| Περίληψη: | Η Ψυχιατρική αποτελεί μια ειδικότητα της Ιατρικής που στοχεύει στην έρευνα, τη θεραπεία και την αποτροπή μιας σειράς διαταραχών που επηρεάζουν τον νου. Αυτές περικλείουν ποικιλόμορφες ανωμαλίες, οι οποίες συνδέονται άμεσα με την αντίληψη του ατόμου, τη διανόηση, το συναίσθημα, αλλά και τον τρόπο που αντιδρά και συμπεριφέρεται σε καταστάσεις.
Συμπεριφορές οι όποιες παρεκκλίνουνε από τις κοινωνικές προσδοκίες και παρουσιάζουν ακραίες και άκαμπτες αλλαγές, διαμορφώνουν μια προσωπικότητα από δύσκαμπτα χαρακτηριστικά. Τέτοιες συμπεριφορές και αλλαγές που προκαλούν σημαντική ενόχληση στην κοινωνική και επαγγελματική περιοχή της λειτουργικότητας, αποτελούν κύρια χαρακτηριστικά των Διαταραχών Προσωπικότητας.
Οι Διαταραχές Προσωπικότητας έχουν χωριστεί σε τρείς ομάδες. Αυτή η κατηγοριοποίηση γίνεται βάση κάποιων χαρακτηριστικών συμπεριφοράς. Η πρώτη ομάδα διαταραχών εμπεριέχει την Παρανοειδή, την Σχιζοειδή και την Σχιζότυπη Διαταραχή Προσωπικότητας. Διαταραχές που έχουν ως βασικό χαρακτηριστικό την εκκεντρικότητα. Στην δεύτερη ομάδα ανήκουν η Αντικοινωνική, η Μεταιχμιακή/Οριακή, η Οιστριονική και η Ναρκισσιστική Διαταραχή Προσωπικότητας. Τύποι Διαταραχών που έχουν ως κύριο χαρακτηριστικό την δραματικότητα και χαρακτηρίζονται από ασταθείς διαπροσωπικές σχέσεις. Ενώ τέλος στην τρίτη ομάδα ανήκουν διαταραχές που σχετίζονται με το άγχος αλλά και τον φόβο, άτομα που πάσχουν δηλαδή από Αποφευκτική, Εξαρτητική και Ιδεοψυχαναγκαστική -Καταναγκαστική Διαταραχή.
Σαν περίοδο έναρξης έχουν την περίοδο της εφηβείας ή της πρώιμης ενήλικης ζωής, η διάγνωση ωστόσο δίνεται μετά την ενηλικίωση και εφόσον τα συμπτώματα έχουν μια σταθερότητα στον χρόνο. Δεν υπάρχουν οριστικά αποδεδειγμένα αίτια, παρόλα αυτά ενοχοποιούνται τόσο οι γενετικοί όσο και οι περιβαλλοντικοί παράγοντες. Όσον αναφορά την θεραπεία, προτιμάται η ψυχοθεραπεία ενώ η φαρμακευτική αγωγή χορηγείται σε περιπτώσεις που υπάρχει σοβαρή συμπτωματολογία και συννοσηρότητα.
Σκοπός της παρούσας πτυχιακής εργασίας είναι, η ανασκόπηση των Διαταραχών Προσωπικότητας, των συμπτωμάτων, της πορείας και της θεραπείας αυτών, καθώς και της φροντίδας που πρέπει να παρέχει το νοσηλευτικό προσωπικό για την βελτίωση λειτουργικότητας αυτών των ασθενών.
Η μεθοδολογία της ανασκόπησης περιλαμβάνει, αναζήτηση βιβλιογραφίας σε ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων PubMed και Google Scholar καθώς βιβλία και άλλες πλατφόρμες αναζήτησης, ενώ οι πληροφορίες συλλέχθηκαν από το έτος 2010 και μετά.
Τα αποτελέσματα της ανασκόπησης επιβεβαιώνουν πως ο νοσηλευτής κατέχει σημαντικό ρόλο στην ευημερία του ασθενούς, καθώς και της οικογένειας και κατ’ επέκταση της κοινωνίας. Μέσω της εκπαίδευσης, της συμβουλευτικής και της ψυχολογικής υποστήριξης μπορεί να βελτιώσει τη λειτουργικότητα και τις κοινωνικές δεξιότητες του ασθενούς, αλλά και να συμβάλλει ουσιαστικά στην κοινωνική του ένταξη.
|
|---|
