Η μελέτη της γνώσης και στάσης των φοιτητών νοσηλευτικής στην εφαρμογή της καρδιοαναπνευστικής αναζωογόνησης.

Εισαγωγή: Η καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση (ΚΑΡ.Π.Α.) είναι μια διαδικασία η οποία πρέπει να εφαρμόζεται άμεσα, όταν κρίνεται απαραίτητο. Στόχος είναι η επιβίωση του θύματος που έχει υποστεί ανακοπή. Για να είναι αυτό εφικτό, το άτομο που αναλαμβάνει την ευθύνη της διεξαγωγής οφείλει να είναι άρτια...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: Αντωνοπούλου, Σοφία, Πέτροβα, Έλενα, Ψωμά, Χριστίνα
Other Authors: Μιχαλοπούλου, Αντιγόνη-Μαρία
Format: Πτυχιακή Εργασία
Language:Greek
Published: Πανεπιστήμιο Πατρών 2020
Subjects:
Online Access:https://nemertes.library.upatras.gr/handle/10889/21470
Description
Summary:Εισαγωγή: Η καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση (ΚΑΡ.Π.Α.) είναι μια διαδικασία η οποία πρέπει να εφαρμόζεται άμεσα, όταν κρίνεται απαραίτητο. Στόχος είναι η επιβίωση του θύματος που έχει υποστεί ανακοπή. Για να είναι αυτό εφικτό, το άτομο που αναλαμβάνει την ευθύνη της διεξαγωγής οφείλει να είναι άρτια εκπαιδευμένο και με δεξιότητες. Η άμεση απόκριση σε ένα συμβάν σαν αυτό αλλά και η αποτελεσματικότητα είναι αναγκαία στοιχεία για έναν απλό πολίτη, κυρίως για έναν επαγγελματία υγείας. Σκοπός: Ο σκοπός της εργασίας είναι να διερευνηθούν οι γνώσεις που διαθέτουν οι φοιτητές Νοσηλευτικής αλλά και η στάση τους όσον αφορά στην ΚΑΡ.Π.Α.. Υλικά-Μέθοδοι: Το δείγμα αποτέλεσαν 200 φοιτητές Νοσηλευτικής διαφόρων Ιδρυμάτων της χώρας, όλων των εαρινών εξαμήνων. Η μελέτη αυτή είναι συγκριτική και περιγραφική. Η συλλογή δεδομένων πραγματοποιήθηκε με αυτοσυμπληρούμενο ερωτηματολόγιο που δημοσιοποιήθηκε σε ηλεκτρονικές ιστοσελίδες των Ιδρυμάτων τις οποίες διαχειρίζονται φοιτητές. Τα αποτελέσματα των ερωτήσεων συλλέχθηκαν αυτόματα μέσω της εφαρμογής docs.google.com και η ανάλυση πραγματοποιήθηκε με το IBM SPSS Statistics 20 και το πρόγραμμα λογιστικών φύλλων Excel (Microsoft Office 2016). Αποτελέσματα: Ανεπαρκείς και ελλιπείς φάνηκαν οι γνώσεις των φοιτητών σχετικά με τη σειρά των ενεργειών σε ένα θύμα χωρίς τις αισθήσεις του, καθώς και σε πρακτικότερο επίπεδο, όπως το σωστό σημείο εφαρμογής των συμπιέσεων. Ωστόσο, παρουσιάστηκαν πρόθυμοι να εκπαιδευτούν για την απόκτηση πιστοποίησης, εφόσον την θεωρούν μια διαδικασία υψίστης σημασίας. Συμπεράσματα: Προτείνεται η δημιουργία προγραμμάτων εκπαίδευσης στα πανεπιστήμια με χαμηλό ή μηδενικό κόστος, ώστε να μπορούν όλοι οι φοιτητές να συμμετάσχουν. Επιπλέον, χρειάζεται τα προγράμματα αυτά να στελεχωθούν από έμπειρους εκπαιδευτές.