| Περίληψη: | Eισαγωγή: Ο εγκέφαλος, θα μπορούσαμε να πούμε ότι κατέχει κυριαρχική θέση στην κατηγορία των οργάνων ζωτικής σημασίας, όντας άρρηκτα συνδεδεμένος με την σκέψη, την λογική, την μάθηση, τις αισθήσεις, το συναίσθημα, και την κίνηση. Η φυσιολογική λειτουργία του εγκεφάλου, μπορεί να επηρεαστεί σε τεράστιο βαθμό και μη αναστρέψιμα από μια υποκείμενη κρανιοεγκεφαλική κάκωση. Ειδικά στην ευαίσθητη παιδική ηλικία, είναι μέγιστης σημασίας η διαχείριση ενός περιστατικού κρανιοεγκεφαλικής κάκωσης, να επιτελείται από άρτια εκπαιδευμένο προσωπικό, με κατανόηση πάντα ως προς τις ιδιαιτερότητες που φέρει ένα παιδί, τόσο ψυχικά, όσο και σωματικά. Τέλος, απαραίτητη είναι και η ορθή προσέγγιση του γονέα, όσον αφορά την ενημέρωση και την εκπαίδευση στην φροντίδα του παιδιού.
Σκοπός: H εν λόγω πτυχιακή εργασία πραγματεύεται την καταγραφή των νοσηλευτικών διεργασιών, που λαμβάνουν χώρα στη μονάδα εντατικής θεραπείας, σε νοσηλευόμενα παιδιά με κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις. Επιπροσθέτως, παρέχονται βασικές γνώσεις και πληροφορίες σχετικά με την ανατομία και τη φυσιολογία του ανθρώπινου νευρολογικού συστήματος και του εγκεφάλου, τα ανατομικά στοιχεία του κρανίου και αναλύεται εκτενώς η έννοια της κρανιοεγκεφαλικής κάκωσης και οι ιδιαιτερότητες της στην παιδική ηλικία.
Μεθοδολογία: Η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε για την εκπόνηση της παρούσας πτυχιακής εργασίας είναι η βιβλιογραφική ανασκόπηση. Αυτό κατέστη δυνατόν μέσω της αναζήτησης γνώσεων και πληροφοριών σε ιατρικά, αλλά και νοσηλευτικά συγγράμματα και άρθρα έγκυρων sites του διαδικτύου.
Συμπεράσματα: Η διαχείριση ενός παιδιού με ΚΕΚ στη ΜΕΘ, απαιτεί μια διεπιστημονική προσέγγιση, από ιατρούς διαφόρων ειδικοτήτων, φυσικοθεραπευτές, λογοθεραπευτές, εργοθεραπευτές και ψυχολόγους. Ο ρόλος του νοσηλευτή, αφορά την συνεχή παρακολούθηση, καταγραφή και στήριξη των ζωτικών λειτουργιών, την πρόληψη και την αντιμετώπιση των επιπλοκών, καθώς επίσης και την ψυχολογική υποστήριξη των γονέων και του παιδιού. Συνεπώς, το νοσηλευτικό προσωπικό εκτός της άρτιας κατάρτισης του, θα πρέπει να είναι εξοικειωμένο με τις διάφορες πρακτικές προσέγγισης των παιδιατρικών ασθενών, οι οποίες στοχεύουν στην απασχόληση και την εξοικείωση του παιδιού με το περιβάλλον της μονάδας
|
|---|
