Σύγχρονες επιστημονικές προσεγγίσεις και τεχνικές εφαρμογές στην επούλωση χρόνιων ελκών.

Τα χρόνια έλκη προκαλούνται από διαταραχές στο φυσιολογικό μηχανισμό της επούλωσης. Υπάρχουν πολλά αίτια που μπορούν να οδηγήσουν στην εμφάνιση χρόνιων ελκών, όπως είναι η μειωμένη οξυγόνωση μιας περιοχής, η μόλυνση ενός τραύματος ή η παρουσία συστηματικών διαταραχώ...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Κατσαντώνης, Νίκος
Άλλοι συγγραφείς: Μπρέντα, Γεωργία
Μορφή: Πτυχιακή Εργασία
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: Πανεπιστήμιο Πατρών 2020
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:https://nemertes.library.upatras.gr/handle/10889/21491
Περιγραφή
Περίληψη:Τα χρόνια έλκη προκαλούνται από διαταραχές στο φυσιολογικό μηχανισμό της επούλωσης. Υπάρχουν πολλά αίτια που μπορούν να οδηγήσουν στην εμφάνιση χρόνιων ελκών, όπως είναι η μειωμένη οξυγόνωση μιας περιοχής, η μόλυνση ενός τραύματος ή η παρουσία συστηματικών διαταραχών, όπως είναι ο διαβήτης, η παχυσαρκία, η χρήση φαρμακευτικής αγωγής, κ.ά. που εμποδίζουν ή καθυστερούν τη φυσιολογική επούλωση. Τα χρόνια έλκη μπορεί να προκαλέσουν πόνο και δυσφορία στους ασθενείς που τα εμφανίζουν, ενώ αποτελούν πηγές μόλυνσης. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό, λοιπόν, να βρεθούν οι κατάλληλες τεχνικές που θα βοηθήσουν στην επούλωσή τους, ώστε να προληφθούν οι επιπλοκές που μπορεί να προκαλέσουν. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας πτυχιακής εργασίας ήταν η παρουσίαση πληροφοριών σχετικά με τα χρόνια έλκη και συγκεκριμένα η ανασκόπηση της βιβλιογραφίας και η παρουσίαση των τεχνικών που έχουν αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια και μπορούν να εφαρμοστούν για την αποτελεσματικότερη αντιμετώπισή τους. Υλικό και Μέθοδος: Για τη βιβλιογραφική ανασκόπηση πραγματοποιήθηκε αναζήτηση πληροφοριών σε έγκυρα επιστημονικά site, όπως είναι το Pubmed, χρησιμοποιώντας τις κατάλληλες λέξεις κλειδιά και επιλέγοντας τα κατάλληλα άρθρα, βάσει θέματος και ημερομηνίας δημοσίευσης. Τα τελευταία χρόνια γίνεται συνεχής έρευνα για την ανάπτυξη νέων τεχνικών επούλωσης των χρόνιων ελκών και ήδη υπάρχει ένα πλήθος επιλογών, όπως είναι η χρήση συνεχούς αναρρόφηση υπό αρνητική πίεση, η οζονοθεραπεία, τα υποκατάστατα δέρματος, η χρήση αυτόλογων ινοβλαστών, η αυτόλογη μεταμόσχευση λίπους και η χρήση πλάσματος εμπλουτισμένο με αιμοπετάλια, ενώ η έρευνα συνεχίζεται προς τη δημιουργία ακόμη πιο αποτελεσματικών τεχνικών. Είναι σημαντικό, λοιπόν, ο νοσηλευτής να ενημερώνεται συνεχώς και να εκπαιδεύεται στις νέες τεχνικές και για να μπορέσει να ενημερώσει στη συνέχεια τον ασθενή σχετικά με τις επιλογές του, αλλά και να μπορέσει να τις εφαρμόσει αποτελεσματικά.