυλωμάτων. Οι βλάβες αυτές εμφανίζονται συχνά και είναι ιδιαίτερα μεταδοτικές.
Ο καρκίνος του τραχήλου αποτελεί αδιαμφισβήτητα την πιο χαρακτηριστική παθογένεια που οφείλεται στον HPV και μάλιστα μπορεί να θεωρηθεί ότι το σύνολο σχεδόν των περιπτώσεων του τραχηλικού καρκίνου έχουν αυτή ακριβώς την αιτιολογία. Υπάρχουν και πολλά δεδομένα που συνδέουν το συγκεκριμένο ιό και με άλλους τύπους καρκίνου, όπως του πρωκτού, του αιδοίου, του κόλπου και του πέους. Παρόλο που πρόκειται για λιγότερο συχνούς καρκινικούς τύπους συγκριτικά με τον καρκίνο του τραχήλου, υπάρχει άμεση συσχέτισή τους με τον HPV.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, η λοίμωξη από τον ιό δεν προκαλεί χαρακτηριστικά συμπτώματα. Ωστόσο, η εμμένουσα λοίμωξη με συγκεκριμένους τύπους του ιού (κυρίως με τους τύπους 16 και 18), ενδέχεται να οδηγήσει σε προκαρκινικές βλάβες. Αν αυτές δεν αντιμετωπιστούν, είναι πιθανό να οδηγήσουν σε καρκίνο του τραχήλου της μήτρας μέσα από μία χρονοβόρα διαδικασία. Ακριβώς λόγω της βραδείας εξέλιξης, ο προσυμπτωματικός έλεγχος απαιτείται για κάθε γυναίκα.
Υπάρχουν τρόποι να αναχαιτιστεί η ανάπτυξη του καρκίνου του τραχήλου. Ο πρώτος τρόπος είναι μέσα από τη διάγνωση και θεραπεία των προ-καρκινικών αλλοιώσεων και ο άλλος είναι μέσω της πρόληψης. Υπάρχουν διαθέσιμα δύο εμβόλια που προστατεύουν έναντι των HPV τύπων 16 και 18, οι οποίοι είναι γνωστό ότι ενοχοποιούνται για την πλειοψηφία των περιπτώσεων τραχηλικού καρκίνου. Το ένα από τα δύο εμβόλια, προστατεύει ταυτόχρονα και από τους HPV τύπους 6 και 11, οι οποίοι ευθύνονται για τα γεννητικά κονδυλώματα. Κλινικές μελέτες αποδεικνύουν ότι και τα δύο εμβόλια είναι ασφαλή και αποτελεσματικά, ωστόσο ο εμβολιασμός σε καμία περίπτωση δεν υποκαθιστά τον προσυμπτωματικό έλεγχο.
|
|---|
